Αλέξης Τσίπρας: Πολιτικό κεφάλαιο χωρίς κόμμα-Ίσως καλύτερα…

Η δεύτερη εντολή του γνωστού Δεκαλόγου «ου ποιήσεις σεαυτώ είδωλον, ουδέ παντός ομοίωμα όσα εν τω ουρανώ άνω και όσα εν τη γη κάτω και όσα εν τοις ύδασιν υπό κάτω της γης» δεν αφορά πλέον τον ΣΥΡΙΖΑ. Η συζήτηση που αποτέλεσε επίκεντρο μιας διαμάχης που ξεκίνησε πριν το προηγούμενο συνέδριο (του 2022) μεταξύ των “προεδρικών” και της εσωκομματικής αντιπολίτευσης (“53+”) σχετικά με το εύρος των αρμοδιοτήτων του Αλέξη Τσίπρα δεν έχει πιά κανένα ενδιαφέρον.

Οι “εικονολάτρες” νίκησαν κατά κράτος στο συνέδριο του Ταεκβοντό, σε τέτοιο βαθμό που όχι μόνο ανάρτησαν σε περίοπτη θέση την εικόνα του Στέφανου Κασσελάκη αλλά έκαψαν και το είδωλο του ιστορικού ηγέτη, του πολιτικού που παρέλαβε ένα μικρό και συμπαθές κόμμα διαμαρτυρίας και το έφερε στην διακυβέρνηση της χώρας. Το σύνθημα “κάτω τα χέρια από τον Κασσελάκη” ουδέποτε ακούστηκε σε κομματική σύναξη του παλαιότερου ΣΥΡΙΖΑ, ο ίδιος δε ο Αλέξης Τσίπρας απέφευγε πάντοτε να παραδώσει την αδιαμφισβήτητη χαρισματικότητά του στις “ειδωλολατρικές” διαθέσεις ακόμα και των πιό φανατικών υποστηρικτών του.

Η ήττα που υπέστη απέναντι στους νέους κομματικούς συσχετισμούς, στις “τυφλές” φιλοδοξίες κάποιων στελεχών που αλλάζουν στρατόπεδα γρηγορότερα απ΄ ότι αλλάζουν πουκάμισα, και στην αχαριστία εκείνων που από “θυρωροί” έγιναν χάρη σ’ αυτόν παράγοντες του δημοσίου βίου, είναι σημαντική αλλά, τελικά, ίσως είναι και απελευθερωτική. Μπορεί η πρότασή του για άμεση προσφυγή σε νέες κομματικές κάλπες να απορρίφθηκε ηχηρά, οι κίνδυνοι, όμως, που επισήμανε για την βαθιά πολιτική κρίση του ΣΥΡΙΖΑ γίνονται τώρα ακόμα περισσότεροι ορατοί.

Ο ιστορικός κύκλος που προέβλεψε ότι τελειώνει μετά την συντριβή του περασμένου Ιουνίου έχει ήδη τελειώσει. Το μεγάλο τμήμα της κομματικής βάσης βρήκε στο πρόσωπο του Στέφανου Κασσελάκη ένα νέο είδωλο να λατρέψει. Τελειώνει πολιτικά με όλα αυτά και ο Τσίπρας; Μόνο εάν το θέλει ο ίδιος. Διότι μπορεί να απομειώθηκε σημαντικά το κομματικό του κεφάλαιο, το πολιτικό, όμως, εξακολουθεί να υφίσταται, αρκεί να θέλει και να ξέρει πως να το αξιοποιήσει. Έχει πολιτικό κεφάλαιο αλλά δεν έχει πιά κόμμα.

Εάν επιχειρήσει να δει κανείς την μεγάλη εικόνα αυτή η εξέλιξη είναι ότι καλύτερο θα μπορούσε να επιθυμεί. Όσοι τον αποκαθήλωσαν στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ του προσφέρουν την δυνατότητα να πετάξει από την γκαρνταρόμπα του τις παλιές φορεσιές και να αναζητήσει νέο ένδυμα που ταιριάζει περισσότερο στις ευρωπαϊκές αναζητήσεις και στην καθ΄ημάς εφαρμογή τους. Μπορεί να συμπεριφερθεί ως πρώην πρωθυπουργός και όχι ως συναισθηματικός κομματάρχης, να υπερβεί το παρελθόν του, ολοκληρώσει την αυτοκριτική για τα λάθη του και να αναλάβει πρωτοβουλίες που θα υπερβαίνουν τους κομματικούς μηχανισμούς που επέλεξαν ήδη καινούριο πρόσωπο να λατρέψουν.

Πολλά θα κριθούν στις ευρωεκλογές, όπως οι “κύκλοι” του διεμήνυαν μετά το τέλος του συνεδρίου. Εκεί, ή ο Στέφανος Κασσελάκης θα καταγράψει ένα ποσοστό που θα του επιτρέψει να συνεχίσει -έστω και ασθμαίνοντας- το σχέδιό του, ή θα βρεθεί αρχηγός ενός μικρού και προσωποπαγούς πολιτικού υποκειμένου χωρίς προοπτική. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, διαθέτει μία ομάδα ικανών στελεχών που στήριξαν και στηρίζουν την διεύρυνση και την μεταρρύθμιση του πολιτικού συστήματος. Κάποια από αυτά αισθάνθηκαν τουλάχιστον άβολα με τις ιαχές αποδοκιμασίας στο συνέδριο. Δεν τους θέλουν και μάλλον και οι ίδιοι δεν έχουν κανένα λόγο να μπαινοβγαίνουν πιά στην Κουμουνδούρου.

Ο Αλέξης Τσίπρας φέρεται να διαπιστώνει αυτό που μόνο οι εμμονικοί δεν αντιλαμβάνονται: το τεράστιο έλλειμμα αντιπολίτευσης, την αδυναμία και του ΣΥΡΙΖΑ, και του ΠΑΣΟΚ, να διαμορφώσουν συνθήκες και πρόταση εναλλακτικής διακυβέρνησης καθένα από μόνο του, και, ως εκ τούτων, την ανάγκη ανασύνθεσης για τον σχηματισμό ενός νέου μεγάλου πολιτικού υποκειμένου που θα εκτείνεται από την αριστερά μέχρι το κέντρο. Για έναν πρώην πρωθυπουργό που στα 50 του δεν θέλει να περνά τον πολιτικό του χρόνο μεταξύ Λεωφόρου Αμαλίας, φλύαρων think tanks και Συμβουλίου της Ευρώπης, αυτός είναι ο μοναδικός δρόμος που μπορεί να περπατήσει. Με ορίζοντα, φυσικά, τις επόμενες εθνικές εκλογές.