Ζαχαριάδης στο libre: Να μιλήσουμε για τη μεγάλη προοδευτική διακυβέρνηση

Ο Κώστας Ζαχαριάδης, επιμένει στη θέση που έχει εκφράσει εδώ και πολύ καιρό για συνεργασία των «προοδευτικών δυνάμεων». Όπως λέει χαρακτηριστικά «δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια και να κάνουμε πως δεν συμβαίνει τίποτα». Υπενθυμίζει ότι «η συνεργασία με τον Χάρη Δούκα είναι ένα πετυχημένο παράδειγμα» και «ένα θετικό κεκτημένο συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμεων και σε επίπεδο κορυφής και σε επίπεδο βάσης».

Όσο για τον πρώην πρωθυπουργό και πρώην πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει με νόημα: «Συγνώμη αλλά διοικητικό ρόλο Τσίπρα εγώ δεν βλέπω. Πολιτικούς ρόλους βλέπω πολλούς. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι συνεπής με όσα μας είπε πέρσι τον Ιούλιο στο Ζάππειο».

Συνέντευξη

–Εσωστρέφεια δίχως τέλος στον ΣΥΡΙΖΑ, κύριε Ζαχαριάδη;

Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών αλλά και οι πρόσφατες εξελίξεις μάς υποχρεώνουν όλες και όλους να μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθειας και της ευθύνης. Παρά τη δραματική πτώση των ποσοστών της ΝΔ κατά 13% και την απώλεια άνω του ενός εκατομμυρίου ψηφοφόρων, ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία όχι μόνο δεν ενισχύθηκε, αλλά έχασε 3% και σχεδόν 340 χιλιάδες ψηφοφόρους. Το 14,9% κάθε άλλο παρά ικανοποιητικό αποτέλεσμα μπορεί να είναι για ένα κόμμα που έχει κυβερνήσει τον τόπο και φιλοδοξεί να εκφράζει πλειοψηφικά τον προοδευτικό κόσμο της χώρας.

Συνολικά, όμως, ο χώρος της Προοδευτικής Παράταξης βγαίνει από ακόμη μια εκλογική αναμέτρηση κατακερματισμένος και αποδυναμωμένος. Το πρόβλημα είναι μεγάλο και δεν είναι μόνο ελληνικό αλλά πανευρωπαϊκό. Την ίδια ώρα, τα πρωτοφανή υψηλά ποσοστά της αποχής και η περαιτέρω άνοδος της ακροδεξιάς διαμορφώνουν μια συνθήκη παγίωσης της κρίσης πολιτικής εκπροσώπησης, με ό,τι αυτό σημαίνει για το μέλλον της δημοκρατίας μας. Το μήνυμα της κάλπης είναι σαφές: Η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία από τη μία αποδοκιμάζει την πολιτική της ΝΔ, αλλά από την άλλη δεν βλέπει εναλλακτική προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης.

–Ας μη σταθούμε σε όσα ειπώθηκαν και γράφτηκαν τις προηγούμενες ημέρες. Ας προσπαθήσουμε να δούμε όσα αναμένεται να συμβούν από εδώ και εμπρός λαμβάνοντας υπόψη κάποια δεδομένα: Εντός του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, επικρατούν δύο απόψεις. Η μία είναι του Στέφανου Κασσελάκη, που απορρίπτει κάθε είδους συνεργασία με βάση συμφωνίες των ηγεσιών των κομμάτων και η άλλη ανήκει σε πολλά στελέχη όπως εσείς που προτείνουν συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής. Που θα οδηγήσει αυτό το διφορούμενο μήνυμα;

