Τσίπρας/Έδειξε τον δρόμο για συνεργασία της κεντροαριστεράς- “Δεν θα τα πω όλα σήμερα”

Την αριθμητική της πρόσθεσης και του πολλαπλασιασμού…”διδαξε” προς τις προοδευτικές δυνάμεις ο Αλέξης Τσίπρας κλείνοντας τις εργασίες της Διεθνούς Διάσκεψης του Ινστιτούτου που φέρει το όνομά του, σημειώνοντας παράλληλα την ανάγκη να μιλήσουν στον “πληθυντικό αριθμό” και να αφήσουν τον ενικό και την αυτάρκεια.

Στην ομιλία  του, παρουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου και του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου, δεκάδων πρώην και νυν βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, αλλά απόντων των προέδρων τους, και Νέας Αριστεράς, με αφορμή το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έβαλε τη δική του σφραγίδα στις μετεκλογικές εξελίξεις στο μέτωπο της κεντροαριστεράς λέγοντας προκαταβολικά με νόημα: “Δεν θα τα πω όλα σήμερα”!

  “…Οι προοδευτικές δυνάμει δεν μπορούν στις συνθήκες αυτές να μένουν απαθείς. Ούτε να εξουδετερώνουν η μια την άλλη με ανώφελους και άγονους εμφύλιους” τόνισε αρχικά και πρόσθεσε: 

“Είναι πρωτίστως δικό τους καθήκον, κατά τη γνώμη μου, να αναλάβουν τολμηρές πρωτοβουλίες:– για να αποκτήσει ξανά η προοδευτική παράταξη προοπτική διακυβέρνησης – για να αποκτήσει εκ νέου το πολιτικό μας σύστημα πολιτική και κοινοβουλευτική ισορροπία.”.

“Μια νέα δημοκρατική ισορροπία,  όπως είπε, που θα ενισχύει το κράτος δικαίου και τη λογοδοσία, τον κοινοβουλευτικό έλεγχο και τις θεσμικές δικλείδες ασφαλείας απέναντι σε μια ανεξέλεγκτη εκτελεστική εξουσία.”.

“Αν αυτή η δημοκρατική ισορροπία δεν αποκατασταθεί, ο κίνδυνος να ενταθεί στην Ελλάδα η ώσμωση Δεξιάς και Ακροδεξιάς που παρακολουθούμε στην υπόλοιπη Ευρώπη, είναι παραπάνω από ορατός” επισήμανε, γιατί “είναι εξαιρετικά επικίνδυνο, δίπλα σε μια δεξιά κυβέρνηση, να ενισχύονται ως δεύτερη αθροιστικά δύναμη, κόμματα που φλερτάρουν με το ρατσισμό, την ομοφοβία, τον ακραίο εθνικισμό, ακόμα και το φασισμό.”.

Και μπαίνοντας στο “ψητό” ή μάλλον στην πραγματικότητα και τα…“εκλογικά μαθηματικά” όπως είπε, υπογράμμισε “οι πιεστικές ανάγκες της  κοινωνίας, επιβάλλουν στα πολιτικά κόμματα της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς στην Ελλάδα, όπως και στην Ευρώπη,

-να μιλήσουν στον πληθυντικό αριθμό και όχι στον ενικό.

– να μάθουνε πρόσθεση και πολλαπλασιασμό και να αφήσουν την αφαίρεση και τη διαίρεση.

– να βάλουν μπροστά το εμείς και να αφήσουν το εγώ.

– να δώσουν περισσότερο χώρο στο «μαζί», στην από κοινού αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων της κοινωνίας, δίνοντας ρεαλιστική υπόσταση στην προοπτική μιας νικηφόρας Προοδευτικής Συμμαχίας.”

“Αυτό είναι σήμερα το αίτημα της κοινωνίας και των προοδευτικών πολιτών” ανέφερε και προειδοποίησε “όποιος το αγνοήσει, αργά ή γρήγορα θα δει να τον προσπερνούν η ζωή και οι εξελίξεις. “

Να σημειωθεί ότι ο Αλέξης Τσίπρας αφού χαρακτήρισε “καμπάνα κινδύνου” το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών  έθεσε επί τάπητος, προτάσεις, όπως:

– η ΕΕ να υποστηρίξει την επιβολή κυρώσεων στο Ισραήλ, αν δεν τερματιστούν οι επιχειρήσεις και επιτέλους, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να βάλει στο τραπέζι έναν οδικό χάρτη για την συντονισμένη αναγνώριση Παλαιστινιακού Κράτους από τα κράτη-μέλη του

–  την ευρωπαϊκή προοπτική της Ουκρανίας, αποκλείοντας όμως ρητώς την ένταξη της στο ΝΑΤΟ

– τη δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού στη βάση των αποφάσεων του ΟΗΕ

–  η Ευρώπη να επανεξετάσει τη θέση της στο σημερινό παγκόσμιο γεωστρατηγικό χάρτη, καθώς και την Κοινή της Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφαλείας, υποστηρίζοντας ότι η συζήτηση για ενίσχυση των κοινών αμυντικών της δυνατοτήτων είναι εύλογη.

– οι προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης, οι σοσιαλιστές, οι αριστεροί και οι πράσινοι, να συμφωνήσουν σε ένα κοινό μίνιμουμ πλαίσιο αξόνων για τη διακυβέρνηση της Ε.Ε. την επόμενη πενταετία για να συγκροτηθεί μια  ενιαία πολιτική ομάδα, με συνομοσπονδιακούς όρους, στο επόμενο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο.

• Eίχε προηγηθεί παρέμβαση του δημάρχου Αθηναίων Χάρη Δούκα, ο οποίος με αφορμή τις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου και την σύνθεση στο νέο ευρωκοινοβούλιο, όπου υπήρξε, όπως σημείωσε, εκλογική υποχώρηση προοδευτικών δυνάμεων, έκρινε ως αναγκαίο να τεθούν στόχοι ρεαλισμού στις προτάσεις των πολιτικών σχημάτων.

Και έθεσε δυο κεντρικά σημεία:

– Πρώτον, “πρέπει να προσπαθήσουμε πάρα πολύ και να συζητάμε ανοιχτά και καθαρά για όλα τα θέματα για να μπορέσουμε να φτιάξουμε μία κοινή συνισταμένη. Η διαφορετική άποψη είναι πλούτος, η διαφορετική άποψη δεν είναι τοξικότητα” και

– Δεύτερον, “πρέπει να προσπαθούμε σε κάθε βήμα να δημιουργούμε προοδευτικές συγκλίσεις, για να είμαστε αποτελεσματικοί, γιατί το τελικό αποτέλεσμα δεν μπορεί να είναι μία πλατφόρμα ή μία γενικόλογη πολιτική. Το ζητούμενο είναι πώς αύριο θα πάω στην Κυψέλη ή στον Άγιο Παντελεήμονα και θα επιλύσω ένα πρόβλημα ασφάλειας ή ένα πρόβλημα πρασίνου ή θα έχω φτιάξει κάποιο πεζοδρόμιο, άρα το ζητούμενο είναι πώς θα βελτιώσω τελικά τη ζωή των πολιτών”.