Επτά πράγματα που μάθαμε για τον ΣΥΡΙΖΑ (του Κασσελάκη) μετά το συνέδριο…
Ο Στέφανος Κασσελάκης κέρδισε πολιτικό χρόνο μέχρι τις ευρωεκλογές, ωστόσο απήλθε από το συνέδριο με νίκες αλλά και με ήττες. Η απαίτηση του για άμεση εσωκομματική εκλογή με προφανή στόχο να επιβεβαιώσει την απόλυτη και αδιαμφισβήτητη ηγεμονία του έπεσε τελικά στο κενό. Μπορεί να μην κέρδισαν οι “αντίπαλοί” του (κατά την ορολογία που ο ίδιος χρησιμοποίησε), δεν κέρδισε ούτε ο ίδιος. Όλα θα κριθούν στις ευρωεκλογές και εκεί εάν κατορθώσει να καταγράψει ένα θετικό ποσοστό θα έχει πιθανότατα τον πρώτο ρόλο ακόμα και να ζητήσει την “λευκή επιταγή” (μέσω δημοψηφίσματος;) για να μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ σε ένα άλλο και εντελώς προσωποπαγές κόμμα.
Όμως, η επιλογή του να μιλήσει για “αντιπάλους” οδηγεί εκ των πραγμάτων σε έναν διχασμό εντός του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, εφεξής δε δεν θα μπορεί να επικαλείται την σκιά του Αλέξη Τσίπρα. Είναι μόνος του με την δική του ομάδα και τώρα οφείλει να αποδείξει εάν διαθέτει αντιπολιτευτική τακτική, δυναμική προς τις ευρωεκλογές και πρόταση διακυβέρνησης.
Αξίζει να επισημανθούν επτά σημεία ως ένας πρώτος απολογισμός του συνεδρίου:
- Ο Στέφανος Κασσελάκης ανέβηκε στο βήμα το πρωί της Κυριακής -επισπεύδοντας την ομιλία του- για να προλάβει τις εξελίξεις καθώς γνώριζε πως συγκεντρώνονται υπογραφές για την ακύρωση της εκλογικής διαδικασίας και επιχείρησε να πείσει σε υψηλούς τόνους πως οι εκλογές πρέπει να γίνουν οπωσδήποτε και μάλιστα με διαδικασία εξπρές, στις 10 Μαρτίου, επιχειρηματολογώντας πως το καταστατικό επιτρέπει να μην τηρηθεί η προθεσμία ενός μήνα (λόγω των ευρωεκλογών). Παρότι πίεσε ακόμα και συναισθηματικά το ακροατήριο του (αναφέρθηκε σε ένα περιστατικό με την “συντρόφισσα Αθηνά” και μίλησε για την “ραγισμένη καρδιά του”), στην ψηφοφορία η πρότασή του ηττήθηκε και το συνέδριο ακύρωσε την εσωκομματική εκλογή την οποία ζητούσε ο ίδιος και στην συνεδρίαση της ΠΓ αλλά και στην πρωτομιλία του στο συνέδριο με το “βρείτε μου αντίπαλο και πάμε…“. Το συνέδριο, απορρίπτοντας την πρότασή του για άμεσες εκλογές δεν υιοθέτησε ουσιαστικά και την καταγγελία του περί “υπονομευτών”, με εξαίρεση προφανώς τους συνέδρους-“κλακαδόρους” που αποδοκίμασαν σκαιά τα στελέχη της εσωκομματικής αντιπολίτευσης.
- Η Όλγα Γεροβασίλη κατέγραψε την δυναμική ενός μεγάλου μπλοκ κορυφαίων στελεχών που έχει ευθέως την στήριξη του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα (Καλογήρου, Φλαμπουράρης, κ.ά) και αμφισβήτησε ευθέως τις πρακτικές του προέδρου χωρίς να απαιτηθεί αναμέτρηση στις εσωκομματικές κάλπες. Δεν απέσυρε, όπως διαδίδει η άλλη πλευρά, την υποψηφιότητά της διότι δεν χρειάστηκε να την αποσύρει. Έθεσε βεβαίως θέμα χρόνου διεξαγωγής των εκλογών διαφωνώντας με την συνοπτική διαδικασία για κάλπες στις 10 Μαρτίου κι εκεί φάνηκε να χάνει προς στιγμή τις εντυπώσεις από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ που επέλεξε επικοινωνιακά εύστοχα ένα δημόσιο πινγκ-πονγκ, ανεβοκατεβαίνοντας στο βήμα.
