Ποιος φοβάται ποιον στις Βρυξέλλες;

Το φθινόπωρο είναι μια ανατριχιαστική περίοδος στην πρωτεύουσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Φαντάσματα πρώην επιτρόπων στοιχειώνουν το Berlaymont, οι ιστοί της αράχνης μεγαλώνουν πάνω από τα αδρανοποιημένα θεσμικά όργανα της ΕΕ και οι φλόγες της γραφειοκρατίας τρίζουν.

Καθώς πλησιάζουν οι νύχτες, υπάρχουν πολλά που προκαλούν τρόμο, καθώς οι νέοι επίτροποι ανησυχούν για τους σκελετούς στις ντουλάπες τους ή καθώς οι άθλιες φιγούρες στις Ηνωμένες Πολιτείες φρικάρουν τους ευρωκράτες. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, οι νομοθέτες ετοιμάζονται να θέσουν αυτό το τρομακτικό ερώτημα: «Κόλπο ή αλλαγή συνθήκης;»

Εδώ είναι ο οδηγός του Politico για το ποιος φοβάται ποιον. 

Όλοι φοβούνται τον Björn Seibert

Μην ξεγελιέστε από τη χαμηλών τόνων, ήπια γοητεία αυτού του Γερμανού αξιωματούχου.

Ως επικεφαλής του προσωπικού της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen, ο Björn Seibert είναι ο τύπος που φτιάχνει ή τελειώνει την καριέρα στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα. «Όταν τηλεφωνεί ο Björn, ξέρεις ότι δεν είναι καλά νέα», είπε ένας ανώτερος διπλωμάτης, ο οποίος όπως και άλλοι τρομοκρατημένοι από τον Seibert έλαβε την ανωνυμία για να μιλήσει.  

Ο πιο έμπιστος σύμβουλος της Von der Leyen, ο Seibert, την ακολούθησε με τα αναπόφευκτα αθλητικά παπούτσια του από το Βερολίνο στις Βρυξέλλες το 2019. Οι ψίθυροί τους στα γερμανικά σχετικά με τις βασικές αποφάσεις προσωπικού στην Επιτροπή είναι πλέον κοινό χαρακτηριστικό της ζωής στο Berlaymont, τα κεντρικά γραφεία της Επιτροπής.

«Το χειρότερο πράγμα που μπορεί να συμβεί είναι αν ο φάκελος σας πάει στον 13ο όροφο», είπε ένας αξιωματούχος της Επιτροπής, αναφερόμενος στον όροφο όπου εργάζεται το υπουργικό συμβούλιο της φον ντερ Λάιεν.

«Ποτέ δεν ξέρεις αν επανέρχεται ή όχι». 

Η Φον ντερ Λάιεν φοβάται το Δικαστήριο της ΕΕ

Υπάρχουν πολλοί καλοί λόγοι για να σας παρασύρουν ένα σωρό ηλικιωμένοι στο Λουξεμβούργο που φορούν περίεργες, λευκές ρόμπες .

Αλλά η Ursula von der Leyen έχει ένα επιπλέον: την υποτιθέμενη έλλειψη διαφάνειας σχετικά με τα συμβόλαια εμβολίων Covid-19. 

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αμφισβητεί μια δικαστική απόφαση της ΕΕ που λήφθηκε τον Ιούλιο, η οποία αποφάνθηκε εν μέρει κατά της απόφασής της να διορθώσει μεγάλα τμήματα των συμβάσεων που υπογράφηκαν μεταξύ της εκτελεστικής εξουσίας και των φαρμακευτικών εταιρειών πριν τις καταστήσει διαθέσιμες στο κοινό.

Παράλληλα, το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων θα ακούσει λεπτομέρειες για μια δεύτερη υπόθεση τον επόμενο μήνα – τη νομική μάχη “Pfizergate” για την πρόσβαση σε υποτιθέμενα μηνύματα κειμένου μεταξύ της von der Leyen και του διευθύνοντος συμβούλου της Pfizer, Albert Bourla, εν όψει του εμβολίου της ΕΕ για την Covid-19 συμφωνία.

Όλοι φοβούνται τον Ντόναλντ Τραμπ

Ο πρόεδρος με θέμα την κολοκύθα βρίσκεται στο κατώφλι της επιστροφής – που θα μπορούσε ακόμη και να σοκάρει την ΕΕ και να μην σταθεί ποτέ στα πόδια της.

