Παιδική κακοποίηση στην Ελλάδα: 4.000 περιστατικά και 100 νεκρά παιδιά κάθε χρόνο

Σοκάρουν τα νούμερα -που δυστυχώς δεν είναι απλά νούμερα- της παιδικής κακοποίησης στην Ελλάδα, καθώς δείχνουν ότι τα περιστατικά που έρχονται στην επιφάνεια, είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού, τουλάχιστον 4.000 παιδιά κακοποιούνται σοβαρά κάθε χρόνο.

Την ίδια στιγμή, περισσότερα από 100 πεθαίνουν και πάνω από 100 μένουν με σοβαρές αναπηρίες.

Συνολικά, εκτιμάται ότι το σύνολο των νέων περιπτώσεων κακοποίησης παιδιών ξεπερνά τις 20.000 στη χώρα μας.

Ένα στα δέκα παιδιά σε νοσοκομείo λόγω κακοποίησης

Σε έτερη έρευνα που έκανε το ΕΚΠΑ, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ένα στα 10 παιδιά ηλικίας έως 3 ετών που φτάνουν στα παιδοχειρουργικά τμήματα των εξωτερικών ιατρείων νοσοκομείων του ΕΣΥ, είναι θύμα κακοποίησης.

Παράλληλα, ένα στα τέσσερα κατάγματα που συμβαίνουν σε παιδιά κάτω των τριών ετών είναι επίσης λόγω κακοποίησης.

«Και βέβαια χιλιάδες είναι τα παιδιά στους δρόμους της Αθήνας και των άλλων πόλεων που πέφτουν θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης», τονίζει η Σοφία Καραγιαννοπούλου, παιδίατρος, αναπληρώτρια διευθύντρια ΕΣΥ και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Κοινωνικής Παιδιατρικής Βορείου Ελλάδος (ΕΕΚΠΒΕ).

Οι αριθμοί που αναφέρθηκαν δείχνουν την έκταση του φαινομένου στην Ελλάδα και είναι απογοητευτικοί.

«Οι λειτουργοί υγείας και ειδικά οι παιδίατροι, είμαστε τα πλησιέστερα πρόσωπα στην οικογένεια. Μας αρέσει να λέμε ότι είμαστε οι καλύτεροι συνήγοροι της υγείας του παιδιού. Σε μία τρέχουσα κλινική εξέταση ο παιδίατρος θα πρέπει να γνωρίζει να αναγνωρίζει πότε κακοποιείται ένα παιδί, ειδικά όταν υπάρχουν ένας ή περισσότεροι προσδιοριστές επικινδυνότητας», λέει η κ. Καραγιαννοπούλου.

Σύμφωνα με την ίδια, ο παιδίατρος θα πρέπει να προσέχει ιδιαίτερα όταν το παιδί προέρχεται από οικογένεια με μέλη-χρήστες αλκοόλ ή ουσιών, άτομα με ψυχολογικά προβλήματα ή και άτομα που έχουν ακόμα την τιμωρία ως μέσο διαπαιδαγώγησης.

Όπως εξηγούν ειδικοί, παιδική κακοποίηση δείχνουν συνήθως οι κακώσεις σε μωρά κάτω των έξι μηνών που δεν είναι από τον τοκετό, περιστατικά όπου υπάρχει ασάφεια περιγραφής συμβάντων και περιστατικά όπου υπάρχει αναντιστοιχία στο στάδιο ανάπτυξης του παιδιού με το συμβάν.

Παράδειγμα θα μπορούσε να είναι ένα παιδί δύο μηνών, ο τραυματισμός του οποίου αναφέρεται ως πτώση από το κρεβάτι, όταν σπάνια συμβαίνει κάτι τέτοιο σε αυτή την ηλικία, ή παιδί οκτώ μηνών που δεν περπατά και αναφέρεται ότι έπεσε από τις σκάλες.

Σε αυτές τις περιπτώσεις μάλιστα συχνά τα ατυχήματα αποδίδονται στον μεγαλύτερο αδελφό.

Ύποπτα είναι συχνά και τα πολλά κατάγματα σε διαφορετικό χρόνο το καθένα, τα εγκαύματα και οι κακώσεις.

Κακοποίηση δείχνουν επίσης η ανεπαρκής σίτιση, η επιθετικότητα ή η απομόνωση στο σχολείο.

Για την κ. Καραγιαννοπούλου, τα πιο σοβαρά σημάδια είναι δύο. «Το βλέμμα του παιδιού. Αυτό το παγερό βλέμμα που σε διαπερνά. Και το τίναγμα του παιδιού σε κάθε άγγιγμα. Αυτό το περίεργο τίναγμά του…», τόνισε.