ΔΣΑ: Προσφεύγει στο ΣτΕ για τις αντικαταστήσεις μελών σε ΑΔΑΕ και ΕΣΡ
Στο Συμβούλιο της Επικρατείας προσφεύγει ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών προκειμένου να ακυρωθούν οι πρόσφατες αποφάσεις της κυβέρνησης, οι οποίες αφορούν την αντικατάσταση και τον ορισμό αφενός του Αντιπροέδρου, του Αναπληρωτή Προέδρου και τριών (3) τακτικών και αναπληρωματικών μελών της ΑΔΑΕ, και αφετέρου του Προέδρου, του Αντιπροέδρου και έξι (6) τακτικών μελών του ΕΣΡ. Σε σχετική ανακοίνωση, οι δικηγόροι επισημαίνουν ότι οι σχετικοί διορισμοί πραγματοποιήθηκαν από την εκτελεστική εξουσία κατά παράβαση του άρθρου 101Α του Συντάγματος για την επιλογή των μελών των συνταγματικά κατοχυρωμένων Ανεξαρτήτων Αρχών.
Ειδικότερα οι διορισμοί έγιναν:
α) χωρίς προηγούμενη διαβούλευση με τα πολιτικά κόμματα για την επίτευξη της συνταγματικά απαιτούμενης ευρύτερης συναίνεσης, και
β) χωρίς την τήρηση της προβλεπόμενης αυξημένης πλειοψηφίας τουλάχιστον των 3/5 των μελών της Διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής (άρθρο 101Α παρ. 2 του Συντάγματος), αφού η επιλογή των προσώπων έγινε με 16/27 ψήφους, ήτοι με 1 ψήφο λιγότερη από τις ελάχιστες συνταγματικά απαιτούμενες.
Παράλληλα ο ΔΣΑ τονίζει ότι η πρόδηλη παράβαση του Συντάγματος δεν ανάγεται στα δικαστικώς ανέλεγκτα «interna corporis» του νομοθετικού σώματος, αλλά αποτελεί όρο εφαρμογής της αντίστοιχης συνταγματικής διάταξης και ως τέτοιος ελέγχεται δικαστικώς (ΑΕΔ 11/2003, Ολ.ΣτΕ 668/2012, Ολ.ΣτΕ 2304/1995).
Τέλος, επισημαίνεται ότι οι Ανεξάρτητες Αρχές αποτελούν βασικό πυλώνα για το σεβασμό του κράτους δικαίου και των θεμελιωδών ατομικών δικαιωμάτων.
Η προσφυγή στα δικαστήρια για την «υπεράσπιση των αρχών και κανόνων του κράτους δικαίου σε μια δημοκρατική πολιτεία», που συγχρόνως αποτελεί και ζήτημα «εθνικού» και «κοινωνικού ενδιαφέροντος» και «περιεχομένου που ενδιαφέρει τα μέλη του συλλόγου ή το δικηγορικό σώμα γενικότερα» (άρθρο 90 στοιχ. α΄ και ζ΄ του Κώδικα Δικηγόρων) αποτελεί όχι απλή υποχρέωσή μας σύμφωνα με το νόμο, αλλά εκπλήρωση του θεσμικού μας καθήκοντος απέναντι στην Πατρίδα και το Δημοκρατικό Πολίτευμα· καθήκον το οποίο το δικηγορικό σώμα έχει ταχθεί να υπηρετεί διαχρονικά και αταλάντευτα.