Πολιτικοί συμψηφισμοί για το ευαίσθητο θέμα των καρκινοπαθών – Τι είπε η Λινού και τι ο Πνευματικός – Δύο διαφορετικές προσεγγίσεις (vid)

Σφοδρές ήταν οι αντιδράσεις απο καρκινοπαθείς, γιατρούς ακόμη και εντός ΝΔ για τη δήλωση του πρώην βουλευτή και υποψήφιου με τη ΝΔ κ. Σπύρου Πνευματικού όσον αφορά τη διαλογή ασθενών με καρκίνο για τη μείωση των εξόδων στην Υγεία, ενώ ως πολιτικό αντιστάθμισμα ήρθε στο προσκήνιο απο φιλοκυβερνητικά μέσα μια παλαιότερη συνέντευξη της Αθηνάς Λινού.

Καταρχάς η δήλωση Πνευματικού έχει ως εξής:

«Πρέπει να δούμε την αξιολόγηση των πράξεων. Πόσες απ’ αυτές τις πράξεις που κάνουμε κάθε μέρα χρειάζονται; Δηλαδή ένα κόστος τεραστίων διαστάσεων μπορεί να γίνει αν περιορίσουμε μερικά πράγματα απ’ αυτά που δεν χρειάζονται να γίνουν. Δεν σημαίνει ότι δεν αγαπάμε τον άρρωστο αν πάμε και του πούμε ότι δεν έχει νόημα να κάνουμε αυτό για σας. Ένας καρκινοπαθής τελικού σταδίου δεν είναι υποχρεωτικό, δεν θα τα καταφέρει, δεν έχει καλή πρόγνωση, πρέπει κάποια στιγμή να τραβήξουμε μια γραμμή. Γιατί;

Γιατί είναι πάρα πολύ δύσκολο να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στα έξοδα που χρειάζονται για την αντιμετώπιση ορισμένων ανθρώπων. Υπάρχει ένα σημείο που δεν έχεις λόγο να κάνεις κάτι παραπάνω. Θα μου πει κάποιος ότι ο καλός Θεός έχει αποφασίσει διαφορετικά. Μα πράγματι, αλήθεια είναι αυτό το πράγμα, στο τέλος της ημέρας όμως τι θα γίνει;» είπε αρχικά ο Σπύρος Πνευματικός και πρόσθεσε: «Αυτά τα πράγματα τα έχουν δει…

Η Αμερική είναι ένα τρομακτικό παράδειγμα. Ψάχνουν τα πάντα, ψάχνουν το κόστος των πράξεων, το cost benefit ratio σε μία πράξη κτλ. Όταν είχαμε πάει με τη γυναίκα μου στις αρχές της δεκαετίας του ’90 στην Αμερική, η πρώτη συζήτηση που είχαμε ακούσει είναι πόσο ακριβό είναι το αμερικάνικο σύστημα.

Γιατί ήταν τόσο ακριβό; Γιατί όλοι φτάνανε στο νοσοκομείο, σε όποια κατάσταση κι αν ήταν και γινόντουσαν τα πάντα για όλους. Και με αυτό τον τρόπο ανακαλύψανε ότι μετά από λίγο καιρό δεν θα μπορούσαν υπηρεσίες σε κανέναν. Άρα θα πρέπει να κάνουν μια σχετική επιλογή το πόσο μπορούν να ξοδέψουν. Ακούγεται λίγο κυνικό, αλλά δεν είναι κυνικό, είναι ανθρώπινο».

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ:

Η καθηγήτρια Επιδημιολογίας και υποψήφια βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ, Αθηνά Λινού, ήταν η πρώτη που βγήκε, χθες, να καταδικάσει δημόσια την κυνική τοποθέτηση του Σπύρου Πνευματικού περί διαλογής ασθενών. 

«Η δήλωση του κ. Πνευματικού είναι τρομακτική, κάνει λόγο για επιλογή ασθενών ανάλογα με το κόστος της θεραπείας. Η δήλωση αυτή όμως αποκαλύπτει το σχέδιο της ΝΔ για την Υγεία» ανέφερε χαρακτηριστικά η κυρία Λινού, μέλος της Εκλογικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, σχολιάζοντας τη δήλωση του κ. Πνευματικού -ο οποίος αποσύρθηκε σήμερα από την εκλογική μάχη στην Εύβοια, έπειτα από σχετική απόφαση του προέδρου της ΝΔ, Κυριάκου Μητσοτάκη.