Ας δούμε την πραγματικότητα, δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια και να κάνουμε πως δεν συμβαίνει τίποτα. Απέναντι στο πάνδημο αίτημα των απλών προοδευτικών πολιτικών που, είτε στις έρευνες κοινής γνώμης είτε στην καθημερινή επικοινωνία, μάς λέει «κάντε κάτι», δεν μπορούμε να εφευρίσκουμε δήθεν συστημικά σχέδια. Το μόνο σχέδιο του συστήματος είναι η παραμονή της ΝΔ στην εξουσία χωρίς αντίπαλο. Όποιος βγαίνει από αυτό το σχέδιο έχει πρόβλημα με το σύστημα όχι προφανώς όποιος βοηθάει- ηθελημένα ή ασυνείδητα- στην διαιώνιση του με τον κατακερματισμό και την σύγκρουση ανάμεσα στις προοδευτικές δυνάμεις.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ κατόρθωσε παρά τις λυσσαλέες επιθέσεις να διαψεύσει όσους μας θεωρούσαν τελειωμένους και να έρθει δεύτερος στις Ευρωεκλογές. Η δεύτερη θέση, είναι θέση ευθύνης και πρωτοβουλιών. Τώρα είναι η ώρα ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία να ακούσει την κοινωνία και να αναλάβει γενναίες πρωτοβουλίες για την ενότητα της Παράταξης. Για μια μεγάλη κυβερνώσα Κεντροαριστερά που θα νικήσει τη ΝΔ στις επόμενες εθνικές εκλογές, όποτε αυτές κι αν γίνουν. Σε αυτή η διαδικασία τον πρώτο λόγο πρέπει να τον έχει η βάση μας, τα χιλιάδες μέλη και οι φίλοι του κόμματος, ώστε ο  ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία να συμμετέχει ενεργά στις διεργασίες ανασύνθεσης με στόχο τη συγκρότηση ενός μεγάλου φορέα της Προοδευτικής Παράταξης.

Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ την προηγούμενη βδομάδα έκανε μερικές σημαντικές – θετικές προτάσεις με τις οποίες συμφωνώ. Κοινές κοινοβουλευτικές δράσεις, κοινές δράσεις στην αυτοδιοίκηση, κοινές δράσεις στο κοινωνικό πεδίο. Μικρά στέρεα σταθερά βήματα. Έτσι θα χτίσουμε εμπιστοσύνη και μεταξύ μας και με την κοινωνία. Παράλληλα όμως πρέπει να μιλήσουμε και για την μεγάλη προοδευτική, εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.

–Τόσο εσείς όσο και ο κ. Δούκας, μιλάτε για τη συνεργασία σας, που ξεκίνησε στις γειτονιές της Αθήνας. Είστε έτοιμοι να συνεχίσετε αυτή τη συνεργασία και στο πλαίσιο ενός νέου σχήματος αν ο κ. Κασσελάκης και ο κ. Ανδρουλάκης επιμείνουν στην «αυτονομία» των δύο κομμάτων;

Η συνεργασία μας με τον Χάρη Δούκα είναι ένα πετυχημένο παράδειγμα συνεργασίας στην αυτοδιοίκηση. Είναι ένα θετικό κεκτημένο συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμεων και σε επίπεδο κορυφής και σε επίπεδο βάσης. Η αυτοδιοίκηση έχει την δυνατότητα των δύο γύρων, η κεντρική πολιτική σκηνή δεν έχει δύο γύρους και έχει bonus για τον πρώτο. Ας αποκωδικοποιήσουμε με προσοχή το μήνυμα. Επιτέλους ας μας πει κάποιος τι μπορεί να φοβηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ από τις συνεργασίες;

–Πάντως εντός του ΠΑΣΟΚ υπάρχουν και κάποιοι που κοιτούν λοξά προς τα δεξιά, όπως και στον ΣΥΡΙΖΑ κάποιοι κοιτούν προς τα αριστερά. Πως λοιπόν μπορεί να αποδώσει όλο αυτό;

Μετά από 5 χρόνια δεξιάς κυριαρχίας όσοι αλληθώριζαν δεξιά ή αριστερά πήγαν στον φυσικό τους χώρο.  Ας μην βιαζόμαστε, ας κάνουμε ένα σταθερό βήμα τη φορά. Μπορούμε να προσχωρήσουμε αν συζητήσουμε πολιτικά και προγραμματικά. Η Βουλή είναι ένα καλό πεδίο των πολιτικών πρωτοβουλιών. Κανείς δεν θα ενδιαφερθεί απλώς για ένα άθροισμα. Το σημαντικό είναι το περιεχόμενο, να απαντήσουμε στα προβλήματα των πολιτών, να απαντήσουμε στις προκλήσεις του μέλλοντος. Αυτός είναι ένας διπλός στόχος και κομματικός και παραταξιακός. Η πρωτοβουλία του κόμματος μπορεί να ανασυνθέσει την ευρύτερη παράταξη.

