Γιατί η Ευρώπη φοβάται την γαλλική “νάρκη”- Ο Μακρόν “στα σχοινιά” και ο κίνδυνος Λεπέν

Οι εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι μια συλλογή παράλληλων εθνικών αναμετρήσεων. Συχνά αποκτούν μεγαλύτερο ενδιαφέρον στο εσωτερικό των χωρών, παρά στις Βρυξέλλες ή στο Στρασβούργο.Ισχυρή απόδειξη, η απόφαση Μακρόν για πρόωρες βουλευτικές εκλογές στο τέλος Ιουνίου. Οι Financial Times περιγράφουν τους κινδύνους από την “ζαριά” του Γάλλου προέδρου και τις επικίνδυνες συνθήκες που διαμορφώνονται.

Η προκήρυξη πρόωρων εκλογών στη Γαλλία προκάλεσε πτώση σε γαλλικές μετοχές, ομόλογα και ευρώ, από την ανησυχία των αγορών για ενδεχόμενη επικράτηση είτε της λεπενικής Εθνικής Συσπείρωσης είτε της συμμαχίας των τεσσάρων αριστερών κομμάτων.
Έντονες είναι οι πολιτικές διεργασίες: Σοσιαλιστές, Πράσινοι και Ρεπουμπλικάνοι (το κόμμα που ίδρυσε ο Σαρκοζί) απέρριψαν την πρόταση συνεργασίας του Μακρόν.
Για συνασπισμό της αριστεράς συζητούν η Ανυπότακτη Γαλλία του Μελανσόν με τους Οικολόγους – Πράσινους, τους Σοσιαλιστές και τους Κομμουνιστές.
Ο Ζορντάν Μπαρντελά, της λεπενικής Εθνικής Συσπείρωσης, συζητά για εκλογική συνεργασία με στελέχη των Ρεπουμπλικανών και άλλους δεξιούς, με στόχο να φτάσει στις 289 έδρες και να έχει πλειοψηφία στη Βουλή.
Χθεσινή δημοσκόπηση έδινε 235 έως 265 έδρες στη Συσπείρωση, 125 έως 155 στη συμμαχία του Μακρόν και 115 έως 145 στα κόμματα της αριστεράς

Σύμφωνα με το POLITICO, η ιδέα της Λεπέν στα Ηλύσια αντιμετωπίζεται με τρόμο στις Βρυξέλλες, όπου η Γαλλία που υποχωρεί προς την άκρα δεξιά θεωρείται ότι θέτει υπαρξιακές προκλήσεις για την ΕΕ. Ενώ η Λεπέν έχει αμβλύνει την εικόνα της και έχει αμβλύνει την εμπρηστική και ευρωσκεπτικιστική ρητορική της, το κόμμα της εξακολουθεί να βρίσκεται στο περιθώριο της πολιτικής για μια σειρά ζητημάτων. Το Εθνικό Συλλαλητήριο απείχε επανειλημμένα για τη βοήθεια της Ουκρανίας, θέλει να αποχωρήσει τελικά από την ολοκληρωμένη διοίκηση του ΝΑΤΟ και αντιτίθεται σε πολλά ορόσημα νομοθετικά μέτρα της ΕΕ τα τελευταία χρόνια.

Με αυτήν του την κίνηση, επισημαίνουν οι FT (απόδοση από το KREPORT), μοιάζει να θέλει να εμποδίσει την πορεία της Λεπέν προς την προεδρία το 2027, αναγκάζοντας τον γαλλικό λαό να αποφασίσει αν θέλει πραγματικά τον Εθνικό Συναγερμό στην εξουσία.

Τα κέρδη των ακροδεξιών στο Ευρωκοινοβούλιο

Αν και οι ομάδες ακροδεξιών και λαϊκιστών βουλευτών αύξησαν τα ποσοστά τους, δεν θα είναι κυρίαρχες, καθώς θα αποτελούν μόλις το 25% της σύνθεσης του νέου κοινοβουλίου. Ασφαλώς κατέγραψαν ένα σημαντικό άλμα, αλλά δεν έχουν τη δυνατότητα να σχηματίσουν πλειοψηφικό ρεύμα, ούτε να υλοποιήσουν τη στρατηγική τους επιδίωξη για τη συγκρότηση μιας ευρωσκεπτικιστικής υπερομάδας, που θα μπορούσε να συναγωνιστεί τα μπλοκ της κεντροδεξιάς και της κεντροαριστεράς.

