Γιατί ο Πολάκης από …αντίπαλος μπορεί να γίνει σύμμαχος (με ανταλλάγματα) του Κασσελάκη

Επειδή η σημειολογία έχει την δική της αξία (και) στην πολιτική, ως ερμηνεία των σημείων και των συμβόλων, η γνωστή ανάρτηση του Παύλου Πολάκη για την ανάγκη να υπάρξουν “αλλαγές στην ηγεσία” της Κουμουνδούρου, μάλλον ανορθόδοξα εκλαμβάνεται από πολλούς ως “αλλαγή της ηγεσίας”, ήτοι αποκαθήλωση -με κάποιο τρόπο- του Στέφανου Κασσελάκη.

Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με απευθείας εκλογή (νέας) ηγεσίας, και με την σειρά του κάτι τέτοιο είναι δυνατό να προέλθει, είτε επειδή θα το αποφασίσει ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ -όπως τον έχουν προκαλέσει έμμεσα ή άμεσα κορυφαία στελέχη όπως η Όλγα Γεροβασίλη, ο Σωκράτης Φάμελλος, ο Νίκος Φαραντούρης και άλλοι-, είτε μέσω μίας πρότασης μομφής στη συνεδρίαση της Κ.Ε, το Σαββατοκύριακο. Με πρόταση μομφής είχε απειλήσει ευθέως ο Παύλος Πολάκης, στην τελευταία ανάρτησή του, όμως, δεν αποσαφηνίζει ότι προτίθεται να το πράξει.

Οι συσχετισμοί δεν επιτρέπουν να τύχει αποδοχής μία μομφή κατά του προέδρου στην Κ.Ε εάν δεν προέλθει από τον Κρητικό πολιτικό και αφού την στηρίξουν οι “87”. Οι τελευταίοι, μόνοι τους, δεν μπορούν να συγκεντρώσουν την αναγκαία πλειοψηφία, δεδομένου ότι δεν θα συναινέσει και ο ελεγχόμενος από τον (αναβαθμισθέντα σε πρόεδρο της Κ.Ο και σύμμαχο του Στέφανου Κασσελάκη) Νίκο Παππά.

Το πιθανότερο, λοιπόν, είναι ο Παύλος Πολάκης να πιέζει πολιτικά τον πρόεδρο του κόμματος να αποδεχθεί μία άτυπη συγκατοίκηση στην κορυφή, ίσως με την ανάδειξη του ίδιου ως αντιπροέδρου, και μπαράζ αλλαγών στην κατεύθυνση της ριζοσπαστικοποίησης της πολιτικής του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Να υιοθετήσει, δηλαδή, το ύφος και το περιεχόμενο της αντιπολίτευσης που επιθυμεί ο Σφακιανός πολιτικός και να δεχτεί ότι η ηγεσία του θα ασκείται με συναποφάσεις και συμφωνίες.

Ως προς τούτο, ας σημειωθεί ότι ο Παύλος Πολάκης κατέστησε σαφές ότι έχει τους ίδιους αντιπάλους (“εσωτερικύς εχθρούς”) με τον Στέφανο Κασσελάκη: τον Αλέξη Τσίπρα και τους “87”.

Το δίλημμα, λοιπόν, για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ είναι μέχρι ποίου σημείου θα υποχωρήσει στις απαιτήσεις του Παύλου Πολάκη ώστε να διατηρήσει την εσωκομματική του ηγεμονία, με την συνδρομή, φυσικά, του νέου προέδρου της Κ.Ο Νίκου Παππά, ο οποίος απομακρύνεται έτι περαιτέρω από τον παλαιό του φίλο και πολιτικό του μέντορα Αλέξη Τσίπρα.

Εφόσον, όμως, αναβαθμιστεί καθοριστικά ο Παύλος Πολάκης και αποκτήσει έναν μικρότερο θρόνο δίπλα στον θρόνο του προέδρου του κόμματος, η έξοδος των “87” από τον ΣΥΡΙΖΑ γίνεται ακόμα πιό πιθανή. Όλα θα κριθούν από τη σύγκρουση στην Κ.Ε και, μετά, από τις εξελίξεις στην εσωκομματική εκλογή στο ΠΑΣΟΚ. Το πολιτικό κενό στον χώρο της κεντροαριστεράς είναι υπαρκτό και εμφανές (θα αποτυπωθεί ακόμα περισσότερο στις δημοσκοπήσεις), το ζήτημα είναι εάν, πως και ποιοί μπορούν να το καλύψουν.

Ας σημειωθεί κάτι τελευταίο: το σενάριο περί αποχώρησης δέκα βουλευτών (εκ των “87”) από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πιθανό, τουλάχιστον όχι σε άμεσο χρόνο. Η Όλγα Γεροβασίλη και όλα τα άλλα κοινοβουλευτικά και κομματικά στελέχη έχουν μάθει από την αποχώρηση των 11 της Νέας Αριστεράς και δεν έχουν λόγο να παραδώσουν το κόμμα στον Στέφανο Κασσελάκη. Η βασική τους επιδίωξη είναι η διαμόρφωση συσχετισμών ώστε να οδηγήσουν τα πράγματα σε απευθείας εκλογή από τη βάση και η πολιτική περιθωριοποίηση και εν τέλει αποκαθήλωσή του.