Τέμπη/Συγγενείς θυμάτων: Εγκληματική η προσπάθεια μεταφοράς ευθυνών στο ανθρώπινο λάθος

Με σκληρή ανακοίνωση τοποθετούνται οι συγγενείς των θυμάτων του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη σε αυτά που ακούγονται στην Εξεταστική επιτροπή της Βουλής από πρώην υπουργούς και εκπροσώπους της κυβερνητικής πλειοψηφίας σε μια προσπάθεια να επιρρίψουν ευθύνες είτε στον σταθμάρχη, είτε στον νεκρό μηχανοδηγό της εμπορικής αμαξοστοιχίας. Στην ανακοίνωσή του ο Σύλλογος των συγγενών των θυμάτων επισημαίνει ότι «είναι φανερή η προσπάθεια να διώξει από πάνω του ο κάθε υπουργός, και όχι μόνο, την ευθύνη της εντέλει μη λειτουργίας κανενός εκ των συστημάτων ασφαλείας και των αλλεπάλληλων καθυστερήσεων στην υλοποίηση των συμβάσεων.

Πρόκειται για θλιβερή και θρασεία επιχειρηματολογία που στοχεύει στην υποβάθμιση της αξίας των συστημάτων ασφαλείας και των κυβερνητικών ευθυνών. Με απροκάλυπτο τρόπο εξελίσσεται μια συστηματική προσπάθεια να εμφανιστεί ως απόλυτα καθοριστικός ο ρόλος της ατομικής ευθύνης, ενώ παράλληλα υποβαθμίζεται η σημασία των βασικών για μια αναπτυγμένη χώρα συστημάτων ασφαλείας».

Τονίζουν δε χαρακτηριστικά πως «Όταν, εν έτει 2023, δύο τρένα κινούνται επί 12 λεπτά αντίθετα στην ίδια γραμμή, στον κεντρικό άξονα της χώρας και δεν λειτουργεί κανένα από τα συστήματα ασφαλείας για να αποτραπεί η μετωπική σύγκρουση, τότε κάθε προσπάθεια μεταφοράς των ευθυνών στο ανθρώπινο λάθος, είναι εγκληματική».

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

«Οι συγγενείς των θυμάτων της σιδηροδρομικής τραγωδίας των Τεμπών παρακολουθούμε με ανησυχία τις καταθέσεις και την εξέταση μαρτύρων στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για το Έγκλημα των Τεμπών, καθώς περιμένουμε και από την εξεταστική επιτροπή, όπως και από την ανακριτική διαδικασία στο Εφετείο Λάρισας, την αποκάλυψη των υπευθύνων του εγκλήματος και την απόδοση των ευθυνών.

Από την εξέταση των μαρτύρων προκύπτει άμεσα το γεγονός της απαξίωσης και μη λειτουργίας βασικών συστημάτων ασφαλείας του σιδηροδρόμου στην Ελλάδα. Νόμοι επί νόμων στο όνομα της εξυγίανσης και της “αποδοτικότερης” λειτουργίας, συμβάσεις επί συμβάσεων που δεν υλοποιούνταν, εκατομμύρια ευρώ για τον εκσυγχρονισμό –υποτίθεται-και την ασφάλεια των σιδηροδρομικών μεταφορών, για την λειτουργία συστημάτων που ποτέ μέχρι σήμερα δεν λειτούργησαν ενιαία.

Η περιβόητη σύμβαση 717 του 2014 αφορούσε την ανάταξη και αναβάθμιση της φωτοσήμανσης, της ενδοεπικοινωνίας του δικτύου και της τηλεδιοίκησης (που έπρεπε να είχαν ολοκληρωθεί ή δρομολογηθεί από προηγούμενες συμβάσεις), στον κακοσυντηρημένο και παρατημένο, όπως διαπιστώνεται από τα λεγόμενα των μαρτύρων στην εξεταστική, άξονα Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Προμαχώνας. Μάλιστα, εν όψει της εγκατάστασης και λειτουργίας των συστημάτων ασφαλείας που προβλέπονταν στις συμβάσεις, που όμως δεν υλοποιήθηκαν, καταργήθηκαν προϋπάρχουσες ασφαλιστικές δικλείδες όπως ο προϊστάμενος της αμαξοστοιχίας και το κέντρο παρακολούθησης κυκλοφορίας στην Καρόλου, ενώ μειώθηκε ο αριθμός του προσωπικού στο σιδηρόδρομο, και των σταθμαρχών στην ημερήσια και νυχτερινή βάρδια.

