Πύργος: Ο 45χρονος ήταν σε αναπηρικό καροτσάκι για 6 μήνες, μόλις είχε συνέλθει

Σε σοκ είναι η τοπική κοινωνία στον Πύργο, όπου τα ξημερώματα βρήκε τραγικό θάνατο ο 45χρονος Γιάννης Σάσσαλος, γνωστός για την αγάπη του στην ταχύτητα και στα γρήγορα αυτοκίνητα, σε τροχαίο δυστύχημα.

Όπως έγινε γνωστό, ο 45χρονος είχε εμπλακεί σε ακόμη δύο σοβαρά τροχαία ατυχήματα στο παρελθόν, με το τρίτο να είναι και το μοιραίο για τη ζωή του.

Μάλιστα, στενός φίλος του αποκαλύπτει στο newsit.gr πως ο 45χρονος ήταν σε αναπηρικό καροτσάκι για έξι μήνες. Εδώ και τρεις μήνες είχε συνέλθει.

Ακόμη και στο τελευταίο στόρι που ανέβασε στα Social Media λίγο πριν τη μοιραία κούρσα, κατέγραφε το αυτοκίνητο, που «έστηνε» και το οποίο προοριζόταν για αγώνες.

«Ήταν πολύ αγαπητός στον κόσμο, γνωριζόμαστε από τότε που πήγαινα σχολείο. Το όνειρο του ήταν να φτιάχνει αυτοκίνητα για αγώνες, βέβαια έφτιαχνε και καθημερινά αυτοκίνητα αλλά αυτό που του άρεσε πολύ ήταν η ταχύτητα και οι αγώνες. Ασχολήθηκε για πολλά χρόνια με ντράξτερ, αυτοκίνητα με αναβάσεις και μηχανές. Τα ντράξτερ είναι επίτευγμα χρόνου στην ευθεία, αγαπούσε τόσο πολύ την ταχύτητα που δεν έβαζε κανένα όριο σε αυτό», τονίζει ο φίλος του Γιάννη Σάσσαλου, μιλώντας στο newsit,gr.

«Το αυτοκίνητο αυτό ήταν δικό του, το ατύχημα αυτό έγινε τα ξημερώματα. Λογικά κάπου έξω θα ήταν και θα γυρνούσε. Το στόρι που ανέβασε λίγες ώρες πριν το τροχαίο δυστύχημα, δείχνει το τελευταίο του αυτοκίνητο που έφτιανε, ένα κόκκινο, το οποίο προοριζόταν για ανάβαση σε αγώνες. Είχε μαγαζί με δυναμόμετρα, τώρα το είχε ανοίξει στον Πύργο, πιο παλιά είχε και στη Ζαχάρω κατάστημα.

Ήταν παιδί του λαού, τον αγαπούσαν όλοι και βοηθούσε. Ήταν πάρα πολλά χρόνια στο χώρο, 25 περίπου, κι έκανε κάτι ξεχωριστό. Προγραμμάτιζε τα ηλεκτρικά του αυτοκίνγρα, ήταν προγραμματιστής, πολύ μεγάλο μυαλό, το έλεγαν όλοι, από τους καλύτερους… Είχε πάει Αμερική και Ιταλία για δουλειά», δηλώνει ο ίδιος.

Και συμπληρώνει: «Πριν δεκαπέντε ημέρες μιλήσαμε, είχα πάει στο μαγαζί να τον δω, ήταν χαρούμενος. Μέχρι και χθες το απόγευμα δούλευε. Πιστεύω πως ήταν η κακιά στιγμή τα ξημερώματα, γιατί αυτός πάντα έτρεχε. Πολλές φορές που έμπαινα μαζί του στο αυτοκίνητο τσακωνόμασταν και του έλεγα να κόψει ταχύτητα. Πάντα έτρεχε δεν πήγαινε ποτέ σιγά, δεν είχε την αίσθηση του φόβου… με τίποτα.

Πέρσι είχε ατύχημα πάλι με μηχανή που του είχε βγει κάποιος από ένα στοπ και τον είχε χτυπήσει άσχημα, ήταν σε αναπηρικό καροτσάκι για έξι μήνες. Εδώ και τρεις μήνες είχε συνέλθει».

«Άφησε πίσω την οικογένεια του και τη μητέρα του που του είχε τεράστια αδυναμία», καταλήγει.