Παππάς στο libre: “Ο σύγχρονος ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. εκτείνεται από τη ριζοσπαστική Αριστερά ως το προοδευτικό κέντρο, δεν αναδιπλώνεται”
«Μετά από αυτό το αρνητικό αποτέλεσμα, λύση δεν είναι να πάμε το καράβι σε ένα ασφαλές λιμάνι, στο λιμάνι της ριζοσπαστικής Αριστεράς εν προκειμένω, καθώς κάτι τέτοιο ενέχει τον κίνδυνο της αναδίπλωσης και του αυτοπεριορισμού», δηλώνει στο libre ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ Νίκος Παππάς.
Ο κ. Παππάς αναφέρεται στα αίτια της ήττας του κόμματος της Αριστεράς και όπως εξηγεί «η διεύρυνση και τα αποτελέσματά της θα κριθούν όταν αυτή ολοκληρωθεί απρόσκοπτα και με τη -στρατευμένη στον κοινό και ομόφωνα ψηφισμένο στόχο- συμμετοχή όλων».
Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, οφείλει όπως λέει να επανασυστήσει τις προσδοκίες που διέψευσε.
Συνέντευξη
-Κύριε Παππά, ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία κατέγραψε ένα πολύ αρνητικό εκλογικό αποτέλεσμα. Υπάρχει μια πρώτη ανάλυση για τους λόγους που οδήγησαν σε αυτό;
Οι λόγοι για τους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία οδηγήθηκε σε αυτό το αρνητικό αποτέλεσμα πρέπει να συζητηθούν διεξοδικά. Να αναλυθούν στο πλαίσιο ενός διαλόγου ειλικρινούς και συντροφικού.
Δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε από την αποτίμηση μιας μάχης. Αρκεί η αποτίμηση να έχει ουσία. Να αξιοποιηθεί ως σχολείο για τα επόμενα βήματα. Να διδαχθούμε από την εμπειρία, να κοιτάξουμε κατάματα τις αδυναμίες μας και να τις διορθώσουμε.
Είχαμε δομικές αδυναμίες. Δεν καταφέραμε να έχουμε ακτινοβολία στους ενδιάμεσους θεσμούς κοινωνικής εκπροσώπησης, στα συνδικάτα, στην αυτοδιοίκηση, στη μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα.
Δεν καταφέραμε να διατηρήσουμε την εκλογική συμμαχία του 2015 μεταξύ μισθωτών και μεσαίας τάξης, συμμαχία που βρέθηκε στο στόχαστρο των δανειστών και των πολιτικών μας αντιπάλων, οι οποίοι λειτουργούσαν ως υποβολείς πολιτικών προς τους θεσμούς (και) προς τη διάρρηξη αυτής της συμμαχίας.
- Δεν μπορέσαμε να πείσουμε ότι οι πολύ σκληρές μνημονιακές πολιτικές, που μας επιβλήθηκαν, δεν ήταν δικό μας πρόγραμμα.
Και, βεβαίως, υπερ-επενδύσαμε στο ότι ήμασταν «καλοί διαπραγματευτές», επαναφέροντας αρνητικές μνήμες της διαπραγμάτευσης, της αγωνίας, της πίεσης. Φυσικά και είχαμε μια μεγάλη ιστορική συμβολή, βγάζοντας τη χώρα από τα μνημόνια, ρυθμίζοντας το χρέος και αφήνοντας γεμάτα ταμεία. Μήπως, όμως, η διαρκής υπόμνηση των 37 δισ. ευρώ είναι η άλλη όψη του νομίσματος της υπερφορολόγησης;
Η Αριστερά και η δημοκρατική προοδευτική παράταξη πρέπει να έχουν και έναν άλλον ρόλο. Να ενσωματώνουν και να εκφράζουν τις θετικές προσδοκίες του λαού, να καταθέτουν προτάσεις πολιτικής που οδηγούν στη δίκαιη ανάπτυξη και στη βελτίωση της ζωής των ανθρώπων.
-Πώς οφείλει να πορευτεί το κόμμα, πως πρέπει να επιλέξει την πολιτική του κατεύθυνση και με ποια ηγεσία;
Πυξίδα μας είναι η επικαιροποιημένη ταυτότητά μας, όπως περιγράφεται στην ομόφωνα ψηφισμένη διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Είμαστε ένα κόμμα που εκτείνεται από τη ριζοσπαστική Αριστερά ως το προοδευτικό κέντρο.