Η σύμβαση 717 και η συμπληρωματική της παρατάθηκαν αρκετές φορές από τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, χωρίς ποτέ να κηρυχτεί έκπτωτος κάποιος ανάδοχος και με πρόσθετο προϋπολογισμό πολλών εκατομμυρίων ευρώ κάθε φορά. Η τελευταία από τις τρεις παρατάσεις επί κυβερνήσεως ΝΔ είχε ημερομηνία περάτωσης της υλοποίησης τον Μάρτιο του 2023!

Από το 2019 μειώθηκε κατά δύο περίπου ώρες η διάρκεια της διαδρομής Αθήνα- Θεσσαλονίκη. Παράλληλα μεγαλόσχημες δηλώσεις των υπουργών μεταφοράς δημιουργούσαν τεχνηέντως, όπως αποκαλύφθηκε δυστυχώς εκ των υστέρων, πλαστές εντυπώσεις για την ποιότητα και την ασφάλεια των μετακινήσεων.

Στην Εξεταστική Επιτροπή δεν αμφισβητείται τίποτα από τα παραπάνω για την κατάσταση του σιδηρόδρομου. Όμως, είναι φανερή η προσπάθεια να διώξει από πάνω του ο κάθε υπουργός, και όχι μόνο, την ευθύνη της εντέλει μη λειτουργίας κανενός εκ των συστημάτων ασφαλείας και των αλλεπάλληλων καθυστερήσεων στην υλοποίηση των συμβάσεων. Πρόκειται για θλιβερή και θρασεία επιχειρηματολογία που στοχεύει στην υποβάθμιση της αξίας των συστημάτων ασφαλείας και των κυβερνητικών ευθυνών. Με απροκάλυπτο τρόπο εξελίσσεται μια συστηματική προσπάθεια να εμφανιστεί ως απόλυτα καθοριστικός ο ρόλος της ατομικής ευθύνης, ενώ παράλληλα υποβαθμίζεται η σημασία των βασικών για μια αναπτυγμένη χώρα συστημάτων ασφαλείας.

Ακούστηκε αρκετές φορές το αφήγημα, ότι και σε χώρες που διαθέτουν συστήματα ασφαλείας γίνονται ατυχήματα…. Άρα, μήπως να καταργηθούν τα φανάρια στους δρόμους ή να πετούν τα αεροπλάνα ακόμη και χωρίς επικοινωνία με τον πύργο ελέγχου, καθώς δυστυχήματα γίνονται ακόμη και όταν υπάρχουν τα μέτρα ασφαλείας; Επιχειρηματολογία αφελής όταν ακούγεται στο καφενείο, αλλά επικίνδυνη για την κοινωνία όταν ακούγεται από υπουργούς. Πόσο μάλλον όταν η Ελλάδα, που έχει ένα μικρό και περιορισμένο σιδηροδρομικό δίκτυο, κατατάσσεται στις τελευταίες χώρες στην ΕΕ στην ανάπτυξη βασικών συστημάτων ασφαλείας στο σιδηροδρομικό δίκτυο και αναπόφευκτα πρωτοπορεί στα θανατηφόρα δυστυχήματα ανά χιλιόμετρο σιδηροδρομικού δικτύου (έκθεση της Ε.Ε. για την Ασφάλεια και Διαλειτουργικότητα, 2022).

Όταν, εν έτει 2023, δύο τρένα κινούνται ΕΠΙ 12 ΛΕΠΤΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΓΡΑΜΜΗ, ΣΤΟΝ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΑΞΟΝΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ και ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΤΡΑΠΕΙ Η ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ, τότε κάθε προσπάθεια μεταφοράς των ευθυνών στο ανθρώπινο λάθος,είναι ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ».