Πέννυ Αλεξοπούλου – Αλέξανδρος Τσανακτσής: “Οι Λειψοί είναι πλήρεις από αγάπη κι ανθρωπιά”

Η Πέννυ κι ο Αλέξανδρος επέλεξαν, πριν κάποια χρόνια, το νησί των Λειψών για να ασκήσουν το λειτούργημα του φαρμακοποιού, αλλά και για να κάνουν μια νέα αρχή ζωής σε έναν τόπο, που πριν ήταν γι’ αυτούς άγνωστος. Με πολλή τόλμη κι αφοσίωση, έγιναν αμέσως αναπόσπαστο κομμάτι μιας κοινότητας που συναισθάνεται, αγωνίζεται, στέκεται διαρκώς αλληλέγγυα. Μιας κοινότητας που κύριο μέλημά της είναι ο άνθρωπος και το περιβάλλον. Στο πανέμορφο αυτό νησί, τα πάντα έχουν ταυτότητα. Έτσι το μοναδικό φαρμακείο δεν είναι απλά ένας τόπος, στον οποίο «εκτελούνται συνταγές», αλλά σαφώς κάτι παραπάνω. Μια εστία ανθρωπιάς κι αγάπης. Στοιχεία, που στα μεγάλα αστικά κέντρα, συνήθως, εξαϋλώνονται στο κενό της ανωνυμίας και της ταχύτητας του πλήθους.

Συνέντευξη στον Χρόνη Διαμαντόπουλο

Πέννυ κι Αλέξανδρε, πόσο συχνά συναντάτε απορημένους, αλλά γεμάτους δέος ανθρώπους γι’ αυτό που κάνετε τα τελευταία χρόνια στο νησί; Δεν είστε απλά δύο φαρμακοποιοί, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους.

Είναι γεγονός ότι συναντάμε ανθρώπους, κυρίως επισκέπτες, οι οποίοι εκφράζουν την απορία τους σχετικά με την απόφασή μας να βρεθούμε τόσο μακριά από τις οικογένειές μας. Ταυτόχρονα, εκφράζουν τον θαυμασμό τους, γιατί αυτή η απόσταση από τα μεγάλα αστικά κέντρα τους προκαλεί δέος. Σίγουρα, δεν ήταν μια απόφαση απλή. Θα τολμούσαμε να πούμε ότι ήταν και μια απόφαση ανάγκης για την άσκηση του λειτουργήματός μας, οπουδήποτε μας δινόταν η ευκαιρία. Ας μην ξεχνάμε ότι ήταν μια απόφαση εν μέσω οικονομικής κρίσης. Κι επειδή οι συνθήκες ήταν αντίξοες στους τόπους καταγωγής μας, οδηγηθήκαμε σε αυτόν τον τόπο, που μας αγκάλιασε και μας έδωσε την ευκαιρία να υπηρετούμε, με ήθος και αμέριστη αγάπη, τους ακρίτες της πατρίδας μας.

Αφήσατε η Πέννυ την Καλαμάτα κι εσύ την Καβάλα και μετοικίσατε σε ένα μακρινό νησί, αναλαμβάνοντας ευθύνες κι επιτελώντας σοβαρό έργο. Τι συντελέστηκε και συντελείτε ωστόσο και οι Λειψοί είναι η επιλεκτική σας πατρίδα.

Αναμφισβήτητα, οι Λειψοί έγιναν η αγαπημένη μας πατρίδα, γιατί οι άνθρωποι άνοιξαν τις καρδιές τους και μας υποδέχθηκαν με απέραντη αγάπη από την πρώτη στιγμή που πατήσαμε το πόδι μας στο νησί. Ήταν τόσο μεγάλη η ανάγκη τους για συγκροτημένη παροχή των υπηρεσιών μας, που μας συγκίνησε τόσο, ώστε να κάνουν την απόφασή μας πιο εύκολη. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ την υποδοχή, που μας έκανε σύσσωμο το νησί, όταν πρωτοπήγαμε και πόσο μας στήριξε και μας στηρίζει, βέβαια, σε όλες τις προσπάθειές μας για το καλό και την προστασία όλων μας. Οι Λειψοί είναι πλήρεις από αγάπη κι ανθρωπιά.

Ποιες είναι οι κύριες δυσκολίες και ποιο το ηθικό κέρδος από την παραμονή σας στους Λειψούς;

Δυσκολίες υπάρχουν παντού. Απλά διαφέρουν κι ως προς την ποιότητα κι ως προς την ποσότητα. Ας μη μας διαφεύγουν οι δυσκολίες των μεγάλων αστικών κέντρων, που ταλαιπωρούν καθημερινά χιλιάδες πολίτες. Οπωσδήποτε, αυτές δε λείπουν ούτε κι από το νησί. Θα λέγαμε ότι η κυριότερη δυσκολία είναι η μοναξιά, που μπορεί να βιώσει κάποιος κατά τους χειμερινούς μήνες, ιδιαίτερα όταν βρίσκεται μακριά από τους δικούς του ανθρώπους. Όμως, η αναγνώριση του λειτουργήματός μας κι η αποδοχή της τοπικής κοινωνίας αντισταθμίζει την όποια δυσκολία αντιμετωπίζουμε.

