Αττική-Πλημμύρες: Νέο σήμα κινδύνου για τέσσερις περιοχές-Κράνης:Άμεσα δράσεις και εργασίες αποκατάστασης ροής ποταμών

Καμπανάκι κινδύνου για πλημμύρες στην Αττική “χτυπά” ο Χαράλαμπος Κράνης, καθηγητής και διευθυντής του Εργαστηρίου Μελέτης και Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών στο ΕΚΠΑ. Τόνισε ότι η μόνη μας ελπίδα είναι να κινηθούμε γρήγορα σε μια κατάσταση βιώσιμης διαχείρισης των πλημμυρικών φαινομένων.

Μιλώντας στον Αθήνα 9.84 και τον Γιώργο Μελιγγώνη υπογράμμισε ότι σε ένα δομημένο περιβάλλον, όπως η Αττική, είναι ελάχιστες οι παρεμβάσεις που μπορούμε να κάνουμε, πρότεινε εργασίες αποκατάστασης της φυσικής ροής ποταμών και ρεμάτων, που δεν είναι μέσα στον αστικό ιστό, επισήμανε την ανάγκη δράσεων για τον περιορισμό των φερτών υλικών στην Αττική και αναφέρθηκε στις περιοχές που βρίσκονται στο “κόκκινο”.

«Πολλές περιοχές της Αττικής έχουν χτιστεί σε μπαζωμένα ρέματα, όπως ο Άγιος Δημήτριος, η Καλλιθέα, το Φάληρο, το Παγκράτι…  Θα πρέπει να κινηθούμε γρήγορα σε μια κατάσταση βιώσιμης διαχείρισης των πλημμυρικών φαινομένων. Είναι η μόνη μας ελπίδα».

Σε δομημένο περιβάλλον, όπως η Αττική είναι ελάχιστες οι παρεμβάσεις που μπορούμε να κάνουμε: «Το νερό έχει μνήμη και είναι μεγαλύτερη από τη δικιά μας που πολλές φορές είναι πολύ… ρηχή. Είναι σε μεγάλο βαθμό τα χέρια μας δεμένα. Σε δομημένο περιβάλλον, όπως η Αττική είναι ελάχιστες οι παρεμβάσεις που μπορούμε να κάνουμε. Στην Ευρώπη έχουμε αστικές περιοχές που έχουν αναπτυχθεί γύρω από ποτάμια, που είναι μόνιμης ροής και προσαρμοστήκαν οι άνθρωποι. Στην Ελλάδα κι ειδικά στην Αττική είναι ημιμόνιμης και εποχιακής ροής τα ποτάμια, οπότε τείνουμε να ξεχάσουμε τις ακραίες καταστάσεις…»

Τα χέρια μας είναι δεμένα: «Η νοτιοανατολική Πάρνηθα από τα καμένα, σε μια βροχή θα έχουμε πολλά φερτά υλικά. Όταν έχουμε κλείσει το 80% των ρεμάτων του λεκανοπεδίου, τί μπορούμε να κάνουμε; Δυστυχώς τα χέρια μας είναι δεμένα. Έχουμε χάσει τις κοίτες των ποταμών στην Αττική».

Να περισώσουμε ό,τι έχει απομείνει: «Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι σε ποτάμια και ρέματα, που δεν είναι στον αστικό ιστό, να κάνουμε έργα αποκατάστασης της φυσικής κατάστασης του οικοσυστήματος, δηλαδή να κυλήσει όπως κυλούσε.
Έχουμε περιοχές όπως το Θριάσιο, τα Μεσόγεια όπου γίνονται έργα, ωστόσο οποιαδήποτε παρέμβαση θα πρέπει να γίνει με τρόπο που δεν θα μετατρέψει το ποτάμι σε αγωγό όμβριων υδάτων και μόνο, αλλά πρέπει να αποκατασταθεί η φυσική του ροή».

Να ληφθούν μέτρα πριν και όχι αφού συμβεί κάτι: «Η πυροσβεστική υπηρεσία εγκαθιστά σταθμούς άμεσης επέμβασης. Είναι σωστή η προσέγγιση, αλλά αυτό είναι μέτρο εφόσον συμβεί κάτι. Πρέπει να κάνουμε κάτι όμως πριν συμβεί. Για παράδειγμα στο ρέμα Τραχώνων έγιναν πρόσφατα έργα ανασχετικά προκειμένου να μειωθεί ο όγκος των φερτών υλικών σε περίπτωση έντονης βροχόπτωσης, είναι μια προσέγγιση που θα πρέπει να γίνει και στην Πάρνηθα, στον Υμηττό, στην Πεντέλη… Η φυσική αναγέννηση ενός δασικού οικοσυστήματος χρειάζεται χρόνο. Η Αττική είναι από τις πιο ξηρές περιοχές της Ελλάδος. Έχουμε λίγες βροχοπτώσεις, που σημαίνει ότι θα έχουμε χαμηλό, αργό ρυθμό αναγέννησης των δασών που κάηκαν».