Το σενάριο για ένα μεγάλο συνασπισμό που μπορεί να αποτελείται από την κεντροδεξιά και την άκρα δεξιά μπορεί να είναι θεωρητικά δυνατό, αλλά απίθανο να υλοποιηθεί στην πράξη. Η κεντροδεξιά έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο συνεννόησης με κόμματα όπως αυτό της Λεπέν, πόσο μάλλον με το AfD. Αντίθετα, η σύμπραξη με τη Μελόνι, δεν έχει απορριφθεί, καθώς η Ιταλίδα πρωθυπουργός, παρά τις σκληρές θέσεις της για το μεταναστευτικό, έχει δώσει δείγματα αγαστής συνεργασίας με τις Βρυξέλλες.

Το ρίσκο Μακρόν

Στη Γαλλία, οι πρόωρες εκλογές θα μπορούσαν να οδηγήσουν το κόμμα της Λεπέν στην πρωθυπουργία, αναγκάζοντας τον Μακρόν σε μία ταπεινωτική και πιθανώς ταραχώδη συμβίωση στην εξουσία με τον πιο σκληρό πολιτικό του αντίπαλο.

Ο Εθνικός Συναγερμός, είναι ήδη το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης στην Εθνοσυνέλευση. Διαθέτει μία ισχυρή μηχανή προπαγάνδας και μετά τα αποτελέσματα της Κυριακής, μία εξίσου ισχυρή εκλογική δυναμική.

Στον αντίποδα, το κόμμα του Μακρόν δεν έχει κοινοβουλευτική πλειοψηφία εδώ και δύο χρόνια, ενώ υπό τις παρούσες συνθήκες, διατηρεί ελάχιστες πιθανότητες να σχηματίσει κυβερνητικό συνασπισμό.

Ίσως η μεγαλύτερη ελπίδα του Γάλλου Προέδρου, να είναι τα δημοκρατικά αντανακλαστικά των πολιτών.

Ο Μακρόν, μπορεί να έχει και ένα δεύτερο σενάριο στο μυαλό του. Aν το ακροδεξιό κόμμα κερδίσει τις εκλογές, είναι πιθανό να αποδειχθεί τόσο χαοτικό στη διαχείριση της εξουσίας, ώστε να ναρκοθετήσει τις προεδρικές φιλοδοξίες της Λεπέν για το 2027.

Θα μπορούσε επίσης να υποστηρίξει ότι στο κάθετο πολιτικό σύστημα της Γαλλίας, όπου ο πρόεδρος κατέχει το μεγαλύτερο μέρος της εξουσίας, μια κυβέρνηση του Εθνικού Συναγερμού δεν θα έκανε μεγάλη ζημιά στη χώρα ή στην ΕΕ.

Ωστόσο, πολλοί είναι εκείνοι που εκτιμούν ότι η απόφαση του Γάλλου προέδρου δεν είναι μία καλή πολιτική μπλόφα, αλλά μία απελπισμένη ζαριά.

Τι δείχνουν οι μετρήσεις

Όπως αναφέρει το Reuters, το αντιμεταναστευτικό, ευρωσκεπτικιστικό κόμμα Εθνικό Ράλι της Μαρίν Λεπέν, γνωστό ως RN, θα κέρδιζε 235 έως 265 έδρες στην Εθνοσυνέλευση, ένα τεράστιο άλμα από τις σημερινές 88 αλλά λιγότερο από τις 289 που απαιτούνται για την απόλυτη πλειοψηφία, σύμφωνα με την έρευνα της Toluna Harris Interactive for Challenges, M6 και RTL.
Η κεντρώα συμμαχία του Μακρόν θα δει τον αριθμό των βουλευτών της να μειώνεται στο μισό, από 250 σε 125-155, έδειξε η δημοσκόπηση τη Δευτέρα. Τα αριστερά κόμματα μπορούσαν από κοινού να ελέγχουν 115 έως 145 έδρες, αν και κάθε κόμμα θα μπορούσε να είναι υποψήφιο μόνο του.