Μοιραστείτε μαζί μας εμπειρίες από την επαφή σας με τον κόσμο. Ποια περίοδος είναι η πιο τεταμένη για εσάς και την ιατρική κοινότητα του νησιού;

Η επαφή μας με τον κόσμο είναι απλή και ειλικρινής. Όλοι θα περάσουν από το Φαρμακείο για να πουν την καλημέρα τους ή να σχολιάσουν κάτι ενδιαφέρον, το οποίο κάνει το νησί να διαφέρει και να πρωτοπορεί σε πολλά σημεία. Πέρα από την «εκτέλεση των συνταγών», θα λέγαμε ότι είναι τόπος συνάντησης κι ανταλλαγής ιδεών προκειμένου το νησί να παραμείνει ένας εναλλακτικός τουριστικός προορισμός, ο οποίος σέβεται τον άνθρωπο και το περιβάλλον. Όσον αφορά στην πιο τεταμένη περίοδο για εμάς και την ιατρική κοινότητα του νησιού είναι η περίοδος, όπου το νησί σφύζει από ζωή κι αυτή δεν είναι άλλη από την καλοκαιρινή περίοδο.

Το θέμα των ελλείψεων στα νοσοκομεία των νησιών είναι διαχρονικό και πασίγνωστο. Στον δικό σας κλάδο, επίσης, πολλά τα προβλήματα. Είναι μια δυστοκία που δε συμβαίνει κάπου μακριά, αλλά στο εδώ και το τώρα. Ποιο είναι το δικό σας σχόλιο.

Και βέβαια το θέμα των ελλείψεων στα νοσοκομεία των νησιών και θα τολμούσαμε να πούμε κι όχι μόνο, είναι και διαχρονικό και τοις πάσι γνωστό. Αναμφίβολα, διογκώθηκε εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, για να μην αναγκαστούν οι κάτοικοι να τα εγκαταλείψουν με δυσοίωνα αποτελέσματα για όλη την Ελλάδα και όχι μόνο γι’ αυτά. Είναι πολύ λυπηρό, στον 21ο αιώνα, να παρουσιάζονται αυτά τα προβλήματα, τα οποία δημιουργούν όχι μόνο δυστοκία, αλλά και μια δυστοπία, η οποία αν δεν αντιμετωπιστεί με κεντρικό σχεδιασμό και πρόγραμμα, θα δημιουργήσει κι άλλα απρόβλεπτα προβλήματα, με ανεξέλεγκτες διαστάσεις και αποτελέσματα. Ελπίζουμε, πάντως, ότι θα υπάρξει κάποια θετική εξέλιξη, ώστε και οι κάτοικοι να αισθάνονται ασφαλείς και οι τόποι αυτοί να εξακολουθούν να είναι τα κάστρα του ελληνισμού.

Έχετε απογοητευτεί ποτέ;

Μόνο, όταν ακούμε και βιώνουμε καταστάσεις τέτοιου είδους.

Το τρίτο μέλος της οικογένειάς σας είναι ένα μικρό αγόρι, ο γιος σας. Ο ίδιος πώς βιώνει τη ζωή στο νησί; Όταν επισκέπτεται άλλα μέρη αντιλαμβάνεται τις μεγάλες αντιθέσεις;

Ακόμα είναι μικρός και ζει ήρεμα κι ελεύθερα. Έχει τους φίλους του. Έχει το χρόνο για παιχνίδι κι επαφή με τη φύση. Είναι αγαπητός από όλους, μικρούς και μεγάλους. Είναι «πολίτης» των Λειψών. Αγαπάει πολύ το νησί και το αναζητά, όταν βρίσκεται μακριά απ’ αυτό. Οπωσδήποτε αντιλαμβάνεται τις μεγάλες αντιθέσεις, αλλά ακόμα δε φαίνεται να δυσανασχετεί. Άλλωστε φροντίζουμε να έχει επαφή και με άλλους τόπους, για να μπορεί να κατανοεί τις διαφορές και να τις διαχειρίζεται.

Στο νησί, είστε απλά η Πέννυ και ο Αλέξανδρος; Η κοινωνικότητα, ο χρόνος, η εγγύτητα που λείπουν από τα αστικά κέντρα, τι σας έχουν διδάξει;

Αναμφισβήτητα, είμαστε απλά η Πέννυ και ο Αλέξανδρος. Πώς αλλιώς θα μπορούσε να είναι, όταν αυτοί οι άνθρωποι μας υποδέχθηκαν με τόση αγάπη και μας έκαναν να νιώσουμε αμέσως παιδιά αυτού του τόπου. Άλλωστε, εδώ είμαστε μια μεγάλη οικογένεια. Η κοινωνικότητα εξυπακούεται και ο χρόνος κυλά με το σωστό ρυθμό. Η ζωή είναι ήρεμη χωρίς να της λείπει τίποτε. Ε! κι όταν κάποιος θέλει κάτι διαφορετικό μπορεί να βρεθεί οπουδήποτε, για να το ζήσει και ύστερα να επιστρέψει σ’ αυτό το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου.

Πότε κάνετε διακοπές εσείς;

Διακοπές, για εμάς, τους καλοκαιρινούς μήνες, δεν υπάρχουν. Ίσως μπορέσουμε να λείψουμε για λίγο, την περίοδο των Χριστουγέννων.

Και μια πιο ποιητική ερώτηση, με περιεχόμενο οξύμωρο: το καλύτερο φάρμακο ποιο είναι;

Το καλύτερο φάρμακο είναι η αγάπη και η ανθρωπιά. Κι όπως έχει πει και ο μεγάλος Καζαντζάκης:
«Αγάπα τον άνθρωπο γιατί είσαι εσύ…».