Ο Βούδας, ο Γεώργιος Παπανδρέου και τα… “μαύρα” του Τσίπρα
Σύμφωνα με τη διδασκαλία του Βούδα ο άνθρωπος μετέχει σε δύο πραγματικότητες: τη σχετική ή κατά συνθήκη πραγματικότητα και την υπερβατική, απόλυτη πραγματικότητα. Εάν παρατηρήσει κανείς εσχάτως τον Αλέξη Τσίπρα μάλλον ασκείται σε έναν ιδιότυπο διαλογισμό που πλησιάζει το δεύτερο στάδιο. Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός ότι δεν αντιδρά παρότι το τελευταίο διάστημα βάλλεται σταθερά ως διαχειριστής “μαύρων” ταμείων επί των ημερών του στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ.
Όλα ξεκίνησαν με εκείνες τις αναρτήσεις του Στέφανου Κασσελάκη (από το Σικάγο) που συνοδεύτηκαν με το “σταμάτα να με υπονομεύεις”, το οποίο αποσύρθηκε μεν, παρέμεινε μετέωρο δε. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ συνέχισε να επικαλείται την δική του περίοδο, αφήνοντας εμμέσως πλην σαφώς στην σφαίρα του “ανεξιχνίαστου” την εποχή του προκατόχου του. Ουδεμία προσπάθεια υπεράσπισης. Ακόμα χειρότερα, στην πρόσφατη συνέντευξή του στο Mega, όταν ρωτήθηκε σχετικά, είπε:
«Δεν έχω βρει χρήματα που να έχουν δοθεί σε τρολ. Στον ΣΥΡΙΖΑ που γνωρίζω εγώ, από τις 24 Σεπτεμβρίου και μετά, σας εγγυώμαι ότι δεν υπάρχουν κονδύλια που να έχουν πάει σε τρολ. Εδώ δεν έχουμε επιχορήγηση για να πληρώσουμε μισθούς των ανθρώπων του κόμματος».
Αίφνης, σε αυτή την υποδόρια επιχείρηση “αποτσιπροποίησης” (“ο δικός μου ΣΥΡΙΖΑ”) προστέθηκαν οι πληροφορίες μιας πολιτικής συντάκτριας (του …κυβερνητικού ρεπορτάζ), με καλές πηγές στην Κουμουνδούρου, περί ενός ποσού 2,5 εκατ. ευρώ πλέον της έκτακτης κρατικής επιδότησης προς τα κόμματα που φέρεται να δαπανήθηκε για τις περυσινές προεκλογικές ανάγκες. Και ετέθη το “διαβρωτικό” ερώτημα: πόθεν, αυτά τα χρήματα;
Σε ανάρτηση στο Χ (twitter), το τρολ «Πεν Νταλαούρα» επικαλείται πληροφορίες που μεταδόθηκαν σε αυτή την τηλεοπτική εκπομπή και ανέφεραν ότι έχουν ξοδευτεί από τον ΣΥΡΙΖΑ, στις εθνικές εκλογές του 2023, 2,5 εκατομμύρια ευρώ επιπλέον της κρατικής χρηματοδότησης και καταλήγει με την ερώτηση: «Δημιουργείται, λοιπόν, το ερώτημα από πού προήλθαν αυτά τα επιπλέον 2,5 εκατομμύρια;». Εύλογα θα μπορούσε να προκύψει η απάντηση: “μαύρα”! Κι έτσι να αποκτήσει νόημα η πρώτη “μπηχτή” του Στέφανου Κασσελάκη.
Ο μόνος που αναγκάστηκε να απαντήσει είναι ο πρώην οικονομικός διευθυντής του ΣΥΡΙΖΑ Θύμιος Γεωργόπουλος που αποπέμφθηκε από τον πρόεδρο του κόμματος και με τον οποίο σημειώθηκε και ένα αρκετά έντονο φραστικό επεισόδιο στην συνεδρίαση της Κ.Ε.
Στην ανάρτησή του, ο πρώην οικονομικός διευθυντής του ΣΥΡΙΖΑ απευθυνόμενος στους «συκοφάντες», όπως λέει, τονίζει ότι για τις εθνικές εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου του 2023 έχουν συνταχθεί αναλυτικές καταστάσεις εσόδων- εξόδων, οι οποίες έχουν ελεγχθεί από τις αρμόδιες ελεγκτικές επιτροπές και «δεν μας έχει καταλογιστεί (έστω για τυπικούς λόγους) ούτε ένα ευρώ.
«Επειδή κάποια στιγμή αυτό το καλαμπούρι πρέπει να τελειώνει, οι “πηγές” ή ο υπεύθυνος των “πηγών” ο οποίος έχει την άποψη της διακίνησης “μαύρων” χρημάτων, ας καλέσει επιτέλους Οικονομικό Εισαγγελέα, Ελεγκτική Εταιρεία ή Ορκωτούς λογιστές για να βεβαιώσει τα όσα διαρρέει ή καταγγέλλει, όπως τόνισα και στην ομιλία μου στην Κεντρική Επιτροπή. Να σταματήσει όμως να υπονομεύει τον ΣΥΡΙΖΑ. Καταντάει απίστευτα κουραστικό…», καταλήγει ο Θύμιος Γεωργόπουλος.
Τα παραπάνω συνιστούν, αναμφίβολα, μία πολύ σοβαρή κατηγορία για τον Αλέξη Τσίπρα και εκκινεί από “διαρροές” της Κουμουνδούρου, από δηλώσεις και υπονοούμενα του ίδιου του προέδρου του κόμματος, και από αναρτήσεις τρολ.
Το ερώτημα είναι, εν τέλει, πόσο θα συνεχίσει να ασκείται στον βουδιστικό διαλογισμό ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός. Αναμφίβολα, απολαμβάνει τις συζητήσεις του με τον Ζακ Ατταλί (στο συνέδριο στην Aix-en-Province), τις ομιλίες του στο πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης, στην πολύ ενδιαφέρουσα διάσκεψη του Ιντιστούτου και γενικά τις διεθνείς δραστηριότητές του.
Πάντως, στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν φαίνεται ότι ισχύει το γνωστό ιστορικό συμβάν:
Προδικτατορικά σε μια ομιλία του Γεωργίου Παπανδρέου στη Βουλή ένας βουλευτής της Δεξιάς τον διέκοπτε συνεχώς θορυβώντας ασυστόλως. Κάποια στιγμή ο αρχηγός της Ένωσης Κέντρου θυμωμένος ζήτησε να μάθει το όνομα του αγενούς.
Αυτός σηκώθηκε και παρουσιάστηκε.
Μόλις τον είδε ο Παπανδρέου είπε το αμίμητο: «Α, εσείς, τότε δεν έχει καμιά σημασία».
Διότι, λέγε-λέγε όλο και κάτι θα μείνει…