Ηλιόπουλος στο libre: Λύσεις υπάρχουν, αρκεί να εξυπηρετήσουμε το κοινό καλό

«Υποψήφιος του απόδημου Ελληνισμού», ο επικεφαλής του ψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, καθηγητής Όθωνας Ηλιόπουλος, μιλά στο libre, για την απόφασή του να ασχοληθεί με την πολιτική. Μιλά για την «αριστεία» στην εκπαίδευση και το όσα προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ στον τομέα της Υγείας.

«Γνωστός πολιτικός είπε το επώδυνο ‘’χρήματα υπάρχουν’’. Εγώ λέω ‘’λύσεις υπάρχουν’’, αρκεί να θέλουμε να εξυπηρετήσουμε το κοινό καλό και όχι να δώσουμε τα χρήματα στα δικά μας παιδιά για να μας ξαναψηφίσουν», δηλώνει χαρακτηριστικά στο ερώτημα αν όλα είναι θέμα χρημάτων.

Συνέντευξη

–Κύριε καθηγητά, ασχολείστε με την ιατρική έρευνα και έχετε πλούσια εμπειρία ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο. Τι είναι αυτό που σας ώθησε να αποδεχτείτε την πρόταση του κ. Τσίπρα να εκλεγείτε βουλευτής και – επιτρέψτε μου την έκφραση – να μπλέξετε;

Η αίσθηση της κοινωνικής ευθύνης. Το ίδιο κίνητρο που με ώθησε να αφιερώνω στους αρρώστους μου πολύ χρόνο και προσοχή, να περνάω ώρες στο εργαστήριο μου για να ανακαλύψω νέα φάρμακα για τον καρκίνο, να σκέφτομαι καινούργιες μεθόδους για να διδάξω τους φοιτητές μου που θα είναι οι διάδοχοι μου.

Δεν πάλεψα όλα αυτά τα χρόνια για να βγάλω λεφτά αλλά για να αφήσω ένα αποτύπωμα στον κόσμο.

Με τον ένα ή άλλο τρόπο πάντα μπλεγμένος ήμουν με τον κόσμο γύρω μου.  Ήρθε η στιγμή με όλη αυτή την πείρα να βοηθήσω την χώρα που, θα το ξαναπώ, με σπούδασε δωρεάν από την πρώτη δημοτικού μέχρι το πτυχίο του γιατρού. Της χρωστάω.

–Τα βουλευτικά καθήκοντα απαιτούν πολλές ώρες ενασχόλησης με σειρά θεμάτων. Αυτό σημαίνει ότι θα αφήσετε την πανεπιστημιακή σας καριέρα στις ΗΠΑ;

Είμαι υποψήφιος του απόδημου Ελληνισμού και άρα θα συνεχίσω να ζώ ένα χρονικό διάστημα στην Αμερική και τώρα και στην Ελλάδα. Σκοπεύω να χρησιμοποιήσω την θέση μου στο πανεπιστήμιο για να εισάγω τεχνογνωσία στην χώρα μας και να δημιουργήσω θέσεις αμοιβαίων επιστημονικών ανταλλαγών. Είναι φυσικό η διδασκαλία μου στο Harvard να ελαττωθεί άλλα θα διασφαλίσω η ομάδα μου να συνεχίσει την δουλειά της με ένα καλό ρυθμό.

–Τη συζήτηση περί «αριστείας» που ξεκίνησε στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια θα θέλατε να τη σχολιάσετε;

Νομίζω ότι η συζήτηση αυτή προωθεί την λάθος συζήτηση για το τί είναι ποιότητα. Ποιότητα στην κάθε δουλειά δεν είναι η στιγμιαία βαθμολογία ενός τεστ, είτε αυτό λέγεται εισαγωγικές εξετάσεις, είτε αξιολόγηση ενός ατόμου.

Η αριστεία όπως διαφημίζεται είναι μια ατομική επίδοση αθλητισμού ή διαφημιστικό τηλεόρασης: γρηγορότερα και ψηλότερα.

Η πραγματική ποιότητα στην δουλειά και την εκπαίδευση για μένα είναι μια συνεχής και συλλογική προσπάθεια να βελτιώσουμε τις ζωές μας, να υποστηρίξουμε κάθε άτομο κατά την εκπαιδευτική διαδικασία αλλά και στην δουλειά του να αναπτύξει τις ικανότητες του και να ανακαλύψει το ταλέντο του και τον τρόπο που θέλει να ζήσει και να προσφέρει σαν μέλος μιας ομάδας. Υποκριτική γιατί χρησιμοποιείται για να τιμωρήσει, να αποκλείσει, να μειώσει τον εκπαιδευόμενο αλλά και τον καθηγητή. Στο Harvard και γενικά στην εκπαίδευση στην Αμερική όταν δούμε ότι ένας μαθητής είναι αδύνατος του δίνουμε διπλή προσοχή. Σεβόμαστε όχι μόνο αυτούς που είναι εξαιρετικοί στην δουλειά τους  αλλά και αυτούς που βελτιώνονται με τον χρόνο και είμαστε περήφανοι για το πόσο ο δάσκαλος βοήθησε στην βελτίωση τους. Λέμε χαρακτηριστικά ότι καλός εκπαιδευτικός δεν είναι ‘’ο δάσκαλος πιάνου του Σοπέν’’.

