ΤΕΜΠΗ-ΚΑΛΛΙΜΑΡΜΑΡΟ: “Ποτέ ξανά… δεν θα ξεχάσουμε… Δικαιοσύνη” – Μια βραδιά γεμάτη μηνύματα

 ΤΕΜΠΗ-ΚΑΛΛΙΜΑΡΜΑΡΟ: “Ποτέ ξανά… δεν θα ξεχάσουμε… Δικαιοσύνη” – Μια βραδιά γεμάτη μηνύματα

Στο Καλλιμάρμαρο, στη συναυλία για τη μνήμη των θυμάτων στα Τέμπη, οι φωνές ενώθηκαν σε μια ιδιότυπη δέσμευση, έναν “όρκο” με την αέναη γραμμή προς τον ουρανό: “Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ, Δικαιοσύνη”. Δεκάδες χιλιάδες εντός κι εκτός του Καλλιμάρμαρου, χιλιάδες σε διάφορα σημεία της χώρας σε εκδηλώσεις live streaming που πραγματοποιήθηκαν, αλλά και ακόμη περισσότεροι από όπου μπορούσαν.

Λουδοβίκος των Ανωγείων, Κοινοί Θνητοί, Δημήτρης Μυστακίδης, Φοίβος Δεληβοριάς, Τάνια Τσανακλίδου, Σωκράτης Μάλαμας, Ιουλία Καραπατάκη, Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Μάρθα Φριντζήλα, Γιάννης Λίταινας, Αλέξανδρος Κτιστάκης.

Την αυλαία της μεγάλης συναυλίας για τα θύματα των Τεμπών έκλεισε ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, που στην προηγούμενη συναυλία του μας είπε ότι “το επόμενο διάστημα θα συναντιόμαστε δισκογραφικά” και δεν θα τον βλέπουμε σε συναυλίες live. Ήταν αυτός που απηύθυνε την πρόταση για δωρεάν ζωντανή μετάδοση μέσω διαδικτύου της συναυλίας για τα Τέμπη και αποδέχτηκαν και οι υπόλοιποι καλλιτέχνες.  

Η βραδιά ξεκίνησε στις 19.00 με τα συγκινητικά λόγια από την πλευρά των διοργανωτών:

Μακάρι να μην χρειαζόταν να είμαστε εδώ απόψε, να βρισκόμασταν με τα αγαπημένα μας πρόσωπα, όλοι ζωντανοί. Μνημονεύουμε τους ανθρώπους που άδικα έφυγαν τόσο νωρίς. Ας ζήσουμε μια βραδιά ένωση και οι φωνές μας να φτάσουν στα άστρα”.

Η Μαρία Καρυστιανού, ύστερα από κάλεσμα του Σωκράτη Μάλαμα, απηύθυνε δυο λόγια στο πλήθος: «Ένα μεγάλο ευχαριστώ που αγκαλιάσατε με τόση αγάπη αυτή την εκδήλωση. Και ένα ηχηρό όχι, δεν ξεχνάμε, δεν θα ξεχάσουμε ποτέ. Όλοι εμείς είμαστε πλέον ένα, έχουμε τον ίδιο στόχο, την ίδια ευχή, επιθυμία. Και πώς θα μπορούσε να ναι διαφορετικό αφού αυτό που σκότωσε τα δικά μας παιδιά παραμένει ελεύθερο να σκοτώνει ξανά και ξανά. Ε, λοιπόν ποτέ ξανά».

  • Την αυλαία της συγκινητικής αυτής βραδιάς μνήμης “άνοιξε” ο Λουδοβίκος των Ανωγείων με ένα τραγούδι που έγραψε ο ίδιος την επόμενη μέρα των Τεμπών. Τίτλος του “Το πικραμύγδαλο του Μάρτη”.

Όρκο βαρύ σου δίνουμε να ακούσουν οι ουρανοί πως θα δικαιωθούμε ό,τι και να γενεί…” λέει ο Λουδοβίκος και ανοίγει τη βραδιά.

