Γεωργία Λαλέ: Ποιά είναι η εικαστικός-ακτιβίστρια και τι λέει για την απόσυρση του έργου της με την ελληνική σημαία από το προξενείο της Νέας Υόρκης- Το παρασκήνιο

Για «παρερμήνευση του έργου της» έκανε λόγο η καλλιτέχνιδα Γεωργία Λαλέ  μετά την απόφαση του υπουργού  Εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη  να αποσυρθεί η ροζ ελληνική σημαία  από έκθεση του Γενικού Προξενείου της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη.

Με δήλωση της στο real.gr και στον ανταποκριτή Θανάση Τσίτσα ανέφερε: «Λυπάμαι που παρερμηνεύτηκε το έργο μου: Τα θύματα γυναικοκτονίας και ενδοοικογενειακής βίας είναι ήρωες στον αγώνα για το δικαίωμα στη ζωή και την ελευθερία στην Ελλάδα και παγκοσμίως.”

 Η ροζ ελληνική σημαία είναι μέρoς έκθεσης της Γεωργίας Λαλέ  που φιλοξενείται στο προξενείο και όπως αναφέρει η δημιουργός θέλει να τονίσει το φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας και των εγκλημάτων κατά γυναικών. Η καλλιτέχνιδα, με αυτό το έργο, επιχειρεί να ευαισθητοποιήσει το κοινό μέσω της χειροποίητης σημαίας της που υφάνθηκε από σεντόνια που της δώρισαν κακοποιημένες γυναίκες. «Το έργο τέχνης δημιουργείται από σεντόνια, δωρεά γυναικών που ζουν στην Ελλάδα. Αυτές οι γυναίκες έχουν φαινομενικά λίγα κοινά πράγματα, αλλά όλες έχουν ξαπλώσει σε αυτά τα σεντόνια απελπισμένες και φοβισμένες» αναφέρει η περιγραφή της έκθεσης.

 H ελληνική ροζ σημαία προκάλεσε αρχικά την αντίδραση του εκδότη του Εθνικού Κήρυκα, Aντώνη Διαματάρη  ο οποίος με σχόλιο του στηλίτευσε την ενέργεια του Γενικού Προξένου της Ελλάδας στην Νέα Υόρκη Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου να διοργανώσει την έκθεση και να φιλοξενήσει το συγκεκριμένο έκθεμα στο χώρο  του προξενείου στο Μανχάταν. Το σχόλιο του ήταν το εξής : “ Ο σημερινός γενικός πρόξενος φαίνεται να έχει μια μεγαλύτερη έφεση στην φιλοξενία εκθέσεων στους χώρους του Προξενείου, από ό,τι συνήθως έχουν οι γενικοί πρόξενοι. Χωρίς κατ’ ανάγκη αυτό να είναι αρνητικό. Ωστόσο, η βασική αποστολή του γενικού προξένου δεν είναι βέβαια οι εκθέσεις έργων τέχνης, αλλά η εξυπηρέτηση της Ομογένειας που, δυστυχώς, όλο και περισσότερο χωλαίνει, όπως αποδεικνύεται από τα παράπονα που δεχόμαστε.

 Τις τελευταίες μέρες έχουμε δεχτεί διαμαρτυρίες από αναγνώστες μας για μια έκθεση που θα γίνει εντός των ημερών στο Προξενείο και που προσβάλει την ελληνική σημαία. Μεταξύ των άλλων είναι βαμμένη ροζ.

Καλή και χρυσή η τέχνη, αλλά με ορισμένα εθνικά σύμβολα δεν παίζεις. Πώς να το κάνουμε. ’Η τουλάχιστον δεν παίζεις στο κτίριο του Γενικού Προξενείου της Ελλάδας με το θέμα της σημαίας μας. Απορώ πώς του ξέφυγε αυτό του γενικού προξένου”, κατέληγε το σχόλιο του κ.Διαματάρη.

