Ένας ορεινός προορισμός και για το καλοκαίρι
Γνωστά περισσότερο ως το απόλυτο χειμερινό must, τα Ζαγοροχώρια είναι στην πραγματικότητα ένας παρθένος φυσικός παράδεισος που παρά τον διαδεδομένο συσχετισμό του με τον χειμώνα, είναι ένας δυναμικός καλοκαιρινός προορισμός που απευθύνεται σε ολόκληρες οικογένειες, αλλά και λάτρεις της φύσης και της περιπέτειας.
Πέτρινα γεφύρια, παραδοσιακοί οικισμοί φτιαγμένοι εξ’ ολοκλήρου από ατόφια ηπειρώτικη πέτρα και ατελείωτα άγρια καταπράσινα τοπία συνθέτουν το τρίπτυχο που ονομάζεται Ζαγοροχώρια, τα οποία αντίθετα με τη διαδεδομένη λογική, είναι εξίσου συναρπαστικά, εντυπωσιακά και άγρια ακόμα και το καλοκαίρι.
Αν και ο χειμώνας σίγουρα δεν ενδείκνυται για να δοκιμάσει κανείς τις αθλητικές του δεξιότητες στο rafting, το kayak ή το ποταμίσιο κολύμπι, αυτό δεν ισχύει καθόλου για το καλοκαίρι. Καταρράκτες, ποτάμια με κρύα κρυστάλλινα νερά και φυσικές κολυμπήθρες συνθέτουν το σκηνικό στα φαράγγια του Ζαγορίου που απέναντι στον καυτό καύσωνα αποτελούν το τέλειο αντίδοτο. Μην εκπλαγείτε αν δείτε εδώ κάθε καλοκαίρι τους καταρράκτες στην περιβόητη Λίμνη της Κραυγής, γνωστή στα βλάχικα ως Μπάλτα ντι Στρίγκα, να γεμίζει με φοιτητοπαρέες, νέες οικογένειες και απλό κόσμο που ψάχνει μια δροσερή (έως και αρκετά δροσερή) εναλλακτική απόδραση μακριά από την βαβούρα της θάλασσας, ενώ σίγουρα δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο χαλαρωτική είναι η βουνίσια πλαζ της Αρίστης στον Βοϊδομάτη που σε κάθε καύσωνα γεμίζει με νέο κόσμο να περπατά στα παγωμένα νερά κάτω από τα γέρικα πλατάνια. Φυσικά, ούτε λόγος για τις φουτουριστικές Κολυμπήθρες στο Πάπιγκο που αυτήν την εποχή μοιάζουν πιο ειδυλλιακές από ποτέ.
Οι καταρράκτες έξω από το χωριό Ηλιοχώρι πηγάζουν από τον Κρυοπόταμο και ονομάζονται Μπάλτα ντι Στρίγκα/Photo: Shutterstock
Φαράγγι Βίκου/Photo: Αλέξανδρος Αβραμίδης
Δρακόλιμνη Τύμφης/Photo: Shutterstock
Αν πάλι θέλετε να γεμίσετε τα πνευμόνια σας με φρέσκο αέρα χωρίς να βραχείτε καθόλου, δεν έχετε παρά να βάλετε αθλητικά και να πάρετε τα βουνά περπατώντας στα μονοπάτια του Ζαγορίου. Από το Φαράγγι του Βίκου μέχρι την ανάβαση στην Δρακόλιμνη της Τύμφης, τα μονοπάτια στην καρδιά του Γεωπάρκου Βίκου-Αώου σίγουρα δύσκολα θα σας περάσουν απαρατήρητα. Φυσικά, πάντα να θυμάστε να επιλέξετε σωστές διαδρομές, γιατί όσο δροσερό και να είναι το βουνό, ο καυτός ήλιος δεν θα σας αφήσει σε ησυχία.
Επιστρέφοντας πίσω στα ζαγορίτικα αρχοντικά, ένα παρατηρητικό μάτι καταλαβαίνει αμέσως πως όσο πέτρινο το εξωτερικό, άλλο τόσο διακοσμημένο το εσωτερικό. Δεν είναι τυχαίο που τα ζαγορίτικα αρχοντικά ξεχωρίζουν για την άγνωστη ζωγραφική αισθητική τους που ελάχιστοι γνωρίζουν και ακόμα λιγότεροι ψάχνουν. Μην εκπλαγείτε αν δείτε πάνω από παλιές ξύλινες πόρτες εποχής ζωγραφισμένες την Βιέννη, την Πόλη και την Βενετία, ενώ φυσικά ούτε λόγος για τα περίτεχνα οθωμανικά μοτίβα με λουλούδια, ζώα και πολύχρωμα σχήματα.
Δίλοφο/Photo: Αλέξανδρος Αβραμίδης
Κουκούλι/Photo: Shutterstock
Οι Κήποι βρίσκονται στα 750 μέτρα υψόμετρο, στο Ζαγόρι/Photo: Αλέξανδρος Αβραμίδης
Και παρά τα 46 πέτρινα χωριά, να θυμάστε πως το Ζαγόρι έχει γύρω στα 100 μικρά και μεγάλα πετρογέφυρα, που κάποτε ένωναν τόπους κοντινούς, αλλά και τόσο μακρινούς. Τοξωτά πέτρινα γεφύρια σχεδιασμένα και χτισμένα από αγνώστους πρωτομάστορες της πέτρας που χάθηκαν στην λησμονιά της ιστορίας στέκουν σήμερα σαν μοναδική απόδειξη ενός εξαφανισμένου κόσμου. Από τα γεφύρια, το πιο εύκολο στην πρόσβαση είναι το γεφύρι του Νούτσου στον δρόμο από Δίλοφο προς Κουκούλι, και ένα από τα πιο ιδιαίτερα είναι το Καλογερικό ή Πλακίδα με τα τρία τόξα στην είσοδο των Κήπων. Φυσικά, ούτε λόγος και για τις περίφημες Σκάλα του Βραδέτου και της Βίτσας, τα περίεργα -με την θετική πάντα έννοια- αρχιτεκτονικά επιτεύγματα που με λίγη φαντασία μπορούμε να πούμε ότι είναι οι πρόγονοι της σημερινής κυλιόμενης σκάλας.
Επειδή όμως καλοκαίρι στην Ήπειρο χωρίς παραδοσιακό πανηγύρι δεν νοείται, ποιο καλύτερο τελείωμα μιας καυτής καλοκαιρινής μέρας από ένα ηπειρωτικό πανηγύρι γεμάτο μουσική, χορό, και φαΐ κάτω από αιωνόβιους πλατάνους σε πέτρινες πλατείες; Πάντα εννοείται παρέα με παραδοσιακό τσίπουρο, λογιών λογιών αλμυρές πίτες, ψητά φρέσκα κρεατικά και άγρια μανιτάρια κατευθείαν μαζεμένα από το βουνό. Φυσικά, όταν πέσει η θερμοκρασία της νύχτας, επιβάλλεται κι ένα ζεστό αφέψημα με φρέσκα βότανα για καλύτερη χώνεψη. Και εννοείται πως κάτι τέτοιες στιγμές το μεγάλο πανηγύρι της Βίτσας τον Δεκαπενταύγουστο θυμίζει ατελείωτο φεστιβάλ, ενώ το πανηγύρι του Προφήτη Ηλία στο Καπέσοβο δεν διαφέρει σε τίποτα από μια ζεστή μεγάλη οικογενειακή γιορτή.
Πηγή: travel.gr