BBC για εκλογές στις ΗΠΑ: Οι Δημοκρατικοί αγωνιούν καθώς ο Τραμπ κερδίζει έδαφος

Πριν από δύο μήνες, η Καμάλα Χάρις στέφθηκε ως η υποψήφια των Δημοκρατικών για την προεδρία σε ένα πανευτυχές εθνικό συνέδριο στο Σικάγο. Για χιλιάδες πιστούς του κόμματος, ήταν ο εκλογικός σωτήρας, αντικαθιστώντας έναν 81χρονο παροχημένο που φαινόταν ανίκανος να νικήσει τον Ντόναλντ Τραμπ και να κερδίσει άλλη μια θητεία.

Αλλά ακόμη και τότε, ανώτεροι στρατηγοί του κόμματος μου είπαν ότι ανησυχούν ότι οι Δημοκρατικοί είχαν υπερβολική αυτοπεποίθηση για την πορεία της προς τη νίκη. Τώρα, καθώς πλησιάζει η ημέρα των εκλογών και οι ανησυχίες αυξάνονται, φαίνεται ότι οι ανησυχίες τους ήταν βάσιμες.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Χάρις απολάμβανε ένα κύμα δυναμικής και μια σημαντική ώθηση στις δημοσκοπήσεις σε σύγκριση με τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν, ο οποίος υστερούσε πολύ πίσω από τον Τραμπ. Ωστόσο, φαίνεται ότι κέρδιζε πίσω όσους ψήφιζαν κανονικά Δημοκρατικούς ούτως ή άλλως, αλλά που ανησυχούσαν για τον Μπάιντεν και την ηλικία του.

Για τη νίκη, η Χάρις πρέπει να προσελκύσει ψηφοφόρους πέρα ​​από τη βάση των Δημοκρατικών, ενώ ταυτόχρονα να συγκρατήσει τον εύθραυστο συνασπισμό που βοήθησε τον Μπάιντεν να κερδίσει το 2020.

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν μια κούρσα που έχει σφίξει τις τελευταίες εβδομάδες και είναι πλέον ουσιαστικά ισοπαλία.

Ανησυχητικό για τους Δημοκρατικούς είναι ότι ο Τραμπ έχει κερδίσει έδαφος στις κρίσιμες πολιτείες που προσφέρουν στη Χάρις τον πιο ξεκάθαρο δρόμο για τη νίκη – Μίτσιγκαν, Ουισκόνσιν και Πενσυλβάνια – καθώς και μεταξύ των μαύρων και των Λατίνων ψηφοφόρων.

Αλλά η κριτική της Χάρις στον Τραμπ, τον Ρεπουμπλικανό αντίπαλό της, έχει γίνει πολύ πιο σκοτεινή τις τελευταίες ημέρες. Στο συνέδριο, γέλασε με τον Τραμπ, απορρίπτοντάς τον ως «ανεξήγητο άνθρωπο» και «περίεργο». Τώρα τον αποκαλεί «φασίστα» και «ολοένα και πιο ανένδοτο και ασταθές».

Το αρχικό της μήνυμα ότι θέλει να φέρει «χαρά» έχει μετατραπεί σε ένα φόβο – προειδοποίηση για τις επικίνδυνες συνέπειες μιας δεύτερης θητείας Τραμπ.

Η δημοσκόπηση δείχνει ότι η Χάρις είναι πιθανό να κερδίσει τη λαϊκή ψήφο. Αλλά αυτό δεν θα είναι αρκετό. Πρέπει να κερδίσει βασικές πολιτείες για να κερδίσει την προεδρία

Αλλά τις τελευταίες εβδομάδες, καθώς ταξίδεψα στις περισσότερες από αυτές τις πολιτείες, οι επιφυλάξεις που εξακολουθούν να έχουν πολλοί ψηφοφόροι για τη Χάρις – μια γυναίκα που πιστεύουν ότι δεν γνωρίζουν ακόμα αρκετά – ήταν ξεκάθαρες.

«Δεν θα συγχωρήσω τους Δημοκρατικούς»

Η Χάρις έχει ένα πολύ ιδιαίτερο πρόβλημα στο Μίσιγκαν, το οποίο έχει τη μεγαλύτερη συγκέντρωση αραβοαμερικανών ψηφοφόρων στις ΗΠΑ.

Ο Μπάιντεν κέρδισε το κράτος το 2020 με λίγο περισσότερες από 150.000 ψήφους, αλλά η αδυναμία της κυβέρνησής του να χαλιναγωγήσει τις επιθέσεις του Ισραήλ στη Γάζα και τον Λίβανο έχει πληγώσει βαθιά τη θέση του κόμματος μεταξύ των 300.000 Αραβοαμερικανών που ζουν εδώ.

Η Χάρις, η αντιπρόεδρος του Μπάιντεν, θεωρείται εξίσου υπεύθυνη.