Στην online μετάδοση πλάνα από την Ακρόπολη και το Καλλιμάρμαρο από ψηλά ήταν ένα θέαμα πραγματικά εντυπωσιακό. Οι κερκίδες γεμάτες και μπροστά στη σκηνή νεαρά παιδιά περιμένουν με σεβασμό τους καλλιτέχνες που βγαίνουν διαδοχικά ο ένας μετά τον άλλον.

τη σκυτάλη πήραν οι “Κοινοί Θνητοί” και μαζί με τον υπέροχο Δημήτρη Μυστακίδη τραγούδησαν το κοινό τους τραγούδι “Είμαι από τα παιδιά”. Στη συνέχεια το συγκρότημα από την Εύβοια, που έδωσε έντονη πολιτική δόνηση στην ατμόσφαιρα από νωρίς, είπε το τραγούδι “Τι περιμένουμε” και ακολούθησαν τα “Όμως“, “Ακρόαση”, “Τραγούδια μας” και “Του κόσμου οι λαοί”.

Από τη βραδιά αυτή δεν έλειψε το «Πες στους δικούς μου /Ότι θ’ αργήσω απόψε/ Ένα θα γίνω με τις ράγες και τους καπνούς / Το τελευταίο εισιτήριο κόψε», το τραγούδι, “Θ’αργήσω απόψε”  που ακούστηκε σε όλες τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας για την τραγωδία στα Τέμπη.

Η δικαιοσύνη κυλάει από τα μάτια μας” είπε ο Φοίβος Δεληβοριάς ανεβαίνοντας στη σκηνή με το “Απόψε είμαι κοντά σου”. “Ο,τι τραγουδήσουμε σήμερα είναι αφιερωμένα στους γονείς και συγγενείς που προχωράνε μέσα σε ένα απόλυτο δικαστικό σκοτάδι και για δουν που βρίσκεται κρυμμένη η ευθύνη”.

Ο Δεληβοριάς αφιέρωσε την “Άγρια Ορχιδέα” σε όσους ανεβαίνουν ψηλά για να κρύβονται καλύτερα. “Στις βουλευτικές ασυλίες και στον νόμο περί ευθύνης υπουργών, στους εθνικούς μας ανευθυνο-υπεύθυνους, στο λουλουδάκι που ευδοκιμεί στα ξύλινα πατώματα…”. Ακολούθησε ο “Καθρέφτης” και ένα τραγούδι που έγραψε ο καλλιτέχνης το προηγούμενο βράδυ και το αφιέρωσε στους γονείς των θυμάτων. Μέσα στο τραγούδι ξεχωρίζει και η φράση “θα σε πάρω όταν φτάσω”.

«Μάτια του παιδιού μου
Που δεν θα φιλήσω
Δεν υπάρχει τρόπος πια
Να σταματήσω
Μέχρι να’ ρθει ο πήχης
Και το χαλινάρι
Μέχρι να’ ρθει η Νέμεσις
Και να τους πάρει
Αν δεν βρω το τέρμα
Δεν θα ησυχάσω
Δεν θα σταματήσω
Δεν θα ξαποστάσω
Δεν θα κάνω πίσω
Και δεν θα ξεχάσω
Θα σε πάρω εγώ
Παιδάκι μου όταν φτάσω»

Η Τάνια Τσανακλίδου ανέβηκε στη σκηνή λέγοντας: “Στέκομαι εδώ με μεγάλη συγκίνηση και σεβασμό στους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους εκείνο το καταραμένο βράδυ και στους δικούς τους ανθρώπους. Είμαι εδώ μαζί σας για να φωνάξουμε πως δεν ξεχνάμε, δε θα ξεχάσουμε και δε θα ησυχάσουμε ποτέ αν οι ένοχοι δεν πάνε φυλακή”. Ξεκίνησε με το καταπληκτικό “Γράμμα στον κύριο Νίκο Γκάτσο” σε στίχους και μουσική Γιώργου Ανδρέου. Το τραγούδι “Σιωπή” από τα Ξύλινα Σπαθιά