–Θα ήθελα να μου κάνετε ένα σχόλιο για την κινητικότητα του πρώην πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα. Απ’ όλες τις δημόσιες κινήσεις του φαίνεται ότι προετοιμάζει με κάποιο τρόπο την επιστροφή του στην κεντρική πολιτική σκηνή. Να έχει δηλαδή έναν ρόλο διοίκησης στα πολιτικά πράγματα και όχι μόνο επιρροή. Σχεδόν έναν χρόνο μετά την παραίτησή του, λόγω της απομάκρυνσης άνω του ενός εκατομμυρίου ψηφοφόρων από τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι μια δύσκολη «ζαριά» για τον κ. Τσίπρα;

Συγνώμη αλλά διοικητικό ρόλο Τσίπρα εγώ δεν βλέπω. Πολιτικούς ρόλους βλέπω πολλούς. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι συνεπής με όσα μας είπε πέρσι τον Ιούλιο στο Ζάππειο. Άνοιξε τον δρόμο για τον Νέο ΣΥΡΙΖΑ με την προσδοκία να πάμε καλύτερα και να ανακτήσουμε την κυβερνητική μας τροχιά. Δεν αποσύρθηκε, δεν βγήκε στην σύνταξη. Πως άλλωστε θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο για έναν πολιτικό που δεν είναι ούτε 50 ετών. Πήρε μια σημαντική πρωτοβουλία με το Ινστιτούτο που δημιούργησε για την παραγωγή πολιτικής ουσίας και περιεχομένου. Όσοι παρακολουθήσαμε το διήμερο συνέδριο με πλούσια ατζέντα για την Ευρώπη και τα Βαλκάνια πήραμε μια μεγάλη ανάσα, το είχαμε ανάγκη. Θεωρώ αυτή τη συμβολή του σπουδαία και για την Ελλάδα και για την Ευρώπη. Το ποιος φοβάται τον Τσίπρα το βλέπουμε από τα media και τις πολιτικές αντιδράσεις.

–Εσείς, εντός ή εκτός του ΣΥΡΙΖΑ, θα συνεχίσετε να ασκείτε πολιτική;

Εντός. Όπως συμβαίνει από το 2002, στον ΣΥΝασπισμό στην αρχή και στον ΣΥΡΙΖΑ στην συνέχεια. Και φυσικά στην Ανοιχτή Πόλη στον Δήμο Αθηναίων. Πέρσι το καλοκαίρι όταν ανακοινώθηκε η υποψηφιότητα μου πολλοί εκτιμούσαν ότι θα εξαφανιστώ μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Έχουν ήδη διαψευστεί και θα συνεχίσουν να διαψεύδονται κάθε μέρα μέχρι το 2028. Γιατί όμως με ρωτάτε για κάτι αυτονόητο;

–Η εφημερίδα Αυγή κλείνει την έκδοση του καθημερινού φύλου. Αυτό εκτός από το γεγονός ότι είναι στενάχωρο για πολλούς, τι άλλο σημαίνει κατά τη γνώμη σας; 

Τρεις εβδομάδες μετά τις ευρωεκλογές, αντί όλα αυτά τα κρίσιμα ζητήματα να έχουν συζητηθεί στα όργανα του κόμματος, τόσο η Πολιτική Γραμματεία όσο και η Κεντρική Επιτροπή δεν έχουν ακόμη συνεδριάσει. Δεν γίνεται να παίρνονται τόσο κρίσιμες αποφάσεις, που αφορούν εργαζόμενους, αποφάσεις ακόμη και με ιστορικό χαρακτήρα για την Αριστερά, όπως η αναστολή του καθημερινού φύλλου της Αυγής, χωρίς να συζητηθούν καν σε κάποιο συλλογικό όργανο. Όλα αυτά συμβαίνουν βέβαια, ενώ πήγαμε σε μια εκλογική αναμέτρηση χωρίς καμία συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής από τον Ιανουάριο και χωρίς καμία συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας από τον Φεβρουάριο. Πάντα η συνεδρίαση των συλλογικών οργάνων μας γλιτώνει από λάθη. Θα είχαμε γλιτώσει πολλά αν είχαμε περισσότερα μάτια, περισσότερα αυτιά, περισσότερα μυαλά για να λύσουμε προβλήματα. Θα είχαμε πάει καλύτερα στις εκλογές αν λειτουργούσαμε συλλογικά.

Δεν πιστεύω σε αρχηγικά κόμματα, σε προσωπικές ατζέντες, σε προσωπικούς μηχανισμούς εξουσίας.

Ακόμα περισσότερο πιστεύω ότι η εξουσία που έρχεται με αυτούς τους τρόπους είναι ανεξέλεγκτη και τελικώς επικίνδυνη εξουσία. Στα δημοκρατικά κόμματα σε ολόκληρο τον Δυτικό κόσμο αυτά τα θέματα είναι λυμένα με τρόπους θεσμικούς και κανόνες ξεκάθαρους.