Στο καφέ Haraz στο Dearborn, ένα καφέ της Μέσης Ανατολής που σερβίρει τουρκικό καφέ και χυμό ροδιού, συνάντησα μια ομάδα ισόβιων Δημοκρατικών που κανονικά θα ήταν έξω για την εκστρατεία.

Περίμενα να ακούσω μερικούς από αυτούς να λένε ότι δεν μπορούσαν να ψηφίσουν την Χάρις και ότι θα αποφύγουν την ψηφοφορία. Αλλά η Samraa Luqman, η οποία περιγράφει τον εαυτό της ως πιο αριστερά από τους περισσότερους Δημοκρατικούς, είπε ότι όχι μόνο θα ψηφίσει Τραμπ αλλά ενθαρρύνει ενεργά και άλλους να το κάνουν.

«Πιστεύω ότι πρέπει να υπάρξει ευθύνη για όλες τις ζωές που χάθηκαν», μου είπε. «Δεν το συγχωρώ στους Δημοκρατικούς και δεν θα φοβηθώ να τους ψηφίσω»

Ο Τσάντι Αμπντουλραζέκ είπε ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι θα ψήφιζε τον Τραμπ πριν από ένα χρόνο, αλλά τώρα ο Σαμράα μπορεί να τον πείσει.

Η Χάρις μίλησε για την οργή της για τα δεινά στη Γάζα και τον Λίβανο, αλλά αυτοί οι ψηφοφόροι θέλουν να πει ότι θα αρνηθεί να προμηθεύσει όπλα στο Ισραήλ εάν χρησιμοποιηθούν σε επιδρομές που σκοτώνουν αμάχους.

Στο Μίσιγκαν, η ψήφος της εργατικής τάξης και των συνδικάτων θα μπορούσε επίσης να αποδειχθεί καθοριστική. Ο Jean Ducheman, στέλεχος του συνδικάτου των United Auto Workers στην πόλη Λάνσινγκ του Μίσιγκαν, είναι πιο αισιόδοξος για την Χάρις.

Όταν του μίλησα τον Ιούλιο, ήθελε ο Μπάιντεν να παραμεριστεί λόγω της ηλικίας του. Είχε όμως και βαθιές επιφυλάξεις για τη Χάρις. Τώρα λέει ότι είναι πεπεισμένος ότι είναι η καλύτερη επιλογή και ότι κερδίζει μερικούς από τους αναποφάσιστους συναδέλφους του.

Ο κ. Ducheman πιστεύει ότι η εκτεταμένη εκστρατεία στο Μίσιγκαν έχει κάνει πραγματική διαφορά.

«Ήρθε και μας μίλησε και αυτό εκτιμάται πραγματικά», είπε, παρά το γεγονός ότι ορισμένα συνδικάτα επέλεξαν να μην υποστηρίξουν τηνΧάρις.

Το μεγαλύτερο έπαθλο

Η πιο σημαντική αμφίρροπη πολιτεία είναι η Πενσυλβάνια επειδή έχει τον μεγαλύτερο αριθμό ψήφων. Και οι δύο πλευρές έχουν δαπανήσει εκατοντάδες εκατομμύρια σε διαφημίσεις εδώ για να προσεγγίσουν αναποφάσιστους ψηφοφόρους.

Σε κάθε επίσκεψη, διαπίστωσα ότι οι ψηφοφόροι ενδιαφέρονται περισσότερο για την οικονομία. Και είναι ένας τομέας όπου ο Τραμπ φαίνεται να απολαμβάνει ένα σημαντικό πλεονέκτημα: Ανεξάρτητα από το πόσο οι Δημοκρατικοί επισημαίνουν τους ρόδινους αριθμούς θέσεων εργασίας ή την οικονομική ανάπτυξη, οι άνθρωποι απλώς ένιωθαν καλύτερα πριν από τέσσερα χρόνια πριν ο πληθωρισμός-ρεκόρ μειωθεί στους μηνιαίους προϋπολογισμούς.

Σε μια εθνική εκδήλωση κυνηγιού και ψαρέματος στο Εθνικό Πάρκο Bald Eagle, γνώρισα τον Gene Wool, έναν από αυτούς τους δυσεύρετους αναποφάσιστους.

Είπε ότι ήταν απρόθυμος να ψηφίσει τον Τραμπ εξαιτίας των «σκανδάλων που τον περιβάλλουν».

Όμως ο κ. Γουλ είναι σίγουρος ότι όταν ο Τραμπ ήταν στην εξουσία, οι τιμές των τροφίμων και της βενζίνης ήταν χαμηλότερες.

«Οι περισσότεροι φίλοι μου πιθανότατα θα ψηφίσουν τον Τραμπ», λέει, προσθέτοντας ότι πιστεύει ότι και η Πενσυλβάνια θα κινηθεί με αυτόν τον τρόπο.

Η Χάρις εστιάζει στις γυναίκες στα προάστια της Πενσυλβάνια – ειδικά σε εκείνες που συνήθως ψηφίζουν Ρεπουμπλικάνοι, αλλά αποθαρρύνονται από τη ρητορική και τη συμπεριφορά του Τραμπ.

