Κύκλοι Σαμαρά για ελληνοτουρκικά: “Διχαστική λογική, με ευχές δεν βάφονται αυγά”

Με αιχμηρό άρθρο ότι δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή οποιαδήποτε υπαναχώρηση της κυβέρνησης από τις «κόκκινες γραμμές» έναντι της Άγκυρας, ο στενός συνεργάτης του πρώην πρωθυπουργού Αντ. Σαμαρά, «Θανάσης Κ.», σε άρθρο του στο Facebook κάνει λόγο για διχαστική, όπως λέει, λογική ότι υπάρχουν τάχα οι «αισιόδοξοι» από τη μια πλευρά που θέλουν να «αδράξουν την ευκαιρία» και να τα βρούμε με την Τουρκία, και οι «επαγγελματίες πατριώτες» από την άλλη, ενώ κάνει λόγο για «διασυρμό, που απομειώνει το εκτόπισμα της Ελλάδας».

«Αυτή η διχαστική λογική, δεν είναι καν ανόητη. Είναι απλώς αχαρακτήριστη» σημειώνει ο συντάκτης του άρθρου, προσθέτοντας ότι μέχρι τώρα ΔΕΝ απέτρεψε μια συμφωνία με την Τουρκία το γεγονός ότι στην Ελλάδα υπάρχουν κάποιοι που στήνουν καριέρες… εμποδίζοντας την «συνδιαλλαγή» με την Άγκυρα. Εκείνο που απέτρεψε μια οποιαδήποτε ουσιαστική συνεννόηση με την Άγκυρα, είναι ότι η Τουρκία συνεχώς προκαλεί και συνεχώς δημιουργεί νέα «τετελεσμένα» – και συνεχώς ζητάει περισσότερα. Κι είναι ΠΡΟΣΒΟΛΗ προς όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις της Ελλάδας (πλην ΣΥΡΙΖΑ, που δεν είναι πρόβλημα να τα δώσει όλα), να υπαινίσσεται κάποιος ότι δεν τα βρήκαμε ως τώρα με την Τουρκία, γιατί κάποιοι «επαγγελματίες υπερπατριώτες στην Ελλάδα» το εμπόδιζαν…

• «Αν κάποιοι «έστησαν καριέρες», αυτοί ήταν το λόμπυ του κατευνασμού! Όσοι διακήρυσσαν κάθε τόσο ότι οφείλουμε να κάνουμε ουσιώδεις παραχωρήσεις, προς την Τουρκία… Το «λόμπυ του κατευνασμού» έφτιαξες καριέρες στην Ελλάδα! Και δεν πέτυχε τίποτα απολύτως!» προσθέτει ο συντάκτης.

Στο άρθρο, παρατίθενται μία σειρά από παρατηρήσεις, οι οποίες αναδείχθηκαν μετά τη συνέντευξη του πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη για τα ελληνοτουρκικά, οι εξής :

• Το πρόβλημα της Ελλάδας ΔΕΝ είναι να «θυσιάσουμε ένα μέρος της κυριαρχίας μας ή των κυριαρχικών δικαιωμάτων» μας για να επιτύχουμε «επίλυση» των ελληνοτουρκικών! Όποιος τα λέει αυτά, άθελά του ενθαρρύνει τον Ερντογάν:

— Πρώτον, να ζητάει τα πάντα! Γιατί όσα περισσότερα ζητάει τόσα περισσότερα πιστεύει ότι θα του δώσουμε, για να διασώσουμε τα υπόλοιπα!

— Δεύτερον, γιατί όσα κι αν «διασώσουμε» σε πρώτη φάση, αμέσως μετά θα συνεχίσει να ζητάει – κι άλλα ! Αφού ήδη θα του έχουμε δώσει κάποια, μόνο με την απειλή πολέμου, αν συνεχίσει το ίδιο, επίσης με απειλή πολέμου, θα πιστεύει βασίμως ότι θα υποχωρήσουμε ξανά!

Τον επεκτατιστή ΔΕΝ τον σταματάς με το να τον ταΐζεις «ολίγα» κάθε φορά. Απλώς του ανοίγεις την όρεξη να απαιτήσει λίγο αργότερα πολύ περισσότερα…

Σε άλλο σημείο, ο «Θανάσης Κ», σημειώνει ότι η Τουρκία, προσπαθεί να δημιουργήσει παντού «τετελεσμένα» χρησιμοποιώντας την ισχύ της, τουλάχιστον όπου αυτή εκδηλώνεται χωρίς αντίσταση από την άλλη πλευρά (unopposed). Κι ύστερα προσπαθεί να νομιμοποιήσει τα τετελεσμένα της, επιβάλλοντας διαπραγματεύσεις ή Συμφωνίες, όπου παίρνει μέρος όσων έχει ήδη επιβάλλει ως «τετελεσμένα». Αν το καταφέρει, επικαλείται κι αυτή το Διεθνές Δίκαιο… Αν δεν το καταφέρει – κι όπου το Διεθνές Δίκαιο και οι Διεθνείς συμβάσεις δεν την συμφέρουν – τότε αρνείται να δεχθεί τις προβλέψεις του Διεθνούς Δικαίου (όπως κάνει με το Δίκαιο της Θάλασσας) ή ζητάει να αλλάξουν οι Διεθνείς Συμβάσεις (όπως κάνει με τη Συνθήκη της Λωζάνης παγίως, και με τη Συνθήκη του Μοντρέ πολύ τελευταία).

