Σε αναζήτηση συμβιβασμού Μακρόν-Μελανσόν;-Τι περιλαμβάνει το (κοινό) πρόγραμμα του “Νέου Λαϊκού Μετώπου”- Ο ρόλος των Σοσιαλιστών

Οι ψηφοφόροι στη Γαλλία κινητοποιήθηκαν για άλλη μια φορά για να εμποδίσουν την ακροδεξιά της Μαρίν Λεπέν να πάρει την εξουσία. Αλλά ήταν ένα από τα στενά πράγματα για το κίνημα κατά της Λεπέν, και αυτή τη φορά ήταν μια περίπτωση νίκης του άσχημου.

Οι εκλογές απέφεραν ένα χαοτικό αποτέλεσμα, χωρίς κανένα κόμμα να παίρνει αρκετές έδρες για την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο, βυθίζοντας τη γαλλική πολιτική σε αναταραχή που θα μπορούσε να διαρκέσει μήνες.

Ο Μακρόν προκήρυξε πρόωρες εκλογές τον Ιούνιο σε μια προσπάθεια να σταματήσει την άνοδο της ακροδεξιάς Εθνικής Συσπείρωσης της Λεπέν. Αλλά το κόμμα της ενίσχυσε το προφίλ του και κέρδισε 50 περισσότερες έδρες από το 2022, ενώ ο φιλελεύθερος συνασπισμός του ίδιου του προέδρου υποχώρησε.

H “κόλαση” της νέας διακυβέρνησης

Η Εθνοσυνέλευση των 577 εδρών, η κάτω βουλή του γαλλικού νομοθετικού σώματος, δεν είναι ευχάριστο θέαμα – χωρισμένο μεταξύ της αριστεράς, του κέντρου και της ακροδεξιάς. Καμία ομάδα δεν πλησιάζει καν την πλειοψηφία, με όλες να υπολείπονται των 200 βουλευτών.

«Δεν είναι δυνατό να κυβερνήσεις τη Γαλλία αν δεν έχεις 240 με 250 βουλευτές», δήλωσε ο Sylvain Maillard, βουλευτής του κόμματος Αναγέννηση του Μακρόν. «Ήμουν πρόεδρος της ομάδας της Αναγέννησης με έναν συνασπισμό 250 βουλευτών και ήταν ήδη πολύ περίπλοκο».

Παρόλο που η αριστερή συμμαχία και οι φιλελεύθεροι του Μακρόν συμφώνησαν να συνεργαστούν και να ψηφίσουν τακτικά για να εμποδίσουν τη νίκη της Εθνικής Συσπείρωσης της Λεπέν, ένας βαθύτερος συνασπισμός μεταξύ των δύο ομάδων για τη διακυβέρνηση της Γαλλίας φαίνεται απίθανος, σύμφωνα με το POLITICO.

Η France Unbowed του βετεράνου ακροαριστερού οπαδού του Jean-Luc Mélenchon, ένα από τα κόμματα της αριστερής συμμαχίας, απέκλεισε το ενδεχόμενο να κυβερνήσει με τους φιλελεύθερους του προέδρου. Ομοίως, ο πρωθυπουργός του Μακρόν, Γκάμπριελ Ατάλ, έχει πει ότι η πλευρά του δεν θα μοιραστεί ποτέ την εξουσία με τον Μελανσόν.

Το βράδυ της Κυριακής, ο Attal άνοιξε την πόρτα για να ηγηθεί μιας υπηρεσιακής κυβέρνησης για να παρέχει κάποια σταθερότητα κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων αργότερα αυτόν τον μήνα.

Όποια κυβέρνηση και αν προκύψει από το χάος, είναι απίθανο να είναι σταθερή για πολύ. Οι συνομιλίες για τον προϋπολογισμό του φετινού φθινοπώρου θα είναι το πρώτο πιθανό σημείο ανάφλεξης. Η Γαλλία δέχεται πιέσεις να μειώσει το έλλειμμά της αφού δεν είχε στόχους νωρίτερα μέσα στο έτος. Υπάρχουν πολλές ιδέες στις οποίες η αριστερά, οι φιλελεύθεροι και οι ακροδεξιοί δεν θα συμφωνήσουν ποτέ. Η δημοσιονομική πολιτική βρίσκεται κοντά στην κορυφή της λίστας.

