Πόσα ΠΑΣΟΚ; Εάν έχει δίκιο ο Μητσοτάκης, έχει μεγάλο πρόβλημα ο Ανδρουλάκης

Ο πρόεδρος της ΝΔ όχι μόνο απέρριψε κυβερνητική συνεργασία με τον Ν. Ανδρουλάκη, αλλά στη χθεσινή διακαναλική συνέντευξή του απευθύνθηκε στο «άλλο ΠΑΣΟΚ». Κατά τα λεχθέντα ο ίδιος δεν μπορεί να συνομιλήσει με το “ΠΑΣΟΚ του κ. Ανδρουλάκη”.

Διαχώρισε τη σημερινή ηγεσία του από τους ψηφοφόρους του, με τους οποίους -είπε- «βρεθήκαμε μαζί στη μάχη κατά του λαϊκισμού», εκτίμησε ότι αυτοί «δεν έχουν κακή άποψη για το έργο της τετραετίας ούτε για εμένα ως Πρωθυπουργό» και επέρριψε την ευθύνη για τις κακές σχέσεις τους στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. «Οι διαχωριστικές γραμμές προς το πρόσωπό μου τραβήχτηκαν από κ. Ανδρουλάκη από την πρώτη στιγμή», είπε, επαναλαμβάνοντας ότι με τον Ν. Ανδρουλάκη έχει πολύ λίγα πράγματα να πει.

Σχετικά με τους λόγους που οδήγησαν τον πρωθυπουργό να “κάψει τις γέφυρες” μιας πιθανής συνεργασίας με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ μπορείτε να διαβάσετε τις σχετικές αναλύσεις (εδώ και εδώ).

Η τακτική της Ν.Δ είναι σαφής και αποσκοπεί να προσελκύσει ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που –παρά την “εποχή των παγετώνων” λόγω της παρακολούθησης του αρχηγού τους μέσω ΕΥΠ και Pretador– παραμένουν στα προγεφυρώματα του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου και αισθάνονται βολικά με το περιεχόμενο και το στυλ της διακυβέρνησης Μητσοτάκη. Κι από την άλλη να κάνει νεύμα συνεργασίας στο “άλλο ΠΑΣΟΚ” του Ανδρέα Λοβέρδου, έχοντας ίσως κατά νου πως η συρρίκνωση των ποσοστών του κόμματος στις δεύτερες κάλπες είναι πιθανό να προκαλέσει την αμφισβήτηση της ηγεσίας.

Όλα αυτά είναι, βεβαίως, σενάρια επί χάρτου. Διότι μία διάσπαση του ΠΑΣΟΚ υπό τέτοιες συνθήκες δεν αφορά μόνο την δεξιά πλευρά του. Κορυφαία στελέχη (Παπανδρέου, Καστανίδης κ.ά) δύσκολα θα παρέμεναν σε ένα “υβρίδιο Λοβέρδου”.

Αλλού είναι η ουσία όμως. Εάν ο κ. Μητσοτάκης έχει δίκιο και ένας αριθμός στελεχών και ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ έχουν καλή άποψη για τον πρωθυπουργό και το έργο της τετραετίας, τότε ο κ. Ανδρουλάκης δεν έχει κατορθώσει να συσπειρώσει το κόμμα του ούτε για τα προφανή. Όπως είναι το σκάνδαλο των υποκλοπών, η -κατά την Χαριλάου Τρικούπη- διάλυση του ΕΣΥ και πολλά άλλα. Θα ήταν πράγματι περίεργο να υπήρξες θύμα υποκλοπών και να κατονομάζεις ως υπεύθυνο γι αυτό το σύστημα Μαξίμου και τμήμα της εκλογικής σου βάσης μαζί με κορυφαία στελέχη να αδιαφορούν γι αυτό και να προτιμούν τον πρωθυπουργό ως εταίρο!

Από την άλλη, ο ίδιος ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, πώς θα μπορέσει να διατηρήσει σε ισχύ το σύνθημα για συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας με ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα, υπό τον όρο “ούτε Μητσοτάκης, ούτε Τσίπρας”, όταν ο πρώτος σου κλείνει την πόρτα κατά πρόσωπο; Μένει μάλλον μετέωρο το σχετικό σλόγκαν αφού μόνο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει επιμόνως να προτείνει συνεργασία.

Εν κατακλείδι, ο Νίκος Ανδρουλάκης κινδυνεύει, εάν δεν κατακτήσει το όρος του “ισχυρού διψήφιου ποσοστού” και ο Κυριάκος Μητσοτάκης φτάσει στην δεύτερη εκλογική αναμέτρηση χωρίς αυτοδυναμία, να βρεθεί μπροστά στην διάλυση του κόμματός του. Θα ήταν πολιτικά μοιραίο για τον ίδιο και ιστορικά κομβικό για το ΠΑΣΟΚ…