Πόσα χρόνια χρειάστηκαν για να φτάσει ο Τσίπρας στον Μαραντζίδη;- Μία άγνωστη ιστορία

Ξεκινώ με το αυτονόητο: η “επιστράτευση” του πολιτικού επιστήμονα και καθηγητή του ΠΑΜΑΚ Νίκου Μαραντζίδη από τον Αλέξη Τσίπρα προκειμένου να συμβάλλει στον σχεδιασμό και υλοποίηση της νέας -αναγκαστικά- στρατηγικής ενόψη της δεύτερης αναμέτρησης στις 25 Ιουνίου είναι θετική. Το κακό είναι πως γίνεται καθυστερημένα και με όρους εκλογικής συντριβής, γεγονός που εκ των πραγμάτων δυσχεραίνει πολύ την δουλειά του πολιτικού επιστήμονα.

Ο Νίκος Μαραντζίδης, καθηγητής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, συγγραφέας και αρθρογράφος αναλαμβάνει από αύριο Τρίτη τον σχεδιασμό της προεκλογικής καμπάνιας του Αλέξη Τσίπρα. Είναι πολύ γνωστός πολιτικός επιστήμονας και η αρθρογραφία του στην “Καθημερινή” και άλλα μέσα ενημέρωσης γίνεται πολύ συχνά αντικείμενο συζήτησης. Αποτελεί συνομιλητή του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία χρόνια.

Ο Νίκος Μαραντζίδης θα παρακολουθεί τις δημοσκοπήσεις (θα τις πραγματοποιεί, κατά πάσα πιθανότητα, η PRORATA) και τα focus group της Κουμουνδούρου, θα συμμετέχει στις αναλύσεις για το σχεδιασμό, θα προτείνει τις κινήσεις με βάση την εικόνα που θα εισπράττεται, ενώ θα συμμετέχει και στον πρωινό καφέ. Γίνονται πράξη, δηλαδή, ορισμένα από αυτά που επισημαίναμε από αυτή την στήλη πριν αρκετές ημέρες (εδώ).

Μία μικρή ιστορία

Και τώρα θα σας διηγηθώ μια μικρή ιστορία για να κατανοήσετε πόσο δύσκολη είναι η μετακίνηση του κομματικού μηχανισμού και του πολιτικού προσωπικού του ΣΥΡΙΖΑ από τους παλαιότερους “ερασιτεχνισμούς” σε μία λειτουργία πιο επαγγελματική που συνάδει με την στρατηγική κόμματος εξουσίας για την οποία ορθώς επιμένει ο Αλέξης Τσίπρας.

Ο Νίκος Μαραντζίδης ήταν ο αναλυτής των δημοσκοπήσεων που διεξήγαγε το εργαστήριο μετρήσεων του ΠΑΜΑΚ για λογαριασμό του τηλεοπτικού σταθμού Σκάϊ μέχρι το 2015-16. Για λόγους που δεν αποσαφηνίστηκαν τότε, ο Γιάννης Αλαφούζος διέκοψε αυτή την συνεργασία. Κάποιοι ψιθύριζαν πως η “εισβολή” μιας πανεπιστημιακής ομάδας που έκανε δημοσκοπήσεις στον χώρο στον οποίο πρωταγωνιστούσαν -και πρωταγωνιστούν- εταιρείες με παράδοση πολλών ετών είχε προκαλέσει αντιδράσεις ακόμα και στους κόλπους του ΣΕΔΕΑ, οι οποίες είχαν φτάσει στην ιδιοκτησία του τηλεοπτικού σταθμού του Φαλήρου που τότε ακόμα ποντάριζε πολλά στην παρεμβατική ενημέρωση.

Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ο Νίκος Μαραντζίδης έμεινε εκτός δημοσκοπικού “παιχνιδιού”, παρότι συνέχισε την αρθρογραφία του στην “Καθημερινή” και το συγγραφικό του έργο και διατύπωνε απόψεις διακριτικά υποστηρικτικές στην τότε διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τις πρώτες νωθρές κινήσεις του Αλέξη Τσίπρα για “κανονικοποίηση” της πολιτικής του. Οι εμφανίσεις του, τότε, σε διάφορα μέσα ενημέρωσης, μεταξύ των οποίων και στην δημόσια τηλεόραση τράβηξαν την προσοχή και το ενδιαφέρον του (πρώην) πρωθυπουργού, αν και την ίδια ώρα οι φίλα προσκείμενοι στην τότε κυβέρνηση λογαριασμοί στα social media εξαπέλυαν επιθέσεις κατά του Νίκου Μαραντζίδη με αφορμή την παλαιότερη συνεργασία του με τον Σκάϊ. Ακόμα και κυβερνητικά στελέχη κοντά στον Αλέξη Τσίπρα εκείνη την περίοδο δεν έβλεπαν με καλό μάτι τις εμφανίσεις του πολιτικού επιστήμονα στην ΕΡΤ.

Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, όμως, άρχισε να επικοινωνεί με τον Νίκο Μαραντζίδη, όπως έκανε -στο πλαίσιο της πολιτικής “χειραφέτησης” και υπέρβασης που δεν είχε, όμως, λάβει επίσημα χαρακτηριστικά- και με τον εμπνευστή του “μεσαίου χώρου” και σύμβουλο του Κώστα Καραμανλή, Γιάννη Λούλη, και άλλους. Από το 2019 και μετά, με αφορμή σειρά άρθρων του Νίκου Μαραντζίδη στην “Καθημερινή” που εισηγούνταν την μετακίνηση του ΣΥΡΙΖΑ σε μια αριστερή σοσιαλδημοκρατία, οι επικοινωνίες αυτές έγιναν τακτικότερες, και τα τελευταία δύο χρόνια ακόμα πιο συχνές.

Το εσωτερικό περιβάλλον στον ΣΥΡΙΖΑ και η στενή ομάδα συνεργατών του Αλέξη Τσίπρα αντιμετώπιζαν με δισταγμούς και καχυποψία κάθε -γι αυτούς- “ξένο σώμα” που ανακάτευε τις αδράνειες και τις ισορροπίες. Η επιλογή του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ έγινε μόλις τώρα, σε συνθήκες βαριάς ήττας, και η συνειδητοποίηση ότι η Κουμουνδούρου αντιμετώπισε τη Ν.Δ με “λιανοτούφεκα” απέναντι στα επικοινωνιακά υπερόπλα του Σταν Γκρίνμπεργκ οδήγησε τελικά στον Νίκο Μαραντζίδη. Και στη συνεργασία με την εταιρεία δημοσκοπήσεων Prorata. Κάλλιο αργά παρά ποτέ, ή, μήπως, πολύ αργά για …δάκρυα και Μαραντζίδη; Θα δούμε.