- Ο Στέφανος Κασσελάκης “αποδόμησε” τον Αλέξη Τσίπρα επιβεβαιώνοντας ουσιαστικά (σε πείσμα των φανατικών υποστηρικτών του στα σόσιαλ μίντια) ότι γνώριζε πως τον έχει πλέον απέναντί του και πως ο ιστορικός ηγέτης επέλεξε να στηρίξει την υποψηφιότητα Γεροβασίλη. Η έμμεση αλλά σαφής σύγκρουση αυτή δίνει στον Κασσελάκη ηγετικά χαρακτηριστικά, κάτι, όμως, που θα αποδειχθεί πρόσκαιρο και εύθραυστο εάν δεν τα επιβεβαιώσει με θετική καταγραφή στις ευρωεκλογές.
- Το συνέδριο δεν έδωσε στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ την “λευκή επιταγή” μέχρι τις εθνικές εκλογές που ζητούσε και την οποία θα ελάμβανε αναμφίβολα εάν κέρδιζε μία ακόμα εσωκομματική εκλογή. Επιπλέον, η κατευναστική πρόταση του Σωκράτη Φάμελλου, του Νίκου Παππά και του Γιώργου Τσίπρα του δίνουν χρόνο πεπερασμένο και επί της ουσίας τον αναγκάζουν να προβεί σε κινήσεις συναίνεσης έναντι της συγκροτημένης πλέον ομάδας Γεροβασίλη. Εσωτερικά δεν έχει πιά απέναντί του πολλούς αντιδρώντες αλλά ένα μπλοκ κορυφαίων στελεχών που θα απαιτήσουν την τήρηση του καταστατικού και την λειτουργία των οργάνων.
- Ακόμα και με την “πυροσβεστική” του πρόταση που υπερψήφισε τελικά στο συνέδριο, ο πρόεδρος της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ δεν συντάχθηκε στο πλευρό του προέδρου. Πρότεινε κάτι κόντρα στην βούλησή του (για εκλογές άμεσα) και του έθεσε πλαίσιο λειτουργίας από εδώ και στο εξής. Πρόεδρος του κόμματος και πρόεδρος της Κ.Ο είναι πιά δύο ξεχωριστές οντότητες στον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, όχι απαραίτητα σε αντιπαράθεση, αλλά ούτε και σε ταύτιση.
- Ο Νίκος Παππάς από ακραιφνής σύμμαχος και alter ego του προέδρου γίνεται πιά ένας ξεχωριστός πόλος που υπενθυμίζει ότι η πολιτική συμφωνία που έκανε μαζί του τον περασμένο Σεπτέμβριο δεν έχει υλοποιηθεί. Τελεί σε αναμονή, ζυγίζει τις περιστάσεις, κατέστησε σαφές ότι “δεν δίνει λευκή επιταγή σε κανέναν” και ως εκ τούτου παραπέμπει στην περίοδο μετά τις ευρωεκλογές.
- Ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, εάν κρίνει κανείς από το κλίμα στο συνέδριο, έχει υποστεί μετάλλαξη. Δεν έχει καμία σχέση με τον τρόπο που αντιδρούσε τα προηγούμενα χρόνια. Έφτασε στο σημείο να αποδοκιμάζει αγοραία όλα εκείνα τα στελέχη που χειροκροτούσε ένθερμα την περίοδο του Αλέξη Τσίπρα, αποκαθήλωσε μάλλον εύκολα ακόμα και το “εικόνισμα” του ιστορικού ηγέτη και μετετράπηκε σε “στρατό” του Στέφανου Κασσελάκη. Τον “αποθέωνε” σε ότι έλεγε αλλά την ίδια ώρα απέρριπτε την πρότασή του για εσωκομματική εκλογή σε μία ενδιαφέρουσα αντίφαση αποκαλυπτική της σύγχυσης. Είναι η πρώτη φορά που σε συνέδριο κόμματος της αριστεράς (αν και θα μπορούσε να πει γενικότερα δημοκρατικού κόμματος) εκδηλώνεται τόσο ακραία οπαδική συμπεριφορά. Κι αυτό αρκετοί το αποτιμούν ως μία έκπτωση που σταδιακά ξεκίνησε από την εκπαίδευση στον μανιχαϊσμό της οργής μνημόνιο-αντιμνημόνιο, μετά με την είσοδο των ΑΝΕΛ στο εκλογικό σώμα, ακόμα και το στελεχικό δυναμικό του ΣΥΡΙΖΑ και φθάνει τώρα σε αυτό που είδαμε στο στάδιο του Ταεκβοντο.
Και κάτι τελευταίο: ο Στέφανος Κασσελάκης έχει εισάγει για τα καλά αυτόν τον ΣΥΡΙΖΑ στην εποχή του Tedx. Επικοινωνιακή υπερβολή που ξεπερνάει ακόμα και τις παρόμοιες παρουσιάσεις κυβερνητικών πολιτικών του Κυριάκου Μητσοτάκη, τηλεοπτικό σώου που θυμίζει reality, σκηνική ευκινησία και πληθωρισμός του αρχηγού και άλλα που καμία σχέση δεν έχουν με όσα ζήσαμε στο εγχώριο κομματικό σύστημα.