–Δυστυχώς, ο τρόπος που γίνεται η συζήτηση στην Ελλάδα για την πολιτική εστιάζεται σε συνθήματα και κλισέ. Και αυτό γίνεται με ευθύνη όλων. Πολιτικών, ΜΜΕ, αλλά και της κοινωνίας που το αναπαράγει από τα κοινωνικά δίκτυα. Πιστεύετε ότι θα το αντέξετε αυτό;

Τρέφω την ευγενή φιλοδοξία και την αισιοδοξία ότι μπορώ να το επηρεάσω ως ένα βαθμό, και αυτό είναι η πρόκληση για έναν σοβαρό πολιτικό λόγο. Για να πάρεις χρήσιμες απαντήσεις πρέπει να κάνεις τις σωστές ερωτήσεις. Τα κλισέ είναι καταστροφή.

–Το θέμα των προσλήψεων σε τομείς όπως η Υγεία και η Εκπαίδευση πάντα βρισκόταν μεταξύ των κυρίαρχων αιτημάτων. Ωστόσο αρκούν οι προσλήψεις ώστε να δοθούν λύσεις στην Υγεία και την Εκπαίδευση; Τι άλλο μπορεί να γίνει, εκτός από το να λέμε ότι υπάρχει ανάγκη από περισσότερα χρήματα;

Χρειάζεται να σκεφτούμε πώς θα τα χρησιμοποιήσουμε, δηλαδή πως θα τα κατανείμουμε και ποιες προτεραιότητες θα στηρίξουμε. Θα δώσουμε 10 εκατομμύρια στην λίστα Πέτσα ή 10 εκατομμύρια για να προσλάβουμε προσωπικό στις μονάδες εντατικής στον μέσο μιας πανδημίας;  Γνωστός πολιτικός είπε το επώδυνο ‘’χρήματα υπάρχουν’’. Εγώ λέω ‘’λύσεις υπάρχουν’’, αρκεί να θέλουμε να εξυπηρετήσουμε το κοινό καλό και όχι να δώσουμε τα χρήματα στα δικά μας παιδιά για να μας ξαναψηφίσουν.

Ποιο συμφέρον θέλουμε να εξυπηρετήσουμε επιλέγοντας την λύση σε ένα πρόβλημα, για παράδειγμα ένα έργο οδοποιίας;

Την αύξηση του κέρδους μιας μεγάλης κατασκευαστικής ή την βελτίωση της πρόσβασης του πληθυσμού στα κέντρα υγείας με ασφάλεια;  Αυτή είναι η ερώτηση, και η απάντηση αποτελεί πολιτική επιλογή. Από την άλλη χωρίς πόρους για την υγεία και την παιδεία μια κοινωνία δεν έχει θεμέλια και σίγουρα όχι μέλλον.

–Ειδικότερα για την Υγεία. Πόσο χρόνος χρειάζεται για να λειτουργήσει σωστά ένα νέο σύστημα πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας φροντίδας; Αρκούν 2 ή 3 χρόνια;

Ένα σύστημα θα πρέπει και θα πρέπει να μπορεί και να βελτιώνεται πάντα. Αλλά ας αρχίσουμε να το χτίζουμε γρήγορα και χωρίς γραφειοκρατία και με ένα σχέδιο μακρόπνοο. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ άρχισε να χτίζει την πρωτοβάθμια περίθαλψη στήνοντας 270 ΤΟΜΥ, κάτι που δεν υπήρξε η πολιτική επιλογή των κυβερνήσεων για 40 χρόνια μετά την μεταπολίτευση.  Χρειαζόμαστε άλλες τόσες. Ρεαλιστικά, αν το βάλουμε στις προτεραιότητες ενός δημόσιου συστήματος υγείας μπορεί γρήγορα και σωστά να επεκταθεί μέσα σε δύο χρόνια.

Η πλήρης ψηφιοποίση της υγείας μπορεί να στηθεί σε 2 με τρία χρόνια και θα αλλάξει για πάντα την υγεία στην Ελλάδα. Είναι ζήτημα πολιτικής επιλογής. Η ειδικότητα εντατικολόγου κρατάει δυο χρόνια. Η πανδημία αρκούσε για να μεγαλώσει μια γενιά έμπειρων εντατικολόγων στην Ελλάδα. Αλλά η ΝΔ επέλεξε να το αγνοήσει. Μια ευκαιρία χαμένη, όχι από λάθος αλλά από επιλογή.

–Λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες στα νησιά, με τις αποστάσεις και τις ελάχιστες δυνατότητες παροχής ιατρικής φροντίδας τι μπορεί να γίνει;

Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ περιγράφει ρεαλιστικά την λύση