ΣΥΡΙΖΑ/ Τι θα έπρεπε να συμβεί, τι κινδυνεύουν να πάθουν…

Η βαθιά ρωγμή στον χρόνο για τον ΣΥΡΙΖΑ έχει δύο χαρακτηριστικά: πρώτο, την διπλή εκλογική συντριβή του Μαϊου και του Ιουνίου, δεύτερο, την “απολογία” του Αλέξη Τσίπρα ότι ο ιστορικός κύκλος του κόμματος (που ανέτρεψε τους πολιτικούς συσχετισμούς κατά την τελευταία δεκαετία) έκλεισε. Τούτων δοθέντων, και επειδή τα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι σε μεγάλο βαθμό “δημιούργημα” του παραιτηθέντος ηγέτη και ιδρυτή της “κυβερνώσας αριστεράς” και ως εκ τούτου θα έπρεπε να παίρνουν τοις μετρητοίς την άποψη-παρακαταθήκη του, θα έπρεπε να κάνουν τα εξής:

-Διαρκές συνέδριο, άμεσα (όπως ήδη αποφάσισε η Πολιτική Γραμματεία), για τον όσο το δυνατόν πιο ειλικρινή απολογισμό σχετικά με τα αίτια της ήττας, με πλήρη ανάληψη ευθύνης από το σύνολο της κομματικής ιεραρχίας στην κατεύθυνση που την ανέλαβε και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας.

-Κατάθεση υποψηφιοτήτων για την ηγεσία με καθαρή πρόταση για την πολιτική και ιδεολογική ταυτότητα του κόμματος, αλλά και σχέδιο για την επιστροφή σε τροχιά κυβερνησιμότητας με εκπροσώπηση ευρύτερων κοινωνικών κατηγοριών. Ταυτόχρονα, εναλλακτικό σχέδιο για την χώρα που να απαντά στον “πολυδύναμο εκσυγχρονισμό” του Κυριάκου Μητσοτάκη.

-Εκλογή νέας ηγεσίας με νέα ομάδα πολιτικών στελεχών και υποστήριξη επαγγελματιών της επικοινωνίας και της πολιτικής τεκμηρίωσης, η οποία θα εμφανιστεί ως εγγυητής επανίδρυσης και επανεκκίνησης και με το νέο της σχέδιο στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, το επόμενο σαββατοκύριακο από την ομιλία του πρωθυπουργού.

-Πριν απ΄ αυτό (μέχρι τα τέλη Αυγούστου), ανακοινώσεις για την υποψηφιότητα κορυφαίων πολιτικών στελεχών αλλά και την στήριξη ανεξάρτητων υποψηφιοτήτων σε μεγάλους δήμους και τις περιφέρειες της χώρας. Οι λαλίστατοι θεωρητικολογούντες για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ που διαθέτουν αναγνωρισιμότητα και ευρύτερες συμπάθειες πρέπει πρώτοι/ες να μπουν στη μάχη των αυτοδιοικητικών με στόχο, όπου είναι εφικτό να νικήσουν, ή έστω να καταγράψουν ποσοστά μεγαλύτερα από το 17,8% του Ιουνίου και έτσι να δημιουργήσουν αίσθηση επανεκκίνησης.

Αντ΄ αυτών, πολλοί στον ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζονται με ιδεασμούς, ωθούν το απισχνασμένο και παράλυτο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης (ρόλο που μάλλον απεμπολούν προσβάλλοντας τους πολίτες) σε έναν δεύτερο (πολιτικό) θάνατο.

Επιζητούν εκκαθάριση εσωκομματικών λογαριασμών και διαμοιρασμό ιματίων προς το βαθύ φθινόπωρο ή τις αρχές του χειμώνα, χαρίζοντας πολύτιμο χρόνο στην κυβέρνηση να εδραιώσει την ηγεμονία της, το δε ΠΑΣΟΚ για να καλύψει κενά. Ο χάρτης των αυτοδιοικητικών εκλογών είναι έτσι πιθανό να έχει μικρές κουκίδες πράσινου μέσα στο επίμονο μπλε, πουθενά ροζ…

Εύλογη η οργή του Αλέξη Τσίπρα –όπως αναφέρεται από συνομιλητές του– για την αυτοκτονική διάθεση των επιγόνων. Επειδή, όμως, έχει δηλώσει σαφώς πως θα είναι παρών πριν, κατά την διάρκεια, και μετά την εσωκομματική εκλογή και τον απολογισμό, και πως θα εγγυηθεί την ενότητα, μήπως θα έπρεπε να το δείξει;