Κατόπιν την σκυτάλη πήρε ο επικεφαλής του  κόμματος «ΝΙΚΗ» Δημήτρης Νατσιός ο οποίος έφερε το θέμα στη Βουλή  απ’ όπου έκανε λόγο για κουρέλι. Χαρακτηριστικά, ο κ.Νατσιός  τόνισε ότι “στο Ελληνικό Γενικό Προξενείο παρουσιάστηκε χθες αυτό το κυριολεκτικά κουρέλι ως σημαία μας! Το μόνο χρώμα που δέχεται η γαλανόλευκη, είναι το κόκκινο από το αίμα των ηρώων μας!”.

Η Γεωργία Λαλέ είναι μια  εικαστική και περφόρμανς καλλιτέχνης από την Αθήνα που εδρεύει τώρα στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, δέχθηκε την απόφαση με αμηχανία και προτίμησε μια λιτή δήλωση μέχρι να της ανακοινωθεί και επίσημα  ότι αποσύρεται το έκθεμα. Σε  μια συνέντευξη στο παρελθόν έχει δηλώσει  για την δουλειά της: «Πιστεύω ότι κάθε έργο τέχνης που δημιουργείται είναι πολιτικό. Είναι πολιτικό γιατί είμαστε κοινωνικά όντα και ό,τι και να κάνουμε, δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από την αντανάκλαση της εποχής μας».

 Η απόφαση Γεραπετρίτη έχει ξεσηκώσει θύελλα  συμπαράστασης στα κοινωνικά δίκτυα στο χώρο της ομογένειας. Αρκετοί ομογενείς πόσταραν την ελληνική ρόζ σημαία στους προσωπικούς τους λογαριασμούς στο Facebook ασκώντας έντονη κριτική για την απόφαση του υπουργείου Εξωτερικών κάνοντας μέχρι και λόγο ότι οι εσωτερικές διπλωματικές έριδες που είχαν μοχλό συγκεκριμένα μηντιακά κανάλια οδήγησαν το έκθεμα στο μάτι του κυκλώνα μιας αντιπαράθεσης συμφερόντων στο χώρο της ομογένειας.

  Η Γεωργία Λαλέ  μεγάλωσε στην Αθήνα σε μια καλλιτεχνική οικογένεια. Ο πατέρας της, Χάρης Λαλές, είναι γλύπτης και χαράκτης που έχει δημιουργήσει πολλά μνημεία στην πρωτεύουσα και τα αδέρφια της, Κώστας και Πέτρος, είναι επίσης καλλιτέχνες. Αφού σπούδασε  γλυπτική στην Αθήνα το 2013, ταξίδεψε στη Νέα Υόρκη για να συνεχίσει τις σπουδές στη Σχολή Εικαστικών Τεχνών μέσω υποτροφίας από το Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή.

 Από τότε που ζει στη Νέα Υόρκη, η Λαλέ  έχει συμμετάσχει στο A.I.R. Μπιενάλε (2023), φεστιβάλ Art in Odd (AiOP) (2022) και στην Διεθνή Εβδομάδα Τέχνης της Βενετίας στην Ιταλία (2022). Έχει εκθέσει στο Smack Mellon και στο Border Project Space και έχει προσκληθεί να μιλήσει για τη δουλειά της στο MoMA Archives και στο Πανεπιστήμιο Yale. Η Λαλέ  ήταν μέλος του TransBorder Art TV Residency στο Governors Island τον περασμένο Οκτώβριο και ήταν  η  πρώτη καλλιτέχνης που εκθέτει τη δουλειά της στο Ελληνικό Προξενείο στη Νέα Υόρκη για το Carte Blanche Project, μια νέα σειρά διμηνιαίων εκθέσεων τέχνης που παρουσιάζει έργο Ελλήνων καλλιτεχνών που ζουν στη Νέα Υόρκη.

