Έπαψε, άραγε, να είναι “πράσινος ΣΥΡΙΖΑ” το ΠΑΣΟΚ μετά το (πράσινο) τσάϊ και την συμπάθεια;

Σε αυτό το “μομέντουμ συναίνεσης” που παρακολουθήσαμε χθες στο Μέγαρο Μαξίμου, υπήρχαν ντολμαδάκια και πράσινο τσάϊ, χαμόγελα και… συμπάθεια, όπως και αποκατάσταση διαύλων επικοινωνίας και άλλα τινά. Ο πρωθυπουργός, μάλιστα, μετέθεσε χρονικά για σήμερα την προγραμματισμένη για εχθές το απόγευμα ομιλία του στη Βουλή (όπου συζητείται το νομοσχέδιο για τον κατώτατο μισθό και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις) για να μην “χαλάσει” αυτή την στιγμή πολιτικού πολιτισμού με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.

Όμως, απ΄ όλα αυτά, προκύπτει και μία πολιτική αντίφαση, ενδεικτική, ίσως, του ότι τα πολιτικά κόμματα κινούνται ενίοτε με γνώμονα την επικοινωνιακή επιδερμίδα και την υποκρισία. Εάν, για παράδειγμα, οι κυβερνητικές πηγές μιλούσαν χθες με τα καλύτερα λόγια για τον αρχηγό (κοινοβουλευτικά) της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αποκαλώντας τον “σοβαρό”, τότε προς τι ακριβώς οι επιθέσεις κορυφαίων υπουργών και του κυβερνητικού εκπροσώπου περί”πράσινου ΣΥΡΙΖΑ”. Ο δεύτερος όρος είναι αν μη τι άλλο απαξιωτικός, και για τον ΣΥΡΙΖΑ, και για το Νίκο Ανδρουλάκη.

Προδίδει δε και απαξία στη λαϊκή βούληση. Το εκλογικό σώμα ανέδειξε τον ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση, τον ανέδειξε δε και ως αξιωματική αντιπολίτευση, το 2023, όμως ο πρωθυπουργός προτίμησε να συνομιλήσει μπροστά στις κάμερες με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος, όμως, “δανείζεται” τον ρόλο του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης λόγω των αποχωρήσεων από τον πρώτο. Θα επιδιώξει, άραγε, να συναντήσει και το νεοεκλεγέντα Σωκράτη Φάμελλο;