Λίγες μέρες μετά τις εκλογές στις ΗΠΑ, οι Βρυξέλλες προετοιμάζονται για την δεύτερη προεδρία Τραμπ και τι θα μπορούσε να σημαίνει ο τολμηρός Ρεπουμπλικανός υποψήφιος για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το μπλοκ προετοιμάζει σχέδια έκτακτης ανάγκης εάν ο Τραμπ σταματήσει την αμερικανική οικονομική και στρατιωτική υποστήριξη στην Ουκρανία.

Οι ευρωβουλευτές φοβούνται τον Olivér Várhelyi 

Ο άνθρωπος του Ούγγρου Πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν στις Βρυξέλλες έχει χτίσει τη φήμη ότι παράγει jump scares, είτε πρόκειται για τη διεύρυνση του μπλοκ είτε για μονομερή περικοπή της χρηματοδότησης για τους Παλαιστινίους.

Αλλά η ταινία τρόμου – όπως θα την έβλεπαν πολλοί – θα μπορούσε να έχει και συνέχεια. Ο Olivér Várhelyi ετοιμάζεται για μια μεγάλη συνέντευξη για να γίνει Επίτροπος Υγείας της ΕΕ, και τα δικά του σχόλια και ενέργειές του —όπως όταν αποκάλεσε τους ευρωβουλευτές «ηλίθιους» πέρυσι στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο— μπορεί να επιστρέψουν για να τον δαγκώσουν.

Υπήρξε επίσης κατακραυγή μεταξύ ευρωπαίων νομοθετών και οργανώσεων με επίκεντρο την υγεία, οι οποίοι τρομοκρατήθηκαν από την απειρία του στην πολιτική υγειονομικής περίθαλψης.

Το πιο τρομακτικό μέρος της εξίσωσης θα μπορούσε να είναι τι θα συμβεί αν ο Várhelyi δεν τα καταφέρει στην κοινοβουλευτική του ακρόαση. Πληθαίνουν οι φήμες ότι ο Όρμπαν θα μπορούσε να προτείνει αντικατάσταση με ακόμη στενότερους ιδεολογικούς δεσμούς μαζί του ή ακόμη και να καθυστερήσει τη διαδικασία για μήνες.

Ο Όρμπαν φοβάται το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα

Ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν είναι ο εφιάλτης που κρατά τους ηγέτες της ΕΕ σε εγρήγορση τη νύχτα, κυρίως επειδή εμποδίζει τις αποφάσεις μεταξύ των αρχηγών κυβερνήσεων και πετά στη Μόσχα για να συναντηθεί με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν.

Αλλά έχει τους δικούς του δαίμονες στις Βρυξέλλες. 

Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο άνοιξε τις πόρτες του στον κύριο εχθρό του Όρμπαν, τον ηγέτη της αντιπολίτευσης, Πέτερ Μαγιάρ, ο οποίος βρίσκεται τώρα στις εκλογές πάνω από το κόμμα Fidesz του Όρμπαν στην Ουγγαρία.

Πίσω στο σπίτι, αυτό το θερμό καλωσόρισμα ενισχύει τον Magyar στην εκστρατεία του εναντίον του Orbán, ο οποίος ήταν και ο ίδιος μέλος του ΕΛΚ πριν χωρίσουν οι δρόμοι τους πριν από τρία χρόνια.

«Δεν κερδίσατε τις εκλογές [ΕΕ], η Fidesz δεν είναι ο νικητής των εκλογών… το ΕΛΚ, εμείς κερδίζουμε τις εκλογές», είπε πρόσφατα ο επικεφαλής του ΕΛΚ Μάνφρεντ Βέμπερ στον Όρμπαν κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. «Ξέρω ότι είσαι νευρικός… Ο Πέτερ Μαγιάρ θα σε νικήσει στην Ουγγαρία», πρόσθεσε. 

Οι σοσιαλιστές φοβούνται τον Ραφαέλε Φίτο 

Οι σοσιαλιστές της Ευρώπης δεν πιστεύουν ότι ο νέος επίτροπος της Ιταλίας είναι ο Φίτο για το αξίωμα.