Η Georgia Lale στο The Border Project Space την άνοιξη του 2022

Τι λέει για τα έργα της η εικαστικός-ακτιβίστρια

Το Τμήμα Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης είναι στην ευχάριστη θέση να αναδείξει παλαιότερο φοιτητή του SVACE και SVA MFA Fine Arts Georgia Lale— για να τους επαινέσω για την πρακτική τους ως καλλιτέχνιδα και ακτιβίστρια.

Θα μπορούσατε να δώσετε μια σύντομη περιγραφή της καλλιτεχνικής σας πρακτικής; 

Είμαι ένας Έλληνας εικαστικός καλλιτέχνης με κληρονομιά της Ανατολίας, στη διαδικασία να γίνω πολίτης των ΗΠΑ. Μέσα από την πολυεπιστημονική μου πρακτική, εξερευνώ το ανθρώπινο σώμα ως ένα προσχέδιο στο κοινωνικό και πολιτικό πεδίο της σύγχρονης κοινωνίας. Η δουλειά μου διερευνά αφηγήσεις αναγκαστικής μετανάστευσης και χρόνιων ασθενειών από μια διαπροσωπική οπτική. Ως μαχητής του καρκίνου, εκτέθηκα πρόσφατα στις κακουχίες που συνοδεύουν την κατάσταση της υγείας μου. Η πρακτική μου επηρεάζεται από την πολιτισμική σύγχυση και τη χαμένη προγονική παράδοση που συνέβη στην οικογένειά μου λόγω δίωξης και εκτοπισμού τη δεκαετία του 1920. Η μεσαία παλέτα μου χαρακτηρίζεται από την εννοιολογική μινιμαλιστική χρήση συναισθηματικά φορτισμένων αντικειμένων, όπως σωσίβια, θερμαντικές κουβέρτες έκτακτης ανάγκης και ρόμπες νοσοκομείου. Χρησιμοποιώ περφόρμανς, δημόσιες παρεμβάσεις, ζωγραφική, γλυπτική και στοιχεία σούφι συμβολισμού και χορογραφίας για να αντιμετωπίσω τις μάχες που περνάει το ανθρώπινο σώμα και η ψυχή στις πολύπλοκες και πολυεπίπεδες σύγχρονες πραγματικότητες μας.

Τι είδους θέματα αντικατοπτρίζει ή συζητά η δουλειά σας;

Η δουλειά μου αφορά τη μετανάστευση, την υγειονομική περίθαλψη και τα δικαιώματα των γυναικών. Εμπνέομαι από την προσωπική μου εμπειρία και την ιστορία των προγόνων μου. Εστιάζοντας στην προσωπική μου αφήγηση, στοχεύω να απευθυνθώ στην παγκόσμια εμπειρία της ανθρώπινης συνείδησης. Από τη διάγνωση του καρκίνου μου το 2018, εργάζομαι σε ένα σύνολο εργασιών που μιλά για την εμπειρία μου ως καρκινοπαθής στην Αμερική πριν και κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Η οικογένειά μου μετανάστευσε στην Ελλάδα ως πρόσφυγες από τη Μανίσα της Τουρκίας το 1922, μαζί με 400.000 πρόσφυγες που εκτόπισε ο ελληνοτουρκικός πόλεμος. Μέλη της οικογένειας Lale ήταν συνδεδεμένα με το τάγμα των Σούφι Μεβλεβή. Ανυπομονώ να εξερευνήσω τον μυστικισμό και την πνευματικότητά τους μέσω της ερμηνείας και της ζωγραφικής μου πρακτικής. Είχαμε και γυναικοκτονία στην οικογένειά μου. Ο σύζυγος της προγιαγιάς μου, ξέφυγε με τον φόνο αφού αρνήθηκε να τραγουδήσει σε έναν γάμο. Αυτή η αδικία στοιχειώνει την οικογένειά μου και πολλές γυναίκες που είναι εκτεθειμένες σε ενδοοικογενειακή κακοποίηση. Το 2021 σημειώθηκαν 16 γυναικοκτονίες στην Ελλάδα.

Πηγή: real.gr