Είναι πολύ κρίσιμο να «χτίσουμε» πάνω σε αυτό. Να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για την υλοποίηση του στόχου που συλλογικά θέσαμε, του στόχου που πιστεύει και υπηρέτησε και ο Αλέξης Τσίπρας.
Σε αυτή την πορεία θα βρεθούν και τα κατάλληλα πρόσωπα για να συνεχίσουν χωρίς οπισθοχωρήσεις.
-Ήδη εντός του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ ασκείται κριτική για την προσπάθεια διεύρυνσης με πρόσωπα που προέρχονταν κυρίως από το ΠΑΣΟΚ. Τελικά και ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ έχασε ένα τεράστιο μέρος της δύναμής του και προφανώς της επιρροής του και το ΠΑΣΟΚ δεν ωφελήθηκε όπως περίμεναν πολλοί. Είναι τελικά «λάθος» η «πολιτική στροφή προς το Κέντρο, η οποία και τους λεγόμενους κεντρώους ψηφοφόρους δεν πείθει και τους αριστερούς απομακρύνει», όπως έγραψε ο κ. Βίτσας πρόσφατα;
Κάθε στέλεχος έχει στο μυαλό του μια στρατηγική για το πως και προς τα που θα πρέπει να πάει το κόμμα. Στον διάλογο που έχει ήδη ξεκινήσει, κατατίθεται κάθε πρόταση.
Μετά από αυτό το αρνητικό αποτέλεσμα, λύση δεν είναι να πάμε το καράβι σε ένα ασφαλές λιμάνι, στο λιμάνι της ριζοσπαστικής Αριστεράς εν προκειμένω, καθώς κάτι τέτοιο ενέχει τον κίνδυνο της αναδίπλωσης και του αυτοπεριορισμού.
Αυτό θα είναι λάθος. Είμαστε ένα κόμμα της σύγχρονης Αριστεράς, το οποίο αγκαλιάζει, εκφράζει και συσπειρώνει κόσμο από τη ριζοσπαστική Αριστερά ως το προοδευτικό κέντρο. Το 2015 καταφέραμε να φτάσουμε στο 35% γιατί πείσαμε μετριοπαθείς και κεντρώους πολίτες να έρθουν στην κάλπη μας. Η μεσαία τάξη και η νεολαία ήταν μαζί μας.
Πλέον, καθώς βρισκόμαστε σε περιβάλλον ενισχυμένης αναλογικής, τα κόμματα που διεκδικούν τη διακυβέρνηση πρέπει να βάζουν τον πήχη ψηλά, από το 35% και πάνω. Δεν υπάρχει σενάριο περιορισμένης εκλογικής επιρροής το οποίο θα σε καθιστά κόμμα κυβερνητικής επιλογής.
- Αν ήταν μια φορά επίκαιρη η θέση ότι εκτεινόμαστε από τη ριζοσπαστική Αριστερά ως το προοδευτικό κέντρο σε συνθήκες απλής αναλογικής, τώρα, με τις συνθήκες της ενισχυμένης αναλογικής, είναι πολλές φορές πιο επίκαιρη.
Η διεύρυνση και τα αποτελέσματά της θα κριθούν όταν αυτή ολοκληρωθεί απρόσκοπτα και με τη -στρατευμένη στον κοινό και ομόφωνα ψηφισμένο στόχο- συμμετοχή όλων. Ως σήμερα, δεν έχουμε κάνει όλα τα βήματα. Είτε από αδυναμία οργανωτική είτε από επιλογή μη συμμετοχής στο εγχείρημα. Και αυτό είναι μέρος της αποτίμησης που πρέπει να κάνουμε.
-Κάτι τελευταίο. Ο νέος πρόεδρος τι οφείλει να κάνει εκτός προφανώς από το να διαφυλάξει την ενότητα του κόμματος;
Η νέα ηγεσία, η συλλογική μας ηγεσία, από τον πρόεδρο, την Κεντρική Επιτροπή, αλλά και τα στελέχη μας οφείλουμε να επαναπροσεγγίσουμε και να ενεργοποιήσουμε τα μέλη μας. Να συναντηθούμε με την κοινωνία, να εργαστούμε μαζί με τους αριστερούς και προοδευτικούς πολίτες και τις δυνάμεις του χώρου, που δρουν στην κοινωνία, στους φορείς, στα συνδικάτα.
Οφείλουμε να επανασυστήσουμε τις προσδοκίες που διαψεύσαμε. Και να παράξουμε τα αποτελέσματα εκείνα που περιμένει από εμάς ο κόσμος που μας εμπιστεύτηκε.