Μαρινάκης για Ανδρουλάκη:Είναι στα λόγια προοδευτικός, στην πράξη εκπρόσωπος του πιο γνήσιου αναχρονισμού
«Ακούσαμε σήμερα τη συνέντευξη του κ. Ανδρουλάκη, του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, και ίσως είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα που αποδεικνύει ότι ο κ. Ανδρουλάκης είναι στα λόγια προοδευτικός, στην πράξη εκπρόσωπος του πιο γνήσιου αναχρονισμού. Και, ξέρετε, είναι η πιο χαρακτηριστική περίπτωση που κάποιος, επειδή δεν θέλει κάτι, ψάχνει να βρει τη μία μετά την άλλη, τις πιο «ασόβαρες» θεωρώ, δικαιολογίες για να μην υπερψηφίσει ένα εμβληματικό νομοσχέδιο.» σχολίασε ο Παύλος Μαρινάκης στο σημερινό briefing για τη δήλωση Ανδρουλάκη ότι το ΠΑΣΟΚ θα καταψηφίσει το νσχ για τα πανεπιστήμια.
Και συνέχισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος: «Ποιοι είναι οι τρεις λόγοι που προφασίστηκε σήμερα ο κ. Ανδρουλάκης, που πριν από λίγους μήνες είχε πει ότι είναι θετικός στη συγκεκριμένη πρωτοβουλία;
Ο πρώτος λόγος είναι η υποχρηματοδότηση, όπως λέει, και αιτείται την περαιτέρω χρηματοδότηση των δημόσιων πανεπιστημίων. Πέραν του γεγονότος ότι στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια η χρηματοδότηση των δημόσιων πανεπιστημίων έχει αυξηθεί κατά πάνω από 40%, με τα επίσημα στοιχεία του Κρατικού Προϋπολογισμού, το ίδιο το νομοσχέδιο, το οποίο a priori λέει ότι θα καταψηφίσει ο κ. Ανδρουλάκης, δίνει πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ και από εθνικούς πόρους και από λοιπούς πόρους στα δημόσια πανεπιστήμια. Και δίνει ελευθερίες, δύναμη, δυνατότητες στα δημόσια πανεπιστήμια, τις οποίες ζητάνε, και δικαίως, για πάρα πολλές δεκαετίες.
Η δεύτερη δικαιολογία του κ. Ανδρουλάκη είναι ότι πρέπει να θεσπιστούν αυστηρά κριτήρια. Εγώ θα πω πραγματικά και έχω καλέσει όλους στους επικριτές αυτού του νομοσχεδίου να μας πει κάποιος αν γνωρίζει σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρώπης, σε όλες δηλαδή, που λειτουργούν μη κρατικά πανεπιστήμια, εκτός από την εξαίρεση που υπήρχε, δυστυχώς για πολλά χρόνια στη χώρα μας, την Ελλάδα, με πιο αυστηρά κριτήρια. Αναφέρεται σε ακαδημαϊκά κριτήρια. Τα ανέφερα αναλυτικά στην αρχική μου εισήγηση. Τα έχω, λοιπόν, εδώ μπροστά, να τα επαναλάβω, γιατί έχει πολύ μεγάλη σημασία.
Μιλάμε, λοιπόν, ότι για να χορηγηθεί άδεια λειτουργίας σε ένα εν δυνάμει παράρτημα, μη κρατικό πανεπιστήμιο, θα απαιτείται τουλάχιστον κατ’ ελάχιστον τρεις σχολές, με ένα τουλάχιστον πρόγραμμα πρώτου κύκλου σπουδών στην κάθε μία. Η κάθε σχολή θα πρέπει να προσφέρει ένα πρόγραμμα πρώτου κύκλου σπουδών, που διαθέτει αξιολόγηση και πιστοποίηση στο πλαίσιο της χώρας προέλευσης και στη συνέχεια πιστοποιείται από την ΕΘΑΑΕ. Θα διαθέτει το απαιτούμενο διδακτικό προσωπικό, το διοικητικό, τεχνικό προσωπικό και την εξασφάλιση όλων των επιμέρους λειτουργιών της, γραμματειακής οργάνωσης, τον οργανωτικό σχεδιασμό, την αρτιότητα των εγκαταστάσεων. Υλικοτεχνικά, θα μιλάμε για εγκαταστάσεις κτιριακές συγκεκριμένες και όχι «πανεπιστήμια – ορόφους», όπως κάποιοι μας κατηγορούν. Και μάλιστα περιγράφονται όλα αυτά αναλυτικά στο σχέδιο νόμου, το οποίο σε λίγες εβδομάδες θα είναι νόμος του Κράτους.
Και το τρίτο για να μην το ξεχάσουμε; Η αξιολόγηση. Μιλάει για αξιολόγηση, που προβλέπει ο νόμος και για τα δημόσια, ούτως ή άλλως, και για τα μη κρατικά παραρτήματα πλέον, ότι αυτά θα μπορούν να ιδρύονται με απόφαση του Υπουργού, μετά από εισήγηση και έγκριση και της ΕΘΑΑΕ και του ΕΟΠΠΕΠ αντίστοιχα.
Όλα, λοιπόν, τα οποία επικαλείται ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, προβλέπονται. Αυτό είναι η τελευταία απόδειξη ότι το ΠΑΣΟΚ δεν είναι όπως πιστεύανε και όπως μας έλεγαν – και όπως κι εμείς θέλαμε- να είναι -επιτέλους- μία αξιόπιστη αντιπολίτευση για τον τόπο, μια σοβαρή εναλλακτική του προοδευτικού χώρου, αλλά είναι μία από τα ίδια. Ένα κράμα παθογενειών όλων όσα ζήσαμε τα προηγούμενα χρόνια στη μεταπολιτευτική Ελλάδα, μια στείρα αντιπολίτευση που δυστυχώς επιμένει. Είναι ότι ένα νομοσχέδιο, το οποίο ακόμα δεν υπάρχει στην τελική του μορφή, αλλά όλα αυτά που σας λέω προβλέπονται και έχουν αποδειχθεί στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης, ότι θα είναι στο τελικό σχέδιο νόμου. Δεν προσπαθεί να φέρει τις προτάσεις του ρεαλιστικά, για να πάμε μαζί να κάνουμε αυτή τη σημαντική μεταρρύθμιση, αλλά απειλεί ότι θα το καταψηφίσει.
Είναι λυπηρό, είναι μια χαμένη ευκαιρία για να αποκτήσει η χώρα μια σοβαρή αντιπολίτευση, που στα μεγάλα θα ενώνεται με τους πολίτες, για τις μεγάλες αλλαγές. Εμείς, όμως, θα προχωρήσουμε, γιατί πέραν το ότι αυτό ήταν διαχρονικά θέσης μας, ήταν διαχρονικά στο πρόγραμμά μας, το ζητάνε οι πολίτες, το ζητάνε οι φοιτητές, η συντριπτική τους πλειοψηφία. Σαράντα χιλιάδες Έλληνες σπουδάζουν στο εξωτερικό. Περισσότεροι, όχι αναλογικά, αλλά σε απόλυτους αριθμούς από οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρώπης. Περισσότεροι από την Ισπανία, περισσότεροι από την Πορτογαλία, περισσότεροι από το Ηνωμένο Βασίλειο.» κατέληξε ο Παύλος Μαρινάκης