Λύγισε μπροστά στην κάμερα ο Νταλάρας: “Δεν αισθάνομαι διάσημος, λυπήθηκα που δεν ήμουν εγώ αυτός”

Απόσπασμα από την εκπομπή «Mega Stories» που είναι αφιερωμένο στον Γιώργο Νταλάρα προβλήθηκε στην εκπομπή της Ελεονώρας Μελέτη.

Ο Γιώργος Νταλάρας μιλάει στην Δώρα Αναγνωστοπούλου και θυμάται τα χρόνια του στο μεροκάματο, στην οικοδομή και το μηχανουργείο, αλλά και την ευκαιρία που του έδωσε στα τέλη των 60’s ο Μάκης Μάτσας για την πρώτη του ηχογράφηση, εκείνη που έγινε τελικά το εισιτήριο για μια σπουδαία καριέρα η οποία αποτιμάται σήμερα σε 89 άλμπουμ και 18 εκατομμύρια πωλήσεων.

«Δεν αισθάνομαι διάσημος. Μισώ την διασημότητα. δεν την θέλω», θα πει ο ερμηνευτής στην Δώρα Αναγνωστοπούλου στην εκπομπή του MEGA που θα προβληθεί λίγο μετά τα μεσάνυχτα της της Δευτέρας (19:2, 00:10).

«Ο διάσημος των καιρών μας είναι ένας άνθρωπος που θεοποιείται και ο κουτός το δέχεται αυτό λόγω της θεοποίησης και της μοντελοποίησης. Εμένα αν με ρωτήσεις «ποιος ήθελες να είσαι;» θα σου έλεγα ο «Γιώργος». Ο «Νταλάρας» μου είναι αδιάφορος», αναφέρει ο μεγάλος ερμηνευτής.

Όπως είχε αναφέρει η Δώρα Αναγνωστοπούλου η εκπομπή της φιλοδοξεί να αποτυπώσει τον «Γιώργο» πίσω από τον «Νταλάρα». Έτσι, στο αποψινό «MEGA Stories» ο τραγουδιστής θα αναφερθεί σε πιο προσωπικές πτυχές του.

«Πριν από 6 χρόνια έβλεπα κόσμο να φωνάζει, γιατί ένας 20χρόνος έσωσε ένα σκυλάκι. Λυπήθηκα που δεν ήμουν εγώ αυτός», αναφέρει ο Γιώργος Νταλάρας, ενώ θα αναφερθεί και στους ήρωες που έχει στη ζωή του: «Ο ένας αγωνίστηκε για να μην πέσουν σχολεία και ο άλλος έδωσε την ζωή του για να μαζεύει πρόσφυγες».

Μεταξύ άλλων ο Γιώργος Νταλάρας μιλά για το αποτύπωμα που άφησαν βαθιά μέσα του ο Στέλιος Καζαντζίδης και ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, αλλά και για την ιερότητα με την οποία ο ίδιος επέλεξε να αντιλαμβάνεται, να προσεγγίζει και να περιβάλλει την τέχνη του.

Παράλληλα, εξηγεί γιατί ένας καλλιτέχνης οφείλει να παίρνει θέση απέναντι στα κοινωνικά αιτήματα, θυμάται τις ιστορικές συναυλίες του για την Κύπρο και σχολιάζει τη μουσική δημιουργία στην Ελλάδα σήμερα. Περνά, όμως, και σε πιο προσωπικές εξιστορήσεις, όπως για τη σχέση του με τη γυναίκα της ζωής του, την Άννα, χωρίς την οποία, λέει, θα ήταν ένας άλλος.