Τα πρόσφατα γεγονότα της Χάρις όπου εμφανίστηκε με μετριοπαθείς Ρεπουμπλικάνους, όπως η πρώην βουλευτής Λιζ Τσένι, στοχεύουν στο να πείσουν αυτή την ομάδα ότι είναι προτιμότερο να ψηφίζεις Δημοκρατικούς ακόμα κι αν δεν συμφωνείς με τις πολιτικές τοης Χάρις – απλώς για να κρατήσεις τον Τραμπ έξω από τον Λευκό Οίκο.

Θα μπορούσε η άμβλωση να κάνει τη διαφορά;

Η Χάρις κατέχει ένα πολύ ισχυρό προβάδισμα μεταξύ των γυναικών ψηφοφόρων σε ολόκληρο το έθνος σε εκλογές με το μεγαλύτερο χάσμα φύλων ποτέ στη χώρα.

Δεν έχει κάνει εκστρατεία για τον ιστορικό χαρακτήρα της υποψηφιότητάς της, σχεδόν ποτέ δεν ανέφερε ότι αν εκλεγόταν θα ήταν η πρώτη γυναίκα πρόεδρος. Ωστόσο, τονίζει την υποστήριξή της στα αναπαραγωγικά δικαιώματα των γυναικών.

Ο Τραμπ καυχιέται ότι διόρισε τους δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου που τερμάτισαν το δικαίωμα του έθνους σε έκτρωση, σε ισχύ για περισσότερα από 50 χρόνια. Γνωρίζει όμως ότι οι πολύ αυστηρές απαγορεύσεις αμβλώσεων που εισήχθησαν στη συνέχεια ορισμένες πολιτείες δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς σε πολλούς ψηφοφόρους, αναγκάζοντάς τον να ακολουθήσει μια προσεκτική γραμμή.

Στην Αριζόνα, μία από τις δύο πολιτείες που θα γίνει μάχη στα δυτικά της Αμερικής, υπάρχει μια πρόταση στο ψηφοδέλτιο για να αποφασιστεί εάν θα κατοχυρωθούν τα δικαιώματα των αμβλώσεων στο σύνταγμα της πολιτείας – ουσιαστικά ανατρέποντας τον ισχύοντα νόμο που απαγορεύει τη διακοπή της εγκυμοσύνης μετά από 15 εβδομάδες.

Η ελπίδα για τους Δημοκρατικούς είναι ότι οι γυναίκες στις δέκα πολιτείες με τέτοια μέτρα ψηφοδελτίων για τις αμβλώσεις οδηγούνται στις κάλπες από αυτό το ζήτημα και ενώ βρίσκονται εκεί, δίνουν προεδρική ψήφο στην Χάρις.

Η Nicole Nye μου είπε ότι ήταν η πρώτη φορά που είχε εμπλακεί σε μια πολιτική εκστρατεία και έχει ήδη στρατολογήσει έναν ψηφοφόρο – την 62χρονη μητέρα της που δεν είχε ψηφίσει ποτέ πριν.

«Της είπα [ότι] ανησυχώ πολύ για τα δικαιώματά μου. Είχε την τύχη να μεγαλώσει σε μια εποχή που αυτά τα δικαιώματα είχαν εξασφαλιστεί για εκείνη… Είναι ανησυχητικό που αυτό είναι στον αέρα για μένα».

Οι δημοσκοπήσεις της Αριζόνα δείχνουν ότι οι ψηφοφόροι είναι πιθανό να υποστηρίξουν την πρόταση με μεγάλη διαφορά, αλλά αυτό μπορεί να μην μεταφραστεί σε ψήφους υπέρ της Χάρις. Ένας στους πέντε ανθρώπους λέει ότι σκοπεύει να ψηφίσει για να εγγυηθεί τα δικαιώματα των αμβλώσεων στην Αριζόνα, αλλά ταυτόχρονα ψηφίζει υπέρ του Τραμπ.

Ούτε η Χάρις ούτε ο Τραμπ γνωρίζουν ποιος θα είναι ο επόμενος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Ούτε κάποιος από τους δημοσκόπους ή τους πολιτικούς ειδήμονες.

Αλλά φαίνεται ότι η Χάρις δεν μπόρεσε να διατηρήσει τον ενθουσιασμό και την αισιοδοξία που δημιούργησε όταν έγινε για πρώτη φορά υποψήφια για την προεδρία. Τώρα πρέπει να το αποκλείσει, παλεύοντας για κάθε ψήφο, για να έχει την ευκαιρία να σπάσει αυτό που η τελευταία γυναίκα που έθεσε υποψηφιότητα για πρόεδρος των ΗΠΑ, η Χίλαρι Κλίντον, αποκάλεσε «την υψηλότερη, πιο σκληρή γυάλινη οροφή».