Το τραπέζωμα Κασσελάκη σε φίλους και συγγενείς στο χωριό του στα Χανιά (vid)

Το τραπέζωμα Κασσελάκη σε φίλους και συγγενείς στο χωριό του στα Χανιά (vid)

Με οικογενειακή μάζωξη και τραπέζι από συγγενείς και συγχωριανούς γιορτάστηκε η επίσκεψη του Στέφανου Κασσελάκη στο χωριό Σκινές στα Χανιά όπου ζούσε ο παππούς και η γιαγιά του. Εκεί, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είχε ευκαιρία να βρεθεί με μέλη της οικογένειάς του, φίλους και κατοίκους του χωριού και να απολαύσει τη φιλοξενία τους.

Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Κασσελάκης πραγματοποιεί περιοδεία στην Κρήτη και τα Χανιά ήταν ο πρώτος σταθμός.

Δείτε ένα βίντεο από την εκδήλωση στο χωριό Σκινές:

Νωρίτερα, με μία συγκινητική ανάρτηση που έκανε στον λογαριασμό του στο Instagram, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, αναφέρθηκε στην επιστροφή στις ρίζες του, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στη γιαγιά Αλεξάνδρα.

Ο Στέφανος Κασσελάκης στην ανάρτησή του ποστάρει φωτογραφίες με τη γιαγιά του και ανακαλεί τις μνήμες με το αγαπημένο του πρόσωπο. «Με νανούριζε, μου διάβαζε παραμύθια τους χειμώνες στην Αθήνα και τα καλοκαίρια στα Χανιά, γέμιζε το σπίτι με τις μυρωδιές της κουζίνας της».

Μάλιστα αναφέρεται στα τελευταία της λόγια, τα οποία κράτησε σαν φυλαχτό. «Βιβλίο να πιάνεις και μάλαμα να γίνεται».

Τέλος, καταλήγει λέγοντας πως επιλέγει κάθε μέρα τον δρόμο της γιαγιάς Αλεξάνδρας, «επιλέγω κάθε μέρα να στέκομαι στο πλευρό της προόδου, στο πλευρό των συνανθρώπων μου», σημειώνει χαρακτηριστικά.

Η ανάρτηση:

«Χθες επέστρεψα στις ρίζες μου, στα Χανιά, στον τόπο των παππούδων μου Στέλιου και Αλεξάνδρας. Εδώ, που η οικογένειά μου -όπως η πλειοψηφία των οικογενειών της Κρήτης- έδωσε το αίμα της για την πατρίδα μας στη μάχη της Κρήτης, πολεμώντας το τέρας του φασισμού.

Επισκέφθηκα τον τάφο των παππούδων μου στο χωριό Σκινές. Τον παππού μου δεν πρόλαβα να τον γνωρίσω. Έφυγε ένα μήνα πριν γεννηθώ. Για χρόνια μετά από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο που είχε υποστεί, τον φρόντιζε η γιαγιά Αλεξάνδρα. Όπως φρόντιζε και εμένα μετά.

Με νανούριζε, μου διάβαζε παραμύθια τους χειμώνες στην Αθήνα και τα καλοκαίρια στα Χανιά, γέμιζε το σπίτι με τις μυρωδιές της κουζίνας της. Τα τελευταία της λόγια προς εμένα τα κράτησα σαν φυλαχτό: «Βιβλίο να πιάνεις και μάλαμα να γίνεται».

Η μόνη επιλογή που κάνουμε είναι τι άνθρωποι θέλουμε να είμαστε. Και εγώ επιλέγω κάθε μέρα να στέκομαι στο πλευρό της προόδου, στο πλευρό των συνανθρώπων μου. Επιλέγω κάθε μέρα τον δρόμο της γιαγιάς Αλεξάνδρας.

Σχετικά Άρθρα