Συναυλία Τέμπη: Η συγκινητική αφιέρωση Δεληβοριά στα θύματα και τις οικογένειες

 Συναυλία Τέμπη: Η συγκινητική αφιέρωση Δεληβοριά στα θύματα και τις οικογένειες

Στη μεγάλη συναυλία μνήμης για τα 57 θύματα του δυστυχήματος στα Τέμπη, που πραγματοποιήθηκε στο Καλλιμάρμαρο, ο καλλιτέχνης Φοίβος Δεληβοριάς συγκίνησε με τα λόγια του. Απευθυνόμενος στο κοινό, είπε: «Καλησπέρα, είμαστε όλοι εδώ. Από τον Φεβρουάριο του 2023 η ανάγκη για δικαιοσύνη κυλά από τα μάτια μας. Ό,τι τραγουδήσουμε σήμερα είναι αφιερωμένο στους γονείς και τους συγγενείς, που συνεχίζουν να προχωρούν μέσα σε ένα απόλυτο δικαστικό σκοτάδι, προσπαθώντας να ανακαλύψουν πού είναι κρυμμένη η ευθύνη». Με τα λόγια αυτά, τόνισε το αίσθημα αδικίας και την ανάγκη για λογοδοσία που παραμένει ζωντανή.

Ο Έλληνας τραγουδοποιός ξεκίνησε με το “”Απόψε είμαι κοντά σου” και ακολούθησε ο “Μπάσταρδος γιος”. Συνέχισε με ένα τραγούδι για τα “Ψέματα” που μας λένε. Στα “Ψέματα” όλο το Καλλιμάρμαρο άνοιξε τα φλας στα κινητά του και “κατέβασε” τα αστέρια στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Σειρά πήρε το ατμοσφαιρικό “Εκείνη” και ο “Λωτοφάγος“.  Λίγο πριν τον “Καθρέφτη” αφιέρωσε την “Άγρια Ορχιδέα”  “σε όσους ανεβαίνουν ψηλά για να κρύβονται καλύτερα, στις βουλευτικές ασυλίες και στον νόμο περί ευθύνης υπουργών, στους εθνικούς μας ανευθυνοϋπεύθυνους, στο λουλουδάκι που ευδοκιμεί στα ξύλινα πατώματα…”.

Τελευταίο ένα συγκινητικό τραγούδι που ο ίδιος ο Φοίβος Δεληβοριάς έγραψε χθες το βράδυ για την τραγωδία των Τεμπών αφιερώνοντας το σε αυτούς που χάθηκαν και στους συγγενείς τους.

Οι στίχοι:

Που είσαι τώρα φως μου
Ήτανε γραμμένο
Νά’μαι εδώ για πάντα
Να σε περιμένω

Όσο κι αν κρατήσει
Να μην το ξεχάσεις
Όταν φτάσεις πάρε
Πάρε όταν φτάσεις

Θα το γράψει ο τοίχος
Θα το γράψει ο βράχος
Πως δεν ήταν μόνο
Ενός ανθρώπου λάθος

Θα το πει η σημύδα
Θα το πει κι ο κέδρος
Πως εδώ σκοτώνει
Όπου βρει το κέρδος

Θα το πει η λεβάντα
Θα το πει η μυρσίνη
Πως κυλάει στα μάτια
Η δικαιοσύνη

Μάτια του παιδιού μου
Που δεν θα φιλήσω
Δεν υπάρχει τρόπος πια
Να σταματήσω

Μέχρι να’ρθει ο πήχυς
Και το χαλινάρι
Μέχρι να’ρθει η Νέμεσις
Και να τους πάρει

Αν δεν βρω το τέρμα
Δεν θα ησυχάσω
Δεν θα σταματήσω
Δεν θα ξαποστάσω

Δεν θα κάνω πίσω
Και δεν θα ξεχάσω
Θα σε πάρω εγώ
Παιδάκι μου όταν φτάσω

Σχετικά Άρθρα