Πώς η κλιματική αλλαγή επηρέασε άμεσα την εκτόξευση της τιμής του λαδιού – Η Χαλκιδική “έχασε” το 90% της παραγωγής

Η κλιματική αλλαγή αποτελεί έναν από τους βασικούς λόγους της εκτόξευσης της τιμής του ελαιόλαδου στη χώρα μας και όχι μόνο. Οι εποχές όπως τις ξέραμε έχουν πάψει να υπάρχουν, με τα δέντρα να μην μπορούν να ανταπεξέλθουν στην αποχή του χειμώνα ουσιαστικά, ενώ οι παραγωγοί αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα με την παραγωγή. Μόνο στον νομό Χαλκιδικής οι οικονομικές επιπτώσεις είναι τεράστιες, φτάνοντας τα 200 εκατ. ευρώ.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Περιφερειακού Εμπορικού Επιμελητηρίου, 20.000 και πλέον τοπικοί παραγωγοί έχουν περί τα 330.000 στρέμματα ελαιόδεντρα, που παράγουν 120-150 χιλιάδες τόνους βρώσιμων ελιών ετησίως, με το 90% των παραγόμενων προϊόντων να εξάγονται σε όλο τον κόσμο, μέχρι την Βραζιλία, την Κίνα και την Αυστραλία.

Στη Χαλκιδική η έλλειψη των καλλιεργειών φέτος έχει ξεπεράσει το 90% με τους επιχειρηματίες του κλάδου να βρίσκονται σε απόγνωση.

«Φέτος είναι η χειρότερη χρονιά για τους παραγωγούς στη Χαλκιδική», δηλώνει ο Νίκος Άνοιξας, μέλος της Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Επιτραπέζιας Ελιάς, εξηγώντας πως «το βασικό πρόβλημα στη φετινή χρονιά ήταν η κλιματική αλλαγή και φοβόμαστε ότι θα ακολουθήσει κι άλλη τέτοια χρονιά, με τη μείωση στην παραγωγή να φτάνει και το 90%».

Ο Αθανάσιος Μολασιώτης, αναπληρωτής καθηγητής Γεωπονίας Αριστοτελείου πανεπιστημίου αναφέρει ότι «με την ανάλυση των δεδομένων διαπιστώθηκε ότι ο προηγούμενος χειμώνας και ειδικά η αρχή του χειμώνα ήταν μία δύσκολη περίοδος. Για παράδειγμα σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά για το τρίμηνο Οκτωβρίου, Νοεμβρίου, Δεκεμβρίου είχαμε μία αύξηση 2 βαθμών Κελσίου στη θερμοκρασία».

«Είναι πολύ σημαντικό τα δέντρα να ξεκουράζονται τον χειμώνα, χρειάζονται 1-2 μήνες καλού κρύου να ξεκουραστεί το δέντρο, να μπορέσει να αποδώσει αργότερα, τα τελευταία 5-10 χρόνια δεν το έχουμε αυτό. Πολύ ξηρό κλίμα, λίγες βροχές, πολύ έντονες, το έδαφος δεν προλαβαίνει να απορροφήσει το νερό».

Το πρόβλημα της ξηρασίας όμως δεν παρουσιάζεται μόνο στην Ελλάδα αλλά παγκοσμίως και ιδιαίτερα στην Ευρώπη, όπου στην Ισπανία, τη μεγαλύτερη παραγωγό ελαιολάδου, το 2022 ήταν μία δύσκολη χρονιά, όπως και η φετινή, ενώ στην Ιταλία η συγκομιδή ήταν μειωμένη κατά 80%.

Η παγκόσμια παραγωγή έχει υποστεί μείωση κατά ένα τέταρτο τουλάχιστον ενώ στην ΕΕ η πτώση άγγιξε το 40%.