Ρεπορτάζ libre: Όταν η κακοποίηση των παιδιών συνεχίζεται από το κράτος-Η συγκλονιστική ιστορία της Ζακύνθου

Χρόνιο και δυσεπίλυτο παραμένει το ηθικό και πρακτικό πρόβλημα με τα δεκάδες κακοποιημένα παιδιά, που -με εισαγγελική εντολή- στέλνονται και παραμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα στα δημόσια νοσοκομεία της χώρας.

Το ζήτημα ήρθε και πάλι στην επιφάνεια με αφορμή μία υπόθεση που πρόσφατα συγκλόνισε το πανελλήνιο: δύο κακοποιημένα παιδιά, που -με εισαγγελική εντολή- μαραζώνουν στο Νοσοκομείο Ζακύνθου. Συγκεκριμένα, ένα κορίτσι 9 ετών και ένα αγόρι 12 ετών βρίσκονται εδώ και 15 ημέρες στην Παιδιατρική Κλινική του Νοσοκομείου με εντολή Εισαγγελέα, λόγω κακοποίησης που υφίσταντο για καιρό από το οικογενειακό περιβάλλον.

«Τα κακοποιούσε το οικογενειακό περιβάλλον και τώρα τα ‘κακοποιεί’ το κράτος πρόνοιας», σχολιάζει ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Δημόσιων Νοσοκομείων (ΠΟΕΔΗΝ), Μιχάλης Γιαννάκος, χαρακτηρίζοντας “όνειδος” για το κράτος πρόνοιας, τα δεκάδες κακοποιημένα παιδιά, που παραμένουν επί μακρόν στις δημόσιες δομές Υγείας, ελλείψει προνοιακών μονάδων.

Όπως εξηγεί ο ίδιος, τα παιδιά πηγαίνουν για εξετάσεις στα νοσοκομεία, αλλά παρόλο που διαπιστώνεται ότι είναι καλά στην υγεία τους, παραμένουν εκεί γιατί δεν υπάρχει άλλος χώρος φιλοξενίας.

«Η απουσία του κράτους πρόνοιας κακοποιεί τα άτυχα αυτά παιδιά που αξίζουν τη κάθε στήριξή μας, για δεύτερη φορά μετά το οικογενειακό τους περιβάλλον. Τι φταίνε αυτά τα παιδιά και τιμωρούνται έτσι;», θέτει ένα κρίσιμο ερώτημα και αναφέρεται με λεπτομέρειες στην περίπτωση των δύο παιδιών από τη Ζάκυνθο.

«Ζητάνε να συνεχίσουν το δημοτικό σχολείο τους, την ξένη γλώσσα, τις εξωσχολικές τους δραστηριότητες και εμείς δεν ικανοποιούμε αυτά τα αυτονόητα αιτήματα των παιδιών. Αντιθέτως, τα έχουμε 15 ημέρες φυλακισμένα στο νοσοκομείο.
Δεν επιτρέπεται η είσοδος στη μητέρα που τα κακοποιούσε, αν και εκείνη επιμένει, παρά μόνο σε συγγενείς. Τα παιδιά στην αρχή ήταν καλά, αλλά τώρα είναι πεσμένα ψυχολογικά ζητάνε να φύγουν, όπως θα ήθελε κάθε παιδί στη θέση τους».

Αναδεικνύει, παράλληλα και τη δυσλειτουργία που προκαλείται στο Νοσοκομείο:

«Αναστάτωση υπάρχει σε όλο το Νοσοκομείο. Ιδιαίτερα, διαταράσσεται η λειτουργία της Παιδιατρικής Κλινικής. Τα παιδιά τα φυλάει ένας εργαζόμενος της κάθε βάρδιας. Φυσικά, δεν υπάρχει καμία ασφάλεια. Εάν τα παιδιά αυτά εξέλθουν λάθρα από το νοσοκομείο, τι περιμένει τους συναδέλφους; Θα συλληφθούν και θα οδηγηθούν κατηγορούμενοι στο αυτόφωρο…
Αυτό συνέβη στο νοσοκομείο της Ζακύνθου τον περασμένο Οκτώβριο, σε ανάλογη περίπτωση.

Ένα κοριτσάκι που φιλοξενούνταν στην Παιδιατρική Κλινική του Νοσοκομείου Ζακύνθου επί μήνες, με εισαγγελική εντολή, το άρπαξε ο πατέρας του και εξαφανίσθηκε. Η νοσηλεύτρια βάρδιας συνελήφθη και οδηγήθηκε στο αυτόφωρο και δικάσθηκε για έκθεση ανηλίκου σε κίνδυνο. Ο εισαγγελέας πρότεινε την καταδίκη της και αθωώθηκε από τους δικαστές με 2 προς 1 ψήφους. Ποιος συνάδελφος θέλει να ξαναζήσει κάτι τέτοιο; Τι φταίνε τα παιδιά; Γιατί είναι απόν το κράτος πρόνοιας; Όταν σβήνουν τα φώτα της δημοσιότητας αναρωτήθηκε κανείς τι γίνονται  αυτά τα κακοποιημένα παιδιά;», καταλήγει ο κ. Γιαννάκος.