Tomer Eliaz:Η τραγική ιστορία του 17χρονου “Δούρειου Ίππου” της Χαμάς στο Κιμπούτς του θανάτου

Ο Tomer Eliaz, ένα 17χρονο αγόρι στο κιμπούτς Ναχάλ Οζ, εξαναγκάστηκε από τη Χαμάς να πηγαίνει πόρτα-πόρτα και να λέει στους γείτονες να βγουν έξω, λέγοντας ότι θα σκοτωθεί αν δεν το κάνουν. Αρκετοί άνοιξαν και δολοφονήθηκαν, ενώ άλλοι μεταφέρθηκαν ως όμηροι στη Γάζα – με αρκετά παιδιά να είναι κλεισμένα ακόμα και σε κοτέτσια. Αφού χρησιμοποίησαν τον έφηβο ως δόλωμα, οι ισλαμιστές μαχητές τον σκότωσαν κι αυτόν. Ο Tomer Eliaz, μόλις 17 ετών, διατάχθηκε από τους τρομοκράτες να πηγαίνει από πόρτα σε πόρτα στο κιμπούτς, κοντά στα νότια σύνορα του Ισραήλ με τη Γάζα, και να λέει στους κατοίκους του στα εβραϊκά ότι ήταν «ασφαλές να ανοίξουν την πόρτα» κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της 7ης Οκτωβρίου.

Οι τρομοκράτες εισέβαλαν τότε, σφάζοντας τους πάντες, καθώς ο Eliaz αναγκάστηκε να γίνει μάρτυρας του μακελειού και να βοηθήσει ακόμη και στην αναζήτηση όσων κρύβονταν.

Μετά την αιφνιδιαστική επίθεση, ο Tomer και η 50χρονη μητέρα του Dikla Arava Eliaz αγνοούνταν, αλλά τη Δευτέρα επιβεβαιώθηκε ότι σκοτώθηκαν και οι δύο.

• Μόλις 800 μέτρα από τα σύνορα με τη Γάζα, το Ναχάλ Οζ ήταν ένας από τους πρώτους στόχους της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, και τα γεγονότα εκείνου του πρωινού έχουν πλέον χαραχτεί οδυνηρά στο μυαλό των κατοίκων Elad Poterman και Addi Cherry, αναφέρει το Politico.

Τώρα και οι δύο στο Βέλγιο, εξέφρασαν την απογοήτευσή τους για αυτό που είδαν ως εγκατάλειψη από τη διχαστική δεξιά κυβέρνηση του πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου, της οποίας η εχθρική πολιτική έναντι των Παλαιστινίων κατηγορείται ότι υπονομεύει την ασφάλεια του Ισραήλ. «Αυτός [ο Νετανιάχου] πρέπει να πει: «Λυπάμαι, σας απογοήτευσα. Εξαιτίας μου και της υπερηφάνειας μου, παραλίγο να δολοφονηθείτε»», δήλωσε η Cherry, μία 45χρονη Βελγο-ισραηλινός οικονομολόγος υγείας.

Οι Poterman και Cherry περιέγραψαν πώς κλείστηκαν σε ασφαλή δωμάτια το πρωί της επίθεσης και ταμπουρώθηκαν για 12 ώρες, περιμένοντας να έρθει η Ισραηλινή Αμυντική Δύναμη να τους σώσει. Κατά τη διάρκεια αυτών των βασανιστικών ωρών, ρουκέτες πετούσαν από πάνω τους και η Χαμάς έκανε επιδρομές σε σπίτια σε όλο το κιμπούτς φωνάζοντας «Allahu Akbar» [ο Θεός είναι ο μεγαλύτερος] και «Σφάξτε τους Εβραίους».

• Ο Poterman, ο οποίος μέχρι την περασμένη εβδομάδα εργαζόταν ως δάσκαλος μετά το σχολείο, έστειλε αυτό που πίστευε ότι θα ήταν η τελευταία του ανάρτηση στο Facebook από το δωμάτιο ασφαλείας: «Μισή ώρα, είμαστε κλειδωμένοι με τρομοκράτες στο σπίτι, κανείς δεν έρχεται».

Ο 40χρονος είπε ότι έστειλε το μήνυμα καθώς στεκόταν δίπλα στην πόρτα του ασφαλούς δωματίου κρατώντας ένα τσεκούρι, ενώ η σύζυγός του Μαρία κρατούσε το επτά μηνών κοριτσάκι τους στο ένα χέρι και ένα μαχαίρι στο άλλο. Κανείς από τους δύο δεν περίμενε να επιβιώσει, αλλά ένας σύρτη που είχε τοποθετηθεί στο εσωτερικό της πόρτας από έναν προηγούμενο ένοικο απέτρεψε τους τρομοκράτες από το να εισβάλουν.

• Σε ένα ξεχωριστό δωμάτιο ασφαλείας, η Cherry, ο σύζυγός της Oren και τα τρία παιδιά τους οχύρωσαν την πόρτα όσο καλύτερα μπορούσαν με ένα ντουλάπι και μια καρέκλα. Οι λόγοι για ένα τόσο θεαματικό κενό ασφαλείας σε ένα έθνος που υπερηφανεύεται για τον μηχανισμό πληροφοριών του είναι ακόμη ασαφείς και αποτελούν τεράστια αμηχανία για την κυβέρνηση Νετανιάχου.

