ΣΥΡΙΖΑ: Από την αμφίπλευρη διεύρυνση στις αμφίπλευρες απώλειες

Η τελευταία δημοσκόπηση της Metron Analysis (Mega), πέραν όλων των αλλων, στέλνει ένα ακόμα σήμα κινδύνου στην νέα ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και την “ξεβολεύει” από την ψευδαίσθηση πως με τις αποχωρήσεις των “υπονομευτών” …sky is the limit.

Ο Αλέξης Τσίπρας που καταχειροκροτήθηκε στην συνεδρίαση της Κ.Ο του κόμματος -ίσως και ως μία ένδειξη ομαδικής ψυχοθεραπείας από την κατάθλιψη της εσωστρέφειας- είχε επιχειρήσει, μετά την ήττα του 2019, την λεγόμενη αμφίπλευρη διεύρυνση στο πλαίσιο του μετασχηματισμού του ΣΥΡΙΖΑ. Καλώς, κακώς, επιτυχώς ή ανεπιτυχώς, το είχε επιχειρήσει. Ίσως ο πιό ένθερμος θιασώτης αυτής της πολιτικής ήταν και είναι ο Νίκος Παππάς, ο οποίος στήριξε την υποψηφιότητά για την ηγεσία ακριβώς σε αυτό το επιχείρημα (με έμφαση, είναι αλήθεια, την διεύρυνση προς το κέντρο), ενώ η στόχευση αυτή συμφωνήθηκε και με τον Στέφανο Κασσελάκη ως προαπαιτούμενο για την στήριξή του στον δεύτερο γύρο της εσωκομματικής εκλογής.

Όμως, η μέτρηση (όπως και αρκετές που προηγήθηκαν) εμφανίζει τον ΣΥΡΙΖΑ να καταβυθίζεται ακόμα περισσότερο, παρά τις αποχωρήσεις και τον καθαρό πολιτικό διάδρομο που υποτίθεται ότι αποκτά, και να αγγίζει στην “Πρόθεση Ψήφου” μονοψήφιο ποσοστό (10,2%) με το ΚΚΕ σε απόσταση αναπνοής και το ΠΑΣΟΚ να παίρνει προβάδισμα δύο μονάδων.

Το πιό σοβαρό για τη νέα ηγεσία είναι ότι οι απώλειες είναι …αμφίπλευρες. Όπως δείχνει ο παρακάτω πίνακας, ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει περίπου το 11% της εκλογικής δύναμής του (17,8%) προς το κομμουνιστικό κόμμα του Δημήτρη Κουτσούμπα, ο οποίος αυξάνει πολύ την δημοτικότητά του, και το 7,1% προς το ΠΑΣΟΚ. Εάν συνυπολογίσει κανείς και ένα περίπου 5% που επιλέγει την (θεωρητικά στα αριστερά του) Πλεύση Αλευθερίας, αντιλαμβάνεται πως ο Στέφανος Κασσελάκης έχει απώλειες και προς τα αριστερά επειδή δεν πείθει ότι είναι αριστερός, αλλά και προς το κέντρο και την σοσιαλδημοκρατία επειδή δεν κατορθώνει να διεισδύσει στο συγκεκριμένο ακροατήριο.

Βεβαίως, κάποιοι εκτιμούν πως μελλοντικά αυτές οι απώλειες μπορεί να ισοσταθμιστούν από την προσέλκυση ψηφοφόρων “αγνώστου φάσματος”, δηλαδή νεότερους ή πιο “απολιτίκ” πολίτες που δεν συγκινούνται από τους διαχωρισμούς αριστερά-δεξιά. Αυτό, όμως, μένει να αποδειχθεί. Προς το παρόν οι απώλειες είναι και προς τις δύο πλευρές και αυτό δείχνει πολλά.