Αυτό που τους φοβίζει είναι ότι η δεξιά πρωθυπουργός της Ιταλίας Giorgia Meloni, που εξελέγη το 2022, κατάφερε να βάλει έναν από τους ισχυρότερους συμμάχους της στο επίκεντρο του σχεδίου της ΕΕ στις Βρυξέλλες, μια πόλη που παραδοσιακά διοικείται από μια σταθερή χειραψία μεταξύ των Σοσιαλιστών και του κεντροδεξιού ΕΛΚ.

Ο Fitto, ο οποίος θα μπορούσε να είναι υπεύθυνος για την πολιτική συνοχής εάν εγκριθεί στις ακροάσεις των επιτρόπων την επόμενη εβδομάδα, θα είναι κορυφαίος παίκτης στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και εκτελεστικός αντιπρόεδρος, πράγμα που σημαίνει ότι άλλοι επίτροποι θα πρέπει να του αναφέρουν.

Τις ημέρες πριν από τις ακροάσεις των επιτρόπων, αυτό θα ταράξει τα νεύρα των Σοσιαλιστών που δεν θέλουν να δουν την επιρροή τους στην πολιτική ατζέντα να εξαφανίζεται.

Οι διπλωμάτες φοβούνται τον Γάλλο πρέσβη

Ο Philippe Léglise-Costa, ο Γάλλος πρεσβευτής στην ΕΕ, είναι τόσο διαβόητος στη κλίκα των Βρυξελλών που είναι γνωστός ως «PLC».

Είναι ένα από τα βασικά μέλη της Coreper, συναντήσεων όπου απεσταλμένοι των 27 χωρών-μελών της ΕΕ προσπαθούν να γεφυρώσουν τις διαφορές τους σε ένα ευρύ φάσμα πολιτικών της ΕΕ.

Ο Léglise-Costa δεν εκπροσωπεί απλώς τα γαλλικά συμφέροντα, είναι επίσης ένας από τους πιο έμπειρους και ικανούς πολιτικούς χειριστές όλων των πρεσβευτών.

Οι νεοεισερχόμενοι στις Βρυξέλλες γνωρίζουν πόσο σημαντικό είναι να έχουν την PLC και τον Γερμανό ομόλογό του, Michael Clauss, στο πλευρό τους για να ολοκληρώσουν τις συμφωνίες. Το να μιλάς γαλλικά βοηθάει, αλλά το κύριο πράγμα είναι να μην τρομάζεις όταν το PLC προσπαθεί να σε στριμώξει με την τεχνική του ευφυΐα σε βασικά αρχεία. 

Οι μετανάστες φοβούνται τον Μάγκνους Μπρούνερ 

Μην προσπαθήσετε καν να έρθετε στην Ευρώπη, διαφορετικά θα καταλήξετε σε ένα « κομβόι επιστροφής» — αυτό είναι το μήνυμα που στέλνει τώρα επιθετικά η ΕΕ σε άτομα που προσπαθούν να εισέλθουν στο μπλοκ χωρίς την απαραίτητη γραφειοκρατία.

Ο Μάγκνους Μπρούνερ, που θα είναι ο νέος επίτροπος για τη μετανάστευση, θα έχει τη δουλειά να φέρει αυτό το μήνυμα – και να κάνει την απειλή πραγματική. Η Επιτροπή σχεδιάζει επίσης έναν ανανεωμένο νόμο για την απέλαση ανθρώπων πίσω στις χώρες καταγωγής τους.

Ο εισερχόμενος Αυστριακός επίτροπος είναι ένας  λάτρης του τένις  που σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει τις δεξιότητές του στο γήπεδο για να παρακάμψει τις αιτήσεις ασύλου.

Κανείς δεν φοβάται τον Ευρωπαίο Διαμεσολαβητή 

Η τσαρίνα της ΕΕ για τη διαφάνεια και την ηθική Emily O’Reilly πρόκειται να παραιτηθεί από τη θέση που κατέχει από το 2013 — αλλά το μόνο πράγμα που θα μπορούσε να σας τρομάξει είναι το «O» στο όνομά της. 

Αυτό συμβαίνει επειδή ο Διαμεσολαβητής έχει μόνο την εξουσία να χτυπά την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στον καρπό και να την κατηγορεί για «κακοδιοίκηση» —που βασικά είναι κακή στη δουλειά της— αντί να την τιμωρεί πραγματικά.