Οι επιζώντες κάτοικοι επιβιβάστηκαν σε ένα λεωφορείο και μεταφέρθηκαν σε μια στρατιωτική βάση στα νότια της χώρας, απ’ όπου θα μετεγκατασταθούν. Όμως η Τσέρι είχε ήδη αποφασίσει ότι θα έφευγε από τη χώρα. Τέσσερις ημέρες αργότερα επιβιβάστηκε με την οικογένειά της σε πτήση της El Al για το Παρίσι, απ’ όπου τους παρέλαβε ο αδελφός της και τους οδήγησε στο Βέλγιο. Η οικογένεια του Poterman έφτασε την επόμενη μέρα.

Οι δύο οικογένειες θέλουν να ξαναχτίσουν τη ζωή τους, αλλά η επιστροφή στο Ναχάλ Οζ – το οποίο ο Poterman περιέγραψε ως «μεγάλο κήπο» – είναι πλέον αδύνατη, υποστήριξαν. Πολλά από τα κτίρια και τα χωράφια γύρω από το χωριό κάηκαν και τόσο ο Poterman όσο και η Cherry δήλωσαν ότι έχουν χάσει την πίστη τους στην ικανότητα της σημερινής κυβέρνησης να τους προστατεύσει.

Την Τετάρτη, ο Poterman και η Cherry μαζί με άλλους επιζώντες μίλησαν στην αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις σχέσεις με το Ισραήλ για τις φρικαλεότητες που βίωσαν.

«Έχω έναν προσωπικό λογαριασμό με αυτή την [ισραηλινή] κυβέρνηση», δήλωσε ο Poterman. «Εγκατέλειψαν την κόρη μου για να πεθάνει. Αυτό δεν ξεπερνιέται. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ».
«Με την κυβέρνηση Νετανιάχου, θα τους βγάλω εγώ ο ίδιος από την Κνέσετ [κοινοβούλιο], με τα ίδια μου τα χέρια, θα το κάνω αυτό. Ήδη άρχισα να οργανώνω ένα σωρό ανθρώπους από την περιοχή που έχουν εγκαταλειφθεί και θέλουν να κάνουν ακριβώς αυτό το πράγμα», πρόσθεσε.

• Παρομοίως, η Cherry είπε ότι δεν μπορεί να κοιμηθεί, ανησυχώντας για το τι θα μπορούσε να έχει συμβεί στην οικογένειά της.

Ακόμα δεν έχει πει στον γιο της ότι οι μισοί από τους συμμαθητές του δεν θα επιστρέψουν στο σχολείο, αφού σκοτώθηκαν. «Πριν από μια εβδομάδα ξεκίνησα το διδακτορικό μου στα οικονομικά, φανταζόμουν τον εαυτό μου να στέκεται σε ένα βάθρο και να παραλαμβάνει το διδακτορικό του, τώρα δεν μπορώ να φανταστώ μια εβδομάδα μπροστά μου», είπε. «Είχαμε τα πάντα και τώρα δεν έχουμε τίποτα».

• «Νομίζω ότι θα χρειαστεί λίγος χρόνος για να επουλωθεί, γιατί δεν εμπιστεύομαι την κυβέρνηση. Δεν τους εμπιστεύομαι», είπε.

Ο Poterman υπογράμμισε τον ανταγωνισμό του Νετανιάχου προς τους Παλαιστίνιους – ο πρωθυπουργός έχει συμμαχήσει με ακροδεξιά κόμματα και ο υπουργός εθνικής ασφαλείας του έχει καταδικαστεί για ρατσισμό κατά των Αράβων. Δύο ημέρες πριν από την επίθεση, ο Poterman κατήγγειλε ότι ένας άνδρας του Θρησκευτικού Σιωνιστικού Κόμματος, HaTzionut HaDatit, κατασκεύασε μια καλύβα στην κατεχόμενη από το Ισραήλ Δυτική Όχθη. Η κίνηση αυτή ήταν ένα κόλπο δημοσίων σχέσεων για να «ξεγελάσει τον λαό του Ισραήλ» ότι «είμαστε οι ιδιοκτήτες και μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε», είπε.

Καθώς η σύγκρουση κλιμακώνεται και απειλεί να εμπλέξει και άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής, ο Poterman ζήτησε «εθνική αποθάρρυνση» και τόσο οι Ισραηλινοί όσο και οι Παλαιστίνιοι να ξεπεράσουν τα ψέματα που τους λένε οι πολιτικοί τους. «Είμαστε στα πρόθυρα εμφυλίου πολέμου και αυτό είναι έργο του Νετανιάχου. Το πρόβλημα είναι ότι μεγάλα τμήματα του πληθυσμού είναι πρόθυμα να επαναλαμβάνουν τα ψέματα, που λένε οι πολιτικοί εδώ και χρόνια».

«Αυτό που κρατάει αυτού του είδους τα καθεστώτα είναι η προθυμία του λαού να λέει ψέματα», είπε. «Τη στιγμή που δεν είναι πρόθυμοι να πουν ψέματα και μαθευτεί ότι ο βασιλιάς είναι στην πραγματικότητα γυμνός, ανατρέπεται πολύ γρήγορα».