Ο Γρηγόρης Δημητριάδης και ο Μάριο Βάργκας Λιόσα- “Το ψάρι στο νερό” και ο διάβολος της πολιτικής- Μία ανάρτηση με (ή χωρίς) νόημα

Ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο του Μάριο Βάργκας Λιόσα “Το ψάρι στο νερό” επέλεξε ο πρώην διευθυντής του πρωθυπουργικού γραφείου Γρηγόρης Δημητριάδης να κοινοποιήσει στον λογαριασμό του στο instagram.

Ο Περουβιανός συγγραφέας που τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2010, είναι ένας από τους σημαντικότερους μυθιστοριογράφους και δοκιμιογράφους της Λατινικής Αμερικής, καθώς και ένας από τους πιο διακεκριμένους συγγραφείς της γενιάς του.

Όπως και άλλοι Λατινοαμερικάνοι συγγραφείς, ο Βάργκας Λιόσα υπήρξε πολιτικά ενεργός στο μεγαλύτερο μέρος της πορείας του. Ήταν υποψήφιος πρόεδρος του Περού το 1990 με το κεντροδεξιό κόμμα Δημοκρατικό Μέτωπο (FREDEMO). Άρα, μπορεί να πει κανείς πώς πολιτικά ανήκει στην ίδια “οικογένεια” με τον Γρηγόρη Δημητριάδη, ο οποίος αν και πέρασε με την οικογένειά του τις εορταστικές διακοπές στην Ιταλία εξακολουθεί να παραμένει “εντός παιγνίου”. Καθημερινά επικοινωνούν μαζί του κυβερνητικά και κομματικά στελέχη για να μοιραστούν σκέψεις και προβληματισμούς, ενώ η συνάντησή του, σε κοινή θέα, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη σε μπιστρό στο Κολωνάκι, έδειξε πως οι δίαυλοι επικοινωνίας αποκαταστάθηκαν πλήρως.

Εκείνο, ωστόσο, που έχει ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι ότι στην ανάρτησή του ο Γρηγόρης Δημητριάδης συνοδεύει το εξώφυλο του βιβλίου του Λιόσα με το κείμενο του Βέμπερ περί πολιτικής και δαιμονίων…

Μπορεί να το εκλάβει κανείς και ως μήνυμα, ή, έστω, ως αναστοχασμό…

Εάν, δε, συνδυάσει κανείς το κείμενο του Βέμπερ (από το βιβλίο του Λιόσα) με την περιγραφή στο οπισθόφυλο, ίσως βγαίνει ένα ενδιαφέρον νόημα για τα…ψάρια εκτός νερού.

” Στις 10 Ιουνίου του 1990 ο Μάριο Βάργκας Λιόσα χάνει στις εκλογές του Περού, όπου νικητής ανακηρύσσεται ο ιαπωνικής καταγωγής αντίπαλός του Αλμπέρτο Φουχιμόρι. Αποτέλεσμα απρόβλεπτο, μιας και, μόλις πριν λίγους μήνες, υπήρχαν βάσιμες ελπίδες για τη νίκη του. Έπαιξαν ρόλο ένα σωρό αστάθμητοι παράγοντες, που μπορούν παντού και πάντοτε σε ανάλογες περιπτώσεις να καθορίσουν ένα εκλογικό αποτέλεσμα. . . Μήπως όμως, ανάμεσα στους καθοριστικούς αυτούς συντελεστές, σημαντική θέση κατέχει και ένας κάποιος προκαθορισμός της φύσης, που θέλει πάντοτε «τα ψάρια στο νερό;» Με άλλα λόγια, ο Βάργκας Λιόσα είναι γεννημένος συγγραφέας, αυτός είναι ο χώρος του, εκεί διέπει. . . (. . .)”