” Το “Νανούρισμα”, ο στίχος του Μπρεχτ “είναι ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίζει…ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε”, οι “Μοίρες” ο “Ανθρωπάκος”. “Για δε μ’ αφήνετε ήσυχο άστε με ήσυχο όλοι”, φώναξε όλο το Στάδιο – “θέλω να ζήσω ελεύθερος δίχως ταυτότητα πια.

Και η επιστολή μιας κοπέλας…:  “Ας γίνουμε εμείς το φως με το να παίρνουμε θέση, αλλά πάνω από όλα με το να υπερασπιζόμαστε την πίστη σε ένα καλύτερο αύριο, να μην αφήσουμε κανέναν να μας πείσει ότι δεν μπορεί να γίνει καλύτερο το αύριο”….

Ο Σωκράτης Μάλαμας, το μήνυμα της Μαρία Καρυστιανού:

  • Δεν ξεχνάμε, δε θα ξεχάσουμε ποτέ, όλοι εμείς είμαστε πλέον ένα, νιώθουμε και επιθυμούμε το ίδιο. Και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικό αφού αυτό που σκότωσε τα δικά μας παιδιά παραμένει ελεύθερο να σκοτώνει ξανά και ξανά. Ε λοιπόν ποτέ ξανά. Σας ευχαριστούμε από τα βάθη στης καρδιάς μας και μέχρι τους ουρανούς που είστε δίπλα μας. Σήμερα όλη η Ελλάδα τραγουδάει, τόσο δυνατά που σίγουρα ακουγόμαστε στους ουρανούς. Σήμερα όλη η Ελλάδα είναι μία ανοιχτή αγκαλιά για τους αδικοχαμένους μας. Η αγκαλιά αυτή θα είναι πάντα ανοιχτή μέχρι τη δικαίωση και ακόμα παραπέρα”.

Και μετά “Παιδιά στην Πλατεία” με την Ιουλία Καραπατάκη. Τα “Φύλλα Αλκαλικά”, “Για την Ελλάδα” ,“Μύστες της Ερήμου” και το τραγούδι που έχει συνδεθεί με την τραγωδία στα Τέμπη… “Η κοιλάδα των Τεμπών” .

Το μήνυμα του Θανάση…

Θέλω να σας ευχαριστήσω όλους και όλες που ήρθατε για να στηρίξετε την προσπάθεια που είναι για δικαιοσύνη και στη μνήμη των συνανθρώπων μας που χάθηκαν στα Τέμπη. Μακάρι να ζούσαν και να μη γινόταν αυτή η συναυλία” είπε ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου τραγουδώντας το “San Michele”.

Τειρεσίας” και Μάρθα Φρινζήλα με ασπρόμαυρο μαντήλι παλαιστινιακό στο “Θα με δικάσει”.

Ακολούθησε η “Αδέσποτη Ζωή” που ο Θανάσης αφιέρωσε σε όλες τις αδέσποτες ζωές. Ο Αλέξανδρος Κτιστάκης πήρε τη σκυτάλη με το “Σκέψη Μου Ξημερωμένη” και το “Στις χαραυγές ξεχνιέμαι” και ο Γιάννης Λίταινας είπε συγκλονιστικά τον “Κήπο της Εδέμ”.  Στα “Έρημα Κορμιά” ανέβηκαν οι τόνοι και χόρεψε ο κόσμος. “Τα Παξιμάδια” και το πολυαγαπημένο στο κοινό του Θανάση και του Χαρούλη “Άλογο” ακολούθησαν με τους μουσικούς του Παπακωνσταντίνου να δίνουν τη δική τους μοναδική νότα στη βραδιά.

Κάλεσε τον Μάλαμα στη σκηνή και είπαν μαζί την “Ανδρομέδα” που έχει αφιερώσει στα παιδιά που σκοτώθηκαν.

Επίλογος μιας βραδιάς πέντε ωρών για τα θύματα της τραγωδίας των Τεμπών με “Πεχλιβάνη”

Συνοψίζοντας στα πολιτικά μηνύματα και τις στιγμές που ξεχώρισαν στη συγκλονιστική βραδιά:

1. Πανό και συνθήματα δονούσαν την ατμόσφαιρα όπως «δικαιοσύνη για τους 57 νεκρούς», «ή τα κέρδη τους  ή οι ζωές μας», «όλων των νεκρών είμαστε η φωνή»,  «τι θα έλεγαν αν στο τρένο μέσα ήταν τα παιδιά τους;».

2. Η Μαρία Καρυστιανού προκάλεσε ρίγη υπογραμμίζοντας «αυτό που σκότωσε» τους 57 στα Τέμπη «παραμένει ελεύθερο να σκοτώνει ξανά και ξανά. Ε, λοιπόν, ποτέ ξανά…».

3. Ηχηρά τα πολιτικά και κοινωνικά μηνύματα από τους καλλιτέχνες που συμμετείχαν με αναφορές για «έγκλημα» και «κρατική δολοφονία» και φυσικά το απόλυτο αίτημα για απονομή δικαιοσύνης. «Απόψε θα τραγουδήσουμε τραγούδια αγάπης και θυμού αφιερωμένα στους γονείς», είπε ο Φοίβος Δεληβοριάς. «Δεν ξεχνάμε, δεν θα ξεχάσουμε ποτέ και δεν θα ησυχάσουμε εάν οι ένοχοι δεν πάνε φυλακή», δήλωσε η Τάνια Τσανακλίδου μόλις ανέβηκε στη σκηνή, φορώντας βραχιόλι με το σύμβολο της Παλαιστίνης και με μαντήλι που παραπέμπει σε καφίγια.  Ο Σωκράτης Μάλαμας υπογράμμισε απευθυνόμενος στους θεατές: «Το μήνυμα είστε εσείς και αποδέκτης ο ουρανός». Αφιέρωσε το τραγούδι «Ο κήπος» στους γονείς που έχασαν τα παιδιά τους στα Τέμπη. Για δικαιοσύνη μίλησε ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, σημειώνοντας για τα 57 θύματα πως «μακάρι να ζούσαν και να μη γινόταν αυτή η συναυλία».

4. Το τραγούδι που έχουν γράψει οι Κοινοί Θνητοί για το δυστύχημα ήταν από τα πρώτα που ακούστηκαν και έδωσε τον τόνο για την εμβληματική βραδιά.

5. Το τραγούδι που έγραψε, όπως είπε, μόλις το βράδυ της Πέμπτης ο Φοίβος Δεληβοριάς με τον στίχο «θα σε πάρω εγώ τηλέφωνο παιδάκι μου όταν φτάσω» αποτέλεσε την κορύφωση της βραδιάς και τολμάμε να πούμε μία από τις πιο σημαντικές μουσικές στιγμές της χρονιάς.

6. Οι απεργοί διανομείς, μια ομάδα εργαζομένων που πληρώνει καθημερινά τον δικό της φόρο αίματος, στο περιθώριο της δικής τους κινητοποίησης έκαναν μια στάση με τη μοτοπορεία τους έξω από το Καλλιμάρμαρο κι ενώσαν τις φωνές τους με τον κόσμο.

7. Οφείλουμε να επισημάνουμε την απουσία κάλυψης ή τουλάχιστον την «τυπική» μετάδοση της είδησης από αρκετά φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ και αυτό έχει τη δική του σημασία…

ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ/EUROKINISSI
ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ/EUROKINISSI
ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ/EUROKINISSI
ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ/EUROKINISSI
ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ/EUROKINISSI
ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ/EUROKINISSI
ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ/EUROKINISSI

Σχετικά Άρθρα