Independent/ Πώς θα τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία- Καλά και κακά σενάρια
Εξαιρώντας εξελίξεις που βασίζονται περισσότερο σε ευσεβείς πόθους παρά στην πραγματικότητα, όπως ότι ο στρατός της Ουκρανίας θα εξαπολύσει μεγάλες αντεπιθέσεις ή ότι η οικονομία της Ρωσίας θα καταρρεύσει ξαφνικά, μπορούν να αρχίσουν να διατυπώνονται ρεαλιστικά σχέδια για το τέλος του πολέμου της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας. Μέσα από αυτό το πρίσμα, αναδύονται τέσσερα πιθανά σενάρια για τερματισμό του πολέμου, σύμφωνα με τον Independent.
ΣΕΝΑΡΙΟ 1: Ειρήνη με παγωμένες γραμμές του μετώπου και με ασφαλή Ουκρανία
Το πιο θετικό, για την Ουκρανία, σενάριο για τον τερματισμό του πολέμου: Η επίτευξη ειρήνης, ακόμη και χωρίς όλη την επικράτειά της, βασισμένη σε ισχυρές εγγυήσεις ασφαλείας απέναντι σε επανάληψη εισβολής. Στο Σχέδιο Νίκης του που παρουσιάστηκε στους παγκόσμιους ηγέτες τον Οκτώβριο, ο Ζελένσκι μίλησε για πρόσκληση στο ΝΑΤΟ και τη στάθμευση πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς στην Ουκρανία ως αποτρεπτικά μέτρα. Σχεδόν σίγουρα, τα ευρωπαϊκά έθνη θα πρέπει να πρωτοστατήσουν, πιθανότατα φέρνοντας μη μάχιμες δυνάμεις τους στο έδαφος, με δική τους πρωτοβουλία, και γενικά ενσωματώνοντας την ελεύθερη Ουκρανία στην αρχιτεκτονική ασφάλειας της Ευρώπης. Το κύριο ερώτημα είναι γιατί η Ρωσία θα συμφωνούσε να σταματήσει στο πεδίο της μάχης με τέτοιους όρους.
ΣΕΝΑΡΙΟ 2: Κατάπαυση του πυρός με παγωμένες γραμμές, χωρίς ασφαλή Ουκρανία
Περιλαμβάνει τον τερματισμό των εχθροπραξιών χωρίς σοβαρές εγγυήσεις για αποτροπή νέας ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Θα ήταν αποτέλεσμα μιας Δύσης που διχασμένη έχει άλλα προβλήματα να αντιμετωπίσει και απλώς θέλει να σταματήσουν οι μάχες χωρίς να ντροπιαστεί η ίδια, και μιας ηγεσίας του Κρεμλίνου που θα μπορούσε να είναι πρόθυμη να της το προσφέρει. Οι παραλλαγές αυτού του ειρηνευτικού σχεδίου θα μπορούσαν να έχουν ομοιότητες με τις Συμφωνίες του Μινσκ, με μη ένοπλους διεθνείς παρατηρητές και κανόνες για τα βαρέα όπλα. Θα μπορούσαν επίσης να περιλαμβάνουν την εγκατάλειψη των φιλοδοξιών της Ουκρανίας για ένταξη στο ΝΑΤΟ. Αντίθετα, με τις θέσεις τους να γίνονται πιο άκαμπτες, και τόσο τον Ζελένσκι όσο και τον Πούτιν να ανησυχούν ότι η υπογραφή οποιασδήποτε ειρηνευτικής συμφωνίας θα έδειχνε αδυναμία, το Σενάριο 2 δεν θα μπορούσε να προχωρήσει πέρα από μια εύθραυστη κατάπαυση του πυρός. Μετά από αυτήν, λογικά αναμένεται μια νέα εισβολή, για την οποία το Κίεβο και η Ευρώπη θα πρέπει να βιαστούν να προετοιμαστούν.