«Η ΝΔ δεν προτίθεται να επενδύσει ούτε στους λειτουργούς υγείας, ούτε στις υποδομές. Γι’ αυτό το λόγο, βιώσαμε ήδη τρεις θανάτους λόγω έλλειψης προσωπικού στο ΕΚΑΒ. Η ανασυγκρότηση του ΕΣΥ αποσκοπεί σε δημόσια δωρεάν και καθολική παροχή ποιοτικών υπηρεσιών υγείας σε όλους ανεξαρτήτως κοινωνικοοικονομικής κατάστασης ή τόπου διαμονής. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο από τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, που πιστεύει στην αξία του ανθρώπινου προσώπου και βέβαια στο ισχυρό κοινωνικό κράτος. Το δίλημμα των εκλογών είναι ξεκάθαρο» τόνιζε ακόμη στη χθεσινή δήλωσή της η Αθηνά Λινού.

Η ανάδειξη του θέματος και οι πιέσεις τελικά ανάγκασαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη να αποσύρει την υποψηφιότητα Πνευματικού από την Εύβοια, γεγονός που όπως φαίνεται προκάλεσε διάθεση συμψηφισμών καθώς από χθες το βράδυ κυκλοφορεί σε φιλοκυβερνητικά μέσα μια παλαιότερη συνέντευξη της Αθηνάς Λινού η οποία ανφέρεται επίσης στην αντιμετώπιση ασθενών στο τελευταιο στάδιο του καρκίνου.

Αν ακούσει κάποιος προσεκτικά τη συνέντευξη όμως θα διαπιστώσει πώς η προσέγγιση είναι εντελώς από διαφορετική σκοπιά και δεν έχει κίνητρο τη μείωση του κόστους αλλά την επιστημονική και προσωπική εμπειρία της κ. Λινού (σσ με τον πατέρα της) για περιπτώσεις με καρκινοπαθείς στο τελικό στάδιο.

Λέει η κ. Λινού:

«Στο τελικό στάδιο (σ.σ. του καρκίνου) θα έπρεπε να είχαμε παροχή υπηρεσιών ανακούφισης και ενίσχυσης των ανθρώπων αυτών και των συγγενών τους. Εννοώ ότι ένας άνθρωπος που πλησιάζει στο τέλος του, με υψηλές δόσεις ακριβών αντικαρκινικών πιθανόν να μην μπορεί να σωθεί. Η ποιότητα όμως της ζωής του στα τελευταία της στάδια και η ποιότητα της ζωής των συγγενών του στα τελευταία στάδια του θνήσκοντος ασθενούς είναι πάρα πολύ σημαντικά και αυτό δεν το παρέχουμε σαν χώρα».

«Αν δείτε, στις οικογένειες των γιατρών -και των μεγαλύτερων γιατρών, θα έλεγα, των σοφών γιατρών- δεν τείνουμε να παρατείνουμε τη ζωή των αγαπημένων μας, δεν επιλέγουμε οι ίδιοι να παραταθεί η ζωή μας, όταν είναι δεδομένο ότι δεν υπάρχει πλήρης θεραπεία».

Η κυρία Λινού επικαλείται την περίπτωση του πατέρα της και λέει ότι, όταν διαγνώστηκε με καρκίνο, εκείνη και ο σύζυγός της συμβουλεύτηκαν τα μεγαλύτερα ιατρικά κέντρα:

«Ήταν πάρα πολύ δύσκολο να αποδεχθώ, ήμουν γιατρός όπως και ο άντρας μου. Πήραμε συμβουλή από τα μεγαλύτερα κέντρα του κόσμου στα οποία είχαμε θητεύσει και ο άνδρας μου κι εγώ κι αποφασίσαμε να μην κάνουμε τίποτα. Καμία παρέμβαση. Πέθανε στο σπίτι, έζησε περισσότερο από το αναμενόμενο, έζησε 20 περίπου μήνες, αντί για οκτώ που ήταν η μέση επιβίωση με ποιότητα ζωής και κοντά στους δικούς του. Είναι ταλαιπωρία να προσπαθήσεις να κρατήσεις ζωντανό, εντός εισαγωγικών, αλλά χωρίς αισθήσεις, χωρίς επικοινωνία, χωρίς ποιότητα ζωής έναν άνθρωπο για τρεις ακόμη μήνες».