OceanGate: Αναστέλλεται η λειτουργία της μετά το δυστύχημα με το υποβρύχιο “Titan”

Τέλος σε όλων των ειδών τις δραστηριότητές της βάζει η OceanGate, η ιδιοκτήτρια εταιρεία του υποβρυχίου “Titan” που ανατινάχθηκε κατά τη διάρκεια τουριστικής περιήγησης στο ναυάγιο του Τιτανικού, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους και οι πέντε επιβάτες του. Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση της εταιρείας, ενημερώνει πως ανέστειλε τις εξερευνήσεις και τις εμπορικές δραστηριότητές της, χωρίς ωστόσο να διευκρινίζει αν η αναστολή είναι προσωρινή ή όχι.

“Η OceanGate ανέστειλε όλες τις εξερευνητικές και εμπορικές δραστηριότητες”, αναφέρει η επίσημη ιστοσελίδα της εταιρείας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στον ιστότοπό της η εταιρεία εξακολουθεί να διαφημίζει προσφορές τουριστικών ταξιδιών, συμπεριλαμβανομένης της περιήγησης στο ναυάγιο του Τιτανικού.

Η παραπάνω εξέλιξη έρχεται όσο εμφανίζονται στην επιφάνεια περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τη θανατηφόρα κατάρρευση του “Titan” και τις ανησυχίες σχετικά με την υποτιθέμενη επιπόλαιη στάση της OceanGate απέναντι στην ασφάλεια να γίνονται πιο έντονες.

Το σκάφος φέρεται να έριξε βαρίδια σε κάποιο σημείο κατά τη διάρκεια της καθόδου του, ωστόσο, δεν είναι γνωστό αν αυτό οφειλόταν σε ένα μέρος ρουτίνας της καθόδου ή σε μια προσπάθεια να εγκαταλειφθεί η καταδικασμένη αποστολή. Και οι πέντε επιβαίνοντες έχασαν τη ζωή τους.

Ο Rob McCallum, βετεράνος ειδικός στα υποβρύχια, ο οποίος άρχισε να φέρνει τουρίστες στα συντρίμμια του Τιτανικού τη δεκαετία του 2000 χρησιμοποιώντας ρωσικά υποβρύχια -και ο οποίος ήταν μεταξύ των μελών του κλάδου που εξέφραζαν ανησυχίες για την OceanGate πριν από την καταστροφή- δήλωσε ότι τα υποβρύχια ρίχνουν βάρος για να ελέγχουν την άνωση τους.

“Μερικές φορές, χάνουν λίγο βάρος για να επιβραδύνουν καθώς πλησιάζουν στον πυθμένα και μερικές φορές, χάνουν πολύ βάρος για να ανέβουν”, εξήγησε ο McCallum στον Guardian. “Θα πρέπει να διαβάσετε το ημερολόγιο κατάδυσης για να μάθετε τι βάρος έπεφτε αμέσως πριν από την καταστροφή”.

Οι συνθήκες παραμένουν περιορισμένες: το υποβρύχιο “βρισκόταν σχεδόν ακριβώς εκεί που έπρεπε να είναι” και ότι η κατάρρευση διήρκεσε μόλις χιλιοστά του δευτερολέπτου, δήλωσε ο McCallum.

Τα υποβρύχια “δεν φέρουν σύστημα που καταγράφει τα δεδομένα του ταξιδιού και έτσι εξαρτάσαι από τις επικοινωνίες μεταξύ του υποβρύχιου και του πλοίου από πάνω – εκτός αν το ημερολόγιο δείχνει ότι υπάρχει ανησυχία από το υποβρύχιο, τότε δεν θα μάθουμε ποτέ”, δήλωσε ο McCallum, ο οποίος έχει χειριστεί πολλά εμπορικά υποβρύχια σε βάθος περίπου 11.000 μέτρων (36.089 πόδια).

Ένα εκτενές αφιέρωμα του New Yorker που δημοσιεύθηκε την 1η Ιουλίου περιγράφει λεπτομερώς τις προσπάθειες του McCallum και άλλων μελών του κλάδου να κρούσουν τον κώδωνα του κινδύνου για τα σκάφη της OceanGate. Οι κυβερνητικές αρχές και η OceanGate προφανώς δεν ενήργησαν σύμφωνα με τις προειδοποιήσεις τους.

Η OceanGate έβαλε στο στόχαστρο την εξερεύνηση του Τιτανικού γύρω στο 2015- ο συνιδρυτής της εταιρείας Stockton Rush προσέγγισε τον McCallum, αναφέρει το περιοδικό.

“Ήθελε να διευθύνω την επιχείρησή του για τον Τιτανικό”, δήλωσε ο McCallum στο New Yorker. “Εκείνη την εποχή, ήμουν το μόνο άτομο που γνώριζε που είχε πραγματοποιήσει εμπορικά ταξίδια αποστολής στον Τιτανικό. Το σχέδιο του Rush ήταν να προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα και να κατασκευάσει ένα όχημα ειδικά για αυτή την αποστολή πολλών επιβατών”.

Ο McCallum, ο οποίος δήλωσε ότι έδωσε συμβουλές μάρκετινγκ και logistics στον Rush, επισκέφθηκε τελικά το εργαστήριο της OceanGate στην περιοχή του Σιάτλ, για να δει το πρώτο υποβρύχιο της OceanGate, τον Cyclops I – ένα μετασκευασμένο ερευνητικό σκάφος που δεν μπορούσε να κατέβει περισσότερο από 1.500 πόδια.

Ο Rush σχεδίαζε να χρησιμοποιήσει το μεγαλύτερο μέρος του σχεδιασμού του Cyclops I στο υποβρύχιο του Τιτανικού, που θα ονομαζόταν Cyclops II, σύμφωνα με το New Yorker. (Το περιοδικό ανέφερε ότι ο Τιτάνας ήταν ο Κύκλωπας ΙΙ, μετονομασμένος).