ΑΝΑΛΥΣΗ/ Γιατί ο Σαμαράς επεδίωξε τη διαγραφή του- “Μοναχικός λύκος”, ή η αρχή ενός σχεδίου;
Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη η διαγραφή Σαμαρά ήταν εκ των πραγμάτων μονόδρομος. Οτιδήποτε άλλο θα εκλαμβανόταν ως πολιτική του ομηρεία από τον πρώην πρωθυπουργό και θα βύθιζε την κυβέρνηση και τη Ν.Δ σε επικίνδυνη φάση εσωστρέφειας. Η αναφορά του κυβερνητικού εκπροσώπου στην ανακοίνωση περί διαγραφής ότι ο Αντώνης Σαμαράς “επεδίωξε να θέσει τον εαυτό του για δεύτερη φορά εκτός Ν.Δ” είναι ακριβής. Ο πρώην πρωθυπουργός δεν θα μπορούσε να περιμένει διαφορετική αντίδραση από το Μέγαρο Μαξίμου.
Το ερώτημα, βεβαίως, είναι γιατί το έκανε. Γιατί, δηλαδή, προέβη, σε αυτή την πολιτική συγκυρία, σε συνολική και αποδομητική κριτική στην κυβέρνηση (συνολικά), γιατί άφησε βαρύτατες αιχμές για “κρυφή” ατζέντα στα ελληνοτουρκικά με υπονοούμενα περί “μειοδοσίας” και ζήτησε την παραίτηση του Γιώργου Γεραπετρίτη, γνωρίζοντας, φυσικά, ότι ο τελευταίος δεν συνομιλεί σε προσωπικό πλαίσιο με τον Τούρκο ομόλογό του Χακάν Φιντάν αλλά, όπως έχει επανειλλημένα, άλλωστε, δηλώσει, σύμφωνα με την εντολή που έχουν αμφότεροι λάβει από τον Έλληνα πρωθυπουργό και τον Τούρκο πρόεδρο.
Εάν θεωρήσει, επιπλέον, ακριβείς, κανείς, τις πρώτες διαρροές από κύκλους του έτερου πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, ότι η παρότρυνσή του να προταθεί για Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο τελευταίος, προκύπτει ότι ο Αντώνης Σαμαράς έδρασε με εντελώς προσωπική πολιτική ατζέντα.
Ο λόγος δεν μπορεί να είναι το “κομματικό γινάτι” που αναφέρει στην ίδια ανακοίνωση ο Παύλος Μαρινάκης. Κανένα “γινάτι” δεν οδηγεί έναν πρώην πρωθυπουργό να προκαλέσει μία τέτοια “πυρηνική” έκρηξη εσωστρέφειας και σοβαρότατους κλυδωνισμούς στο κόμμα και την κυβέρνηση. Κι αυτό σε μία περίοδο που δημοσκοπικά η Ν.Δ αγκομαχάει στη ζώνη του 29-30% και βλέπει να απομακρύνεται η πιθανότητα να είναι αυτοδύναμη στις επόμενες εκλογές.
Έχει, άραγε, σχέδιο ο Αντώνης Σαμαράς; Αυτό δεν μπορεί να το ισχυριστεί κανείς σοβαρά αυτή τη στιγμή, ιδιαίτερα γνωρίζοντας τον χαρακτήρα του. Ως ένας πολιτικός που νοιάζεται για την υστεροφημία του, το γεγονός ότι βρίσκεται για δεύτερη φορά στον πολιτικό του βίο στο ίδιο σημείο οδηγεί στο συμπέρασμα πως το βήμα στο οποίο προχώρησε δεν είναι απονενοημένο αλλά θα έχει και συνέχεια. Πριν 31 χρόνια έριξε την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, αναλαμβάνοντας το βάρος μιας “αποστασίας”, τώρα απειλεί την σταθερότητα της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Το βέβαιο είναι πως η παρέμβαση Σαμαρά και η διαγραφή του προκαλεί αναταράξεις και εξελίξεις:
–Ενισχύει εκ των πραγμάτων τα κόμματα στα δεξιά της Ν.Δ που μπορούν να επικαλούνται τις βαριές κατηγορίες του για την απόκλιση της πολιτικής Μητσοτάκη από τις βασικές αρχές της παράταξης. Αρκετοί, άλλωστε, έχουν ισχυριστεί πως ο Αντώνης Σαμαράς “κλείνει το μάτι” εδώ και καιρό στην προώθηση της Αφροδίτης Λατινοπούλου, ενώ άλλοι εκτιμούν πως θα μπορούσε ακόμα και να ηγηθεί μία σύμπραξης αυτών κομμάτων. Οι αναφορές του -στη συνέντευξη στο “Βήμα της Κυριακής”- για όσα είχε προβλέψει σχετικά με τη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ, η επιμονή του στην αντι-woke ατζέντα (παρά την προσεκτική διόρθωση πορείας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη στο ντιμπέϊτ με τον Πασκάλ Μπρυκνέρ), οι συχνές αναφορές του στο μεταναστευτικό, το “κατηγορώ” του για την στρατηγική του Μαξίμου υπέρ της ελληνοτουρκικής προσέγγισης, και, κυρίως, η έμφαση στα θέματα της καθημερινότητας με αιχμή την ακρίβεια, δείχνουν ότι πρόκειται για μία συνολική πολιτική πλατφόρμα και όχι μία έκρηξη της στιγμής.
-Τι θα πράξουν το επόμενο διάστημα βουλευτές της Ν.Δ που πίνουν νερό στο όνομα του πρώην πρωθυπουργού; Το βέβαιο είναι ότι προσώρας επικρατεί “παγωμάρα” στην κοινοβουλευτική ομάδα, όμως ήδη υπάρχουν γαλάζιοι βουλευτές που συμμερίζονται απολύτως τις “ανησυχίες” που εκφράζει για αρκετά από τα παραπάνω θέματα. Από αυτό το σημείο μέχρι μία “ανταρσία” βουλευτών, βεβαίως, η απόσταση είναι μεγάλη. Η εξουσία συνήθως ενώνει ή έστω εκμαιεύει σιωπή. Όμως αρκετοί εξ αυτών που οφείλουν πολλά πολιτικά στον Αντώνη Σαμαρά και ταυτίζονται μαζί του θα είναι δύσκολο να μην εκφράσουν την αντίθεσή τους στην διαγραφή. Εάν είναι πλέον “μοναχικός λύκος” που δρα ανεξέλεγκτα, ή η αιχμή ενός γενικότερου σχεδίου αποσταθεροποίησης -όπως υποθέτουν αρκετοί στο περιβάλλον του πρωθυπουργού- μένει να αποδειχτεί.
Το βέβαιο είναι πως η Ν.Δ εισέρχεται και αυτή σε μία φάση περιδίνησης και πλέον ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι υποχρεωμένος σε αναθεώρηση πολιτικής και πιθανότατα κινήσεις που θα αλλάξουν την ατζέντα. Τόσο ως προς τα πρόσωπα της κυβέρνησης, όσο και ως προς την επιλογή για την Προεδρία της Δημοκρατίας.
–
SiteDesign