“Σεισμός” στο ποδόσφαιρο: Ιστορική καταδίκη για τη FIFA – Αλλαγές στις μεταγραφές

Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξέδωσε μια πολυαναμενόμενη απόφαση στον κόσμο του ποδοσφαίρου, που πιθανώς να ταράξει την μεταγραφική αγορά και τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες ένας παίκτης μπορεί να λύσει το συμβόλαιό του με μια ομάδα.

Η υπόθεση αφορά έναν πρώην Γάλλο διεθνή, τον Λασάνα Ντιαρά, ο οποίος αμφισβήτησε στο δικαστήριο πριν από δέκα χρόνια τους όρους της αποχώρησής του από τη Λοκομοτίβ Μόσχας, συνοδευόμενη από οικονομικές κυρώσεις.

Ο αμυντικός χαφ, ο οποίος έχει αποχωρήσει από την ενεργό δράση, στράφηκε αρχικά στο βελγικό σύστημα Δικαιοσύνης, ενώ η υπόθεση εξετάσθηκε από Δικαστήριο του Λουξεμβούργου για να αποφασίσει, σχετικά με την «ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων» στην ΕΕ.

Αρκετοί κανονισμοί της FIFA που διέπουν τις διαφωνίες μεταξύ ενός ποδοσφαιριστή και του πρώην εργοδότη του, είναι στοχευμένοι και «έχουν πραγματικό στόχο να αποτρέψουν όλους τους παίκτες να χωρίσουν» ανέφερε ο Βέλγος δικηγόρος, Ζαν Λουί Ντιπόν, ο οποίος υπερασπίζεται τον Ντιαρά.

«Κατά κάποιον τρόπο, η υπόθεση Λασανά Ντιαρά, είναι η υπόθεση Μποσμάν 2.0», εκτιμά αυτό το συμβούλιο, το οποίο είχε ήδη εμπλακεί πριν από τριάντα χρόνια με τον Βέλγο, Ζαν Μαρκ Μποσμάν, στην αρχή της απόφασης του 1995 που φέρει το όνομά του, σχετικά με τις ποσοστώσεις για ξένους παίκτες σε έναν σύλλογο.

Το δικαστήριο ότι η FIFA πρέπει να σέβεται το δίκαιο της ΕΕ όπως κάθε άλλη εμπορική επιχείρηση. 

Το δικαστήριο θεωρεί στην πραγματικότητα ότι «θέτουν σε αυτούς τους παίκτες και στους συλλόγους που επιθυμούν να τους αποκτήσουν, σημαντικούς νομικούς κινδύνους, απρόβλεπτους και δυνητικά πολύ υψηλούς οικονομικούς κινδύνους, καθώς και σημαντικούς αθλητικούς κινδύνους, που στο σύνολό τους, είναι πιθανό να εμποδίσουν τη διεθνή μεταγραφή των παικτών. Επιπλέον, αυτοί οι ίδιοι αμφισβητούμενοι κανόνες προορίζονται να περιορίσουν ή ακόμη και να αποτρέψουν τον διασυνοριακό ανταγωνισμό, στον οποίο θα μπορούσαν να συμμετέχουν όλοι οι επαγγελματικοί ποδοσφαιρικοί σύλλογοι που εδρεύουν στην Ενωση».

«Η δυνατότητα ανταγωνισμού με την απόκτηση ήδη εκπαιδευμένων παικτών διαδραματίζει ουσιαστικό ρόλο σε αυτόν τον τομέα» προσθέτει το Δικαστήριο του Λουξεμβούργου στην απόφασή του.

Η υπόθεση Ντιαρά χρονολογείται από το 2014, όταν ο Γάλλος με 34 συμμετοχές στους «πετεινούς» εναντιώθηκε στην Λοκομοτίβ μετά από μια δραστική μείωση του μισθού του την οποία θεώρησε αδικαιολόγητη.

Το συμβόλαιό του, που αρχικά κάλυπτε τρεις σεζόν, λύθηκε και ο σύλλογος της Μόσχας ζήτησε από αυτόν 20 εκατομμύρια ευρώ -μειώνοντας αργότερα την απαίτηση στα 10,5 εκατομμύρια- για τη ζημιά που υπέστη. Αυτό βασίζεται στους κανόνες της FIFA σχετικά με μια αποχώρηση που θεωρείται αδικαιολόγητη και καταχρηστική από τον σύλλογο.

Στη συνέχεια, η Σαρλερουά προσπάθησε να αποκτήσει τον Ντιαρά, αλλά η μεταγραφή δεν έγινε, με τον βελγικό σύλλογο να αρνείται την προοπτική να πληρώσει μέρος του ποσού ως συνοφειλέτης.

Υποστηριζόμενος από τα συνδικάτα παικτών, ο Ντιαρά κίνησε νομικές ενέργειες στο Βέλγιο και το Εφετείο της πόλης Μονς και απευθύνθηκε στο ΔΕΕ με την ακόλουθη ερώτηση επί της ουσίας: η ρύθμιση του καθεστώτος και της μεταγραφής των παικτών είναι συμβατή με τη νομοθεσία ανταγωνισμού της ΕΕ και την δωρεάν μετακίνηση;

Τώρα, η ευρωπαϊκή Δικαιοσύνη επιτρέπει σε έναν παίκτη αποκλεισμένο από την ομάδα του, να λύσει μονομερώς το συμβόλαιό του χωρίς η μελλοντική του ομάδα να είναι υπεύθυνη για τους νομικούς κινδύνους και το οικονομικό βάρος, που ενδεχομένως να προκύψει.