ΣΕΝΑΡΙΟ 3: Απελπισμένη ειρήνη με υποχωρήσεις
Η Ουκρανία βρίσκεται σε μια γρήγορα επιδεινούμενη θέση στο πεδίο της μάχης, χωρίς αρκετή υποστήριξη από τις ΗΠΑ ή την Ευρώπη για να εξασφαλίσει ακόμη και το πάγωμα της πρώτης γραμμής. Σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αποφύγει την ολοκληρωτική ήττα, το Κίεβο κάνει έκκληση για ειρήνη. Έχοντας πλήρες πλεονέκτημα η Μόσχα, μπορεί να θέσει σχεδόν κάθε όρο, ως τίμημα για να σταματήσει την προέλασή της στο πεδίο της μάχης. Αυτοί θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν περιορισμούς στο μέγεθος και τον οπλισμό του ουκρανικού στρατού, την απόδοση καθεστώτος ισότιμης επίσημης γλώσσας στα ρωσικά ή άλλες συνταγματικές αλλαγές που αποσκοπούν να υπονομεύσουν οριστικά την ουκρανική κυριαρχία και δημοκρατία. Εάν η Μόσχα αποφασίσει να προχωρήσει παραπέρα, θα μπορούσε να απαιτήσει μια πιο σκληρή συνθηκολόγηση με τη μορφή αναγνώρισης και παράδοσης των υπόλοιπων εδαφών που ελέγχονται από την Ουκρανία στις τέσσερις περιοχές που προσαρτήθηκαν πρόσφατα από τη Ρωσία. Τέτοιες εδαφικές παραχωρήσεις είναι εντελώς αδιανόητες για την Ουκρανία, αλλά μπορεί να προκύψουν εάν δεν υπάρχει κυριολεκτικά κανένα άλλο εμπόδιο ή πίεση που να εμποδίζει τη Ρωσία να πάρει όσα εδάφη της Ουκρανίας θέλει.
ΣΕΝΑΡΙΟ 4:Όχι ειρήνη, η Ρωσία δεν σταματά
Τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Ευρώπη αποτυγχάνουν να βρουν μια πειστική απάντηση στο ερώτημα γιατί να σταματήσει η Ρωσία;» Η βοήθεια είναι ανεπαρκής για να σταματήσει τη Μόσχα στο πεδίο της μάχης και η κρίση ανθρώπινου δυναμικού ανοίγει ευρύτερες τρύπες στην άμυνα της Ουκρανίας, που συνεχίζουν να εκμεταλλεύονται οι ρωσικές δυνάμεις. Η κυβέρνηση Τραμπ προτείνει διάφορα ειρηνευτικά σχέδια στον Πούτιν, χρησιμοποιώντας καρότο και μαστίγιο, αλλά η Μόσχα απλώς αποφασίζει να συνεχίσει, εφόσον δεν αντιμετωπίζει σκληρή αντίσταση. Η Ευρώπη αποτυγχάνει να προσφέρει μια γενναία απάντηση έξω από τα όρια μιας συμφωνίας Τραμπ-Πούτιν-Ζελένσκι. Το Κίεβο είτε αρνείται να κάνει έκκληση για ειρήνη, και ανοίγει ο δρόμος για νέα μέτωπα κατά μήκος των βόρειων συνόρων. Ένα νέο κύμα εκατομμυρίων προσφύγων κατευθύνεται προς την Ευρώπη. Το Κίεβο γίνεται αδύναμο και ασταθές στο χείλος της στρατιωτικής ήττας. Το τελικό αποτέλεσμα του πολέμου εξαρτάται από το πόσο μαξιμαλιστικοί είναι οι εδαφικοί στόχοι της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Το ρωσικό πρόβλημα
Συχνά, οι συζητήσεις για διάφορα υποθετικά ειρηνευτικά σχέδια χρησιμοποιούν ασαφή γλώσσα όπως «πάγωμα της σύγκρουσης» ή εάν ο πρόεδρος Ζελένσκι είναι έτοιμος ή όχι να κάνει το δύσκολο βήμα να «εκχωρήσει έδαφος».
