Το νωθρό χαλιφάτο της αντιπολίτευσης

Ως προς την οικονομία, η εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό είναι στα καλύτερά της. Πραγματικότητα ή ένα ουτοπικό ολόγραμμα που πόρρω απέχει από όσα ζουν οι πολίτες; Και οι δύο απαντήσεις δεκτές. Ασφαλώς και είναι ακριβές με βάση τον τρόπο που μετρούνται οι οικονομίες από τους διεθνείς δείκτες. Κάπως έτσι μας αντιλαμβάνονται και αυτό ας το κατανοήσουν όσοι προσφεύγουν σε ανέξοδες λιβελογραφίες.

Ο Economist, οι Financial Times, οι εκθέσεις της Κομισιόν και της ΕΚΤ δεν είναι κατασκευάσματα της “επικοινωνίας Μητσοτάκη” -όπως εύκολα επικαλούνται ορισμένοι ενθυμούμενοι την αλήστου μνήμης λίστα Πέτσα-, είναι κομμάτια ενός παζλ που έχει συμφωνηθεί για να συνεννοείται το διεθνές στερέωμα (…) των τραπεζών, των οίκων αξιολόγησης και των κρατών.

Η κοινωνική καθημερινότητα είναι κάτι διαφορετικό που απαρτίζεται από την αγοραστική δύναμη, το ιδιωτικό χρέος, τις σωρρευόμενες οφειλές φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων, το πώς βγαίνει -εάν βγαίνει- ο μήνας, για να το πούμε εκλαϊκευμένα. Την μάχη της αποδοχής διεθνώς την έχει κερδίσει η κυβέρνηση, κι αυτό, για να είμαστε έντιμοι, πρέπει να το αποδεχτούμε. Όταν επί κυβέρνησης Τσίπρα ο ίδιος διεθνής περίγυρος μιλούσε για την επιτυχία της Ελλάδας μετά την οικονομική κρίση και τα τρία μνημόνια ήταν οι ίδιοι που τότε ζητωκραύγαζαν και τώρα οικτίρουν.

Αυτό που σήμερα είναι διαφορετικό είναι πως μεταξύ της διεθνούς εικόνας της οικονομίας και της ακρίβειας που ζουν οι πολίτες δεν υπάρχει κάποιος να δηλώσει και να καταθέσει ένα πειστικό σχέδιο που να εξασφαλίζει ότι το δεύτερο μπορεί να αλλάξει. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ παλινωδεί και δημιουργεί νέα thnik tanks με την αξιολογότατη Διάνα Βουτυράκου για να τα προσθέσει στο thnik tank που είχε φτιάξει ο Τσίπρας, ο δε Ανδρουλάκης αυτάρεσκα περιμένει να του φέρουν οι ευρωκάλπες την δεύτερη θέση στο νωθρό και μίζερο χαλιφάτο της αντιπολίτευσης. Ο δε Κυριάκος Μητσοτάκης βλέπει ολοζώντανη μπροστά του την προοπτική να γράψει την δική του ιστορία με τρεις συναπτές κυβερνητικές θητείες, σπάζοντας το μεταπολιτευτικό ρεκόρ του Ανδρέα Παπανδρέου.