Το κοινό πρόγραμμα

Στο πολιτικό τους μανιφέστο, τα κόμματα του Νέου Λαϊκού Μετώπου ανακοίνωσαν μέτρα για τη μείωση της ηλικίας συνταξιοδότησης, σύνδεση των μισθών με τον πληθωρισμό και εισαγωγή φόρου πλούτου. Ο Ιάν Μπροσά, βουλευτής του Κομμουνιστικού Κόμματος, δήλωσε ότι η τελική συμφωνία περιλαμβάνει την απόσυρση της αντιδημοφιλούς μεταρρύθμισης του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν για τις συντάξεις, η οποία οδήγησε σε διαμαρτυρίες στους δρόμους.

Η μεταρρύθμιση του Μακρόν περιελάμβανε τη σταδιακή αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης στα 64 έτη από τα 62 έτη που ήταν πριν από την αναθεώρηση. Ακόμη, η Αριστερά έχει υποσχεθεί αύξηση του κατώτατου μισθού, αλλά και πάγωμα των τιμών ορισμένων βασικών καταναλωτικών προϊόντων.

Ακόμη, ο Μελανσόν προτείνει 112,7 δισεκατομμύρια ευρώ σε νέες εξοικονομήσεις πόρων και έσοδα από αυξήσεις φόρων για επιχειρήσεις και νοικοκυριά. Αντίστοιχα, προτείνει 331,6 δισεκατομμύρια ευρώ σε νέες δαπάνες, ωφελώντας κυρίως συνταξιούχους και τη δημόσια υγεία.

Τα αριστερά κόμματα είχαν συνεργαστεί και στις εκλογές του 2022, ωστόσο, διαμάχες για την ηγεσία και διαφωνίες για άλλα ζητήματα, μεταξύ άλλων, για τον πόλεμο στη Γάζα, οδηγήσουν στην κατάρρευση της συμμαχίας τους. Τα κόμματα κατάφεραν τώρα να συμφωνήσουν σε κοινή στάση σχετικά με τη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή, χαρακτηρίζοντας τη Χαμάς “τρομοκρατική οργάνωση” και ζητώντας παράλληλα την αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους.

Η μεγάλη “αλήθεια” πάντως ήρθε από τα χείλη του Ολιβιέ Φορ, επικεφαλής του Σοσιαλιστικού Κόμματος στο Νέο Λαϊκό Μέτωπο, ο οποίος είπε πως το βασικό μήνυμα είναι ότι η Γαλλία είπε “όχι” στην ανάληψη της εξουσίας από την ακροδεξιά. Ο ίδιος πρόσθεσε πως τώρα είναι δουλειά του νέου “μετώπου” να βρει “ένα μονοπάτι” συνεργασιών και πρακτικών λύσεων, ώστε να ανταποκριθεί στις ανάγκες και τις απαιτήσεις των Γάλλων. Ο Μελανσόν μπορεί να επιμένει πως η νέα κυβέρνηση πρέπει να εφαρμόσει “κατά γράμμα” το πρόγραμμα του κόμματός του, ωστόσο είναι δεδομένο πως θα προκύψουν ουκ ολίγοι συμβιβασμοί για να βγει η κυβερνητική συνεργασία.

Σημειώνεται πως ο Μελανσόν διετέλεσε αναπληρωτής επικεφαλής στην περιφέρεια Εσόν, νότια του Παρισιού, από το 1998 έως το 2004 και υπουργός Επαγγελματικής Εκπαίδευσης από το 2000 έως το 2002. Αποχώρησε από τους Σοσιαλιστές το 2008, υποστηρίζοντας ότι το κόμμα έχει γίνει πολύ φιλικό προς τις επιχειρήσεις. Το 2016 ίδρυσε το κόμμα Ανυπότακτη Γαλλία και το 2022 έθεσε υποψηφιότητα για πρόεδρος της Γαλλίας – για τρίτη φορά.

Τα γαλλικά media εκτιμούν τώρα πως η επόμενη κυβέρνηση που θα προκύψει, θα “αναγκάσει” τον Μακρόν να κάνει υποχωρήσεις και να αυξήσει τις κρατικές δαπάνες, προκειμένου να σχηματιστεί μια κυβέρνηση και να αποφύγει η Γαλλία να βρεθεί σε ένα πολιτικό αδιέξοδο και ακυβερνησία. Μη ξεχνάμε πως ο Μακρόν είχε θέσει το ζήτημα της “‘άμυνας και ασφάλειας” ως κεντρικό στην κυβερνητική του ατζέντα, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με τις προσεγγίσεις της Αριστεράς που αξιώνει περισσότερο κοινωνικό Κράτος.

Σε κάθε περίπτωση, οι επόμενες ώρες θα είναι αποφασιστικής σημασίας για τη νέα γαλλική, πολιτική “σκηνή”, η οποία εν πολλοίς αφορά και ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.