Αυτές οι ιδέες συχνά παρουσιάζονται από τους ίδιους τους εμπλεκόμενους, όπως ο αντιπρόεδρος του Τραμπ, Τζ. Ντ. Βανς, που τον Σεπτέμβριο μιλώντας σε ένα podcast πρότεινε πάγωμα που θα οδηγήσει στη δημιουργία οχυρωμένης, αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης και σε δήλωση ουδετερότητας της Ουκρανίας. Παρόμοια πρόταση φέρεται να είχε παρουσιάσει ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μόλις στις 18 Νοεμβρίου.
Το Κίεβο έχει αντιταχθεί σε ένα απλό πάγωμα της σύγκρουσης. Εκτός από την αδικία να αφήσει υπό κατοχή εκατομμύρια Ουκρανούς, η ειρήνη χωρίς ισχυρές εγγυήσεις ασφάλειας σημαίνει, σύμφωνα με τα λόγια του Ζελένσκι, ότι «θα πρέπει να πολεμήσουν τα παιδιά μας ή τα εγγόνια μας».
Όταν ρωτήθηκε για τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις, ο Πούτιν είπε επανειλημμένα ότι οποιαδήποτε συμφωνία πρέπει να βασίζεται στην «πραγματικότητα στο πεδίο της μάχης», ενώ στις 20 Νοεμβρίου, εκπρόσωπος του Κρεμλίνου απέκλεισε τελείως το ενδεχόμενο «πάγωμα της σύγκρουσης», προσθέτοντας ότι είναι σημαντικό για τη Μόσχα «να πετύχει τους στόχους της».
Προς το παρόν, οι θέσεις του Κιέβου και της Μόσχας φαίνονται ασυμβίβαστες και αυτά που θα πρέπει να κάνει ο Τραμπ για να αλλάξει αυτή την κατάσταση είναι τρομακτικά.
Το δίλημμα του Ζελένσκι
Ως ηγέτης μιας ανεξάρτητης Ουκρανίας, ο πρόεδρος Ζελένσκι διατηρεί πάντα το δικαίωμα να συνεχίσει να αγωνίζεται.
Για το Κίεβο, η απάντηση στο «γιατί να σταματήσει η Ρωσία;» ήταν πάντα απλή. Η Μόσχα πρέπει να σταματήσει με τη βία και στη συνέχεια να αποδειχθεί ότι οποιαδήποτε νέα προσπάθεια να υποτάξει την Ουκρανία θα καταλήξει μόνο σε αιματηρή καταστροφή για το Κρεμλίνο.
Με την αποτυχία της αντεπίθεσης του 2023 και την επιδείνωση των προοπτικών στο πεδίο της μάχης για το 2024, ο Ζελένσκι (αν και σιγά-σιγά εγκατέλειψε τη ρητορική της επιστροφής στα σύνορα της Ουκρανίας του 1991 με στρατιωτικά μέσα) παρόλα αυτά εμμένει στην ιδέα ότι η Ουκρανία δεν μπορεί να δεχθεί μια ειρήνη χωρίς ισχυρές εγγυήσεις ασφαλείας.
Η πρόσκληση για ένταξη στο ΝΑΤΟ ήταν στην κορυφή του Σχεδίου Νίκης του προέδρου, που παρουσιάστηκε στους δυτικούς εταίρους τον Οκτώβριο. Ο Ζελένσκι είπε ότι θα ήταν έτοιμος να τερματίσει την «καυτή φάση» του πολέμου σύμφωνα με τις τρέχουσες γραμμές του μετώπου, με αντάλλαγμα την είσοδο της Ουκρανίας στη συμμαχία.
Το πρόβλημα, όπως τόνισε ο Ζελένσκι, είναι ότι το Κίεβο δεν έχει λάβει καμία τέτοια προσφορά από τους εταίρους του.
Απόδοση στα ελληνικά από το KREPORT