Και προσθέτει:

«Η Ελλάδα οφείλει να ακυρώνει τέτοιες τουρκικές μεθοδεύσεις, όχι να τις… «διευκολύνει»! Γιατί στρέφονται κυρίως εναντίον της Ελλάδας. Όλη η στρατηγική της «Γαλάζιας Πατρίδας», στρέφεται εναντίον της Ελλάδας…

Η Ελλάδα οφείλει να εξηγήσει στους συμμάχους και τους εταίρους της, ότι σε τέτοιες μεθοδεύσεις ΔΕΝ θα είναι accommodative…

Δεν μπορεί η Ελλάδα να αποδέχεται πλήρως το Διεθνές Δίκαιο μόνον όταν είναι εναντίον της, αλλά όταν είναι υπέρ της να το… διαπραγματεύεται με όσους την απειλούν!

Αυτός ο διασυρμός απομειώνει το «διεθνές εκτόπισμα» της Ελλάδας! Δεν την καθιστά «αρεστή» στους συμμάχους της. Την οδηγεί να χάνει δυνητικούς συμμάχους…

Kατά τον συντάκτη του άρθρο, το ερώτημα δεν είναι αν θα πάμε να «λύσουμε» τα προβλήματά μας με την Τουρκία, με βάση το Διεθνές Δίκαιο. Αλλά με βάση το Διεθνές Δίκαιο που ΙΣΧΥΕΙ σήμερα, δηλαδή το Δίκαιο της Θάλασσας. Το οποίο ΔΕΝ το έχει υπογράψει η Τουρκία γιατί συμφέρει την Ελλάδα – όχι την Τουρκία!

«Αν θέλει κάποιος να πάει να «λύσει» τα προβλήματα της ΑΟΖ με την Τουρκία, βάσει προβλέψεων που υπήρχαν ΠΡΙΝ το 1982, όταν δεν υπήρχε κάν η έννοια της ΑΟΖ, κι όταν δεν υπήρχε η διεθνώς αποδεκτή αρχή ότι όλα τα νησιά έχουν πλήρη κυριαρχικά δικαιώματα σε ΑΟΖ, όποιος αυτό έχει στο μυαλό του, να το… ξεχάσει! Όποιος έχει στο μυαλό του να πάει να «λύσει» τα προβλήματα με την Τουρκία βάσει του Διεθνούς Δικαίου που προϋπήρχε, απλά ακυρώνει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας. Και παραδίδει μέρος τους στην Τουρκία. Εξ υπαρχής…» προειδοποιεί ο συντάκτης.

Κατηγορεί ακόμα την Ελλάδα ότι σε αντίθεση με την Τουρκία, δεν εξασφάλισε τίποτα από την στήριξη του αιτήματος των σκανδιναβικών χωρών για ένταξή τους στο ΝΑΤΟ, ενώ στο ερώτημα αν ο Ερντογάν έκανε πράγματι «στροφή» στο Βίλνιους, εκτιμά ότι η απάντηση είναι αρνητική και ότι όποιος στηρίζει τη στρατηγική του σε αισιοδοξία ότι μπορούμε να τα βρούμε τελικά με την Τουρκία (του Ερντογάν) απλώς ζει στην… κοσμάρα του!

«Για να καταλάβετε: μας ζητούν «να τα βρούμε ειρηνικά» με χώρα που μας έχει προειδοποιήσει επισήμως με casus belli για να μην ασκήσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο! Πράγμα που απαγορεύεται σαφέστατα από τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ!Και απαιτούν να προσέλθουμε σε διάλογο με την Τουρκία, ΧΩΡΙΣ καν να ζητήσουμε να εκ των προτέρων να άρουν το παράνομο casus belli! Κι ύστερα είμαστε εμείς, οι «επαγγελματίες» πατριώτες, που «φταίμε»! Δεν είναι εκείνοι που κάνουν τα πάντα για να δώσουν τα πάντα και να «ξεμπερδεύουν»… Το λόμπυ του κατευνασμού είναι διακομματικό κι έχει διεισδύσει παντού! Αυτό βέβαια, ΔΕΝ μειώνει τις ευθύνες όσων του δίνουν «χώρο»…σημειώνει έντονα υπαινικτικά ο συντάκτης του άρθρου και καταλήγει :

Μπορεί η κυβέρνηση τελικά να μην προχωρήσει στο «μεγάλο συμβιβασμό». Μπορεί η Τουρκία να ζητήσει πολύ περισσότερα απ’ όσα αντέχει να δώσει η Αθήνα. Μπορεί οι μεγάλοι μας «Σύμμαχοι» να τα πάρουν με την Τουρκία για άλλους λόγους. Μπορεί ο Ερντογάν, να σπεύσει να αποκαταστήσει τις σχέσεις του με τον Πούτιν (όπως ήδη άφησε να εννοηθεί – κι όπως έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν). Μπορεί κάτι κάπου να σκαλώσει, όπως έγινε πολλές φορές ως τώρα… Αλλά η Ελλάδα από την ιστορία αυτή θα βγει αποδυναμωμένη. Γιατί χώρα που διακηρύσσει ότι είναι έτοιμη να κάνει παραχωρήσεις σε επεκτατιστή γείτονα ΔΕΝ πρόκειται να τη στηρίξουν άλλες χώρες τις περιοχής που έχουν ανοικτούς λογαριασμούς με τον ίδιο επεκτατιστή γείτονα.

Η Τουρκία απλώς κερδίζει χρόνο. Ενώ εμείς χάνουμε πραγματικούς ή δυνητικούς συμμάχους.Και στρατηγική εξακολουθούμε να ΜΗΝ έχουμε έναντι της Τουρκίας. Απλώς ατέλειωτα αποθέματα… χαζοχαρούμενης «αισιοδοξίας», ότι τελικά θα τα βρούμε μαζί της…Δηλαδή… σκέτες ευχές!

Όμως, είπαμε: Με ευχές δεν βάφονται αυγά… (Αλλιώς το λέει η λαϊκή παροιμία, αλλά συνεννοηθήκαμε νομίζω).