Η περί “πολιτικού αθροίσματος” πρόταση Κοτζιά και οι αξεπέραστοι (;) εγωϊσμοί
H πρόταση του Νίκου Κοτζιά (ΠΡΑΤΤΩ) για συγκρότηση μετώπου απέναντι στην κυβέρνηση και τη Ν.Δ μέσω της σύγκλισης του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ μπορεί να κινείται στην σφαίρα της πολιτικής ουτοπίας, στην βάση της, όμως, έχει μια αδιαμφισβήτητη παραδοχή: υπό τις σημερινές συνθήκες και σε ορατό πολιτικό χρόνο η ηγεμονία του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, ούτε από τον νέο υπό την ηγεσία του Στέφανου Κασσελάκη ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, ούτε, φυσικά, από το υπνωτισμένο και αμφιταλαντευόμενο ΠΑΣΟΚ.
Συγκεκριμένα, η ανακοίνωση του ΠΡΑΤΤΩ επισημαίνει:
Το ΠΡΑΤΤΩ, πρώτον, επιβεβαιώνει και στις νέες συνθήκες τις προτάσεις του για την δημιουργία ενός ευρύτερου μετώπου απόκρουσης των πολιτικών της ΝΔ. Οι ευθύνες των δημοκρατικών-προοδευτικών κομμάτων για την δημιουργία του είναι μεγάλες. Το ΠΡΑΤΤΩ θα συμβάλλει σε αυτή την κατεύθυνση με όλες του τις δυνάμεις.
Δεύτερον, επιβεβαιώνει την ανάγκη προώθησης της συνεργασίας ανάμεσα στα δημοκρατικά και προοδευτικά κόμματα στην πάλη ενάντια στο σύστημα της ολιγαρχίας, για την αποτροπή των διαφαινόμενων υποχωρήσεων στα εθνικά θέματα. Για την υπέρβαση των κοινωνικών αδικιών και ανισοτήτων. Για την καλύτερη μόρφωση όλων και την στήριξη του πολιτισμού. Για την στήριξη του ΕΣΥ και της διασφάλισης φτηνής ενέργειας. Ενάντια στην ακρίβεια και την ανεργία. Το ΠΡΑΤΤΩ επιβεβαιώνει το σύνολο των ενωτικών προτάσεων του που διατυπώνει εδώ και χρόνια πάνω σε αυτές τις θεματικές και καλεί όλες τις προοδευτικές δυνάμεις να ανταποκριθούν, ιδιαίτερα την νέα ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.
Τρίτον, η προώθηση του διαλόγου ανάμεσα στις δυνάμεις της προόδου είναι επιτακτική ανάγκη. Καλεί για άλλη μια φορά τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ να συμμετάσχει στο ΦΟΡΟΥΜ δημοκρατίας και διαλόγου.
Τέταρτον, οι δυνάμεις της προόδου, οφείλουν να συμβάλλουν σε μια ατμόσφαιρα αλληλοσεβασμού. Να συμβάλλουν στην μεταξύ τους ανάπτυξη σχέσεων αλληλεγγύης και συμπαράστασης, με πλήρη ενσυναίσθηση για τον σκληρά δοκιμαζόμενο λαό μας.
Για άλλη μια φορά, το ΠΡΑΤΤΩ υπογραμμίζει την απαίτηση των καιρών για δημοκρατικές και πατριωτικές συμμαχίες. Για ευρύτερες συνεργασίες. Για διάλογο και αλληλοσεβασμό, μακριά από αλαζονεία, ηγεμονισμούς και μικροπολιτική.
Αποστασιοποιημένος από την τρέχουσα πολιτική αντιπαράθεση και με στρατηγική προσέγγιση ο Νίκος Κοτζιάς διαπιστώνει πώς μόνο ένα πολιτικό άθροισμα που θα παραγάγει και πολιτική υπεραξία είναι ίσως δυνατό να προκαλέσει κινητικότητα στον ευρύτερο χώρο από το κέντρο έως την αριστερά. Ο κατακερματισμός του πολιτικού συστήματος, μετά τις εκλογές, η συρρίκνωση (στα όρια του αφανισμού) του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και η απουσία ισχυρής αντιπολίτευσης, έχει οδηγήσει στο μοντέλο του 1 1/2 (ενάμισι) κόμματος. Αυτή την πολιτική στρέβλωση δεν μπορεί να την υπερβεί η “ευεξία” που προκάλεσε σε μέρος της εκλογικής βάσης του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ η εκλογή Κασσελάκη, ιδιαίτερα, μάλιστα, εάν αυτή οξύνει την εσωστρέφεια και τις τριβές, ή, ακόμα χειρότερα, επιφέρει διάσπαση.
Οι τέσσερις πρόσφατες δημοσκοπήσεις επιβεβαίωσαν πως η εκλογή της νέας ηγεσίας δεν δημιουργεί συνθήκες αύξησης των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, ο δε Στέφανος Κασσελάκης, παρότι “φρέσκος”, δεν αλλάζει τους συσχετισμούς, Κάτι τέτοιο ίσως συμβεί σε μεγάλο βάθος χρόνου αλλά μάλλον θα οφείλεται στην σταδιακή απαξίωση της κυβέρνησης. Καθόλου βέβαιο, ωστόσο, αφενός γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης διατηρεί την πρωτοβουλία των κινήσεων και επειδή δεν υπάρχει σαφής και δυναμική εναλλακτική πρόταση.
Γι’ αυτό και αρκετοί -ο Κοτζιάς μεταξύ αυτών- επιμένει στο άθροισμα και στην δυναμική που μπορεί να προκαλέσει. Είναι εφικτό κάτι τέτοιο; Με τις σημερινές συνθήκες, όχι. Η επαμφοτερίζουσα πολιτική ταυτότητα του ΠΑΣΟΚ και ο πολιτικός εγωϊσμός του Νίκου Ανδρουλάκη είναι ένα βασικό εμπόδιο. Οι φατρίες εντός του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ που σπαταλούν πολιτικό κεφάλαιο και χρόνο στο ξεκαθάρισμα λογαριασμών είναι το δεύτερο. Και σε αυτό το κενό αρκετοί διαβλέπουν πως η “απάντηση” στην δυσαρέσκεια του κόσμου και στο πολιτικό αδιέξοδο ίσως έρθει από την δεξιά της δεξιάς. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Η κριτική του Κυριάκου Μητσοτάκη στην συνεδρίαση της Κ.Ο της ΝΔ σχετικά με την εκλογή Κασσελάκη δεν είναι άσχετη με τα παραπάνω. Ταύτισε τον νέο αρχηγό με τους Παύλο Πολάκη και Νίκο Παππά, για να αποκόψει την κίνηση Κασσελάκη προς το κέντρο (χώρος όπου θεωρείται πως θα μπορούσε να δράσει προνομιακά) και για να υπενθυμίσει στο ΠΑΣΟΚ πως τα “βαρίδια” του παρελθόντος είναι εκεί. Για τους επόμενους μήνες (ευρωεκλογές), άλλωστε, ο στόχος του ΠΑΣΟΚ -σχετική η δήλωση-απειλή του Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλου– είναι να προσπεράσει τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και να βρεθεί στην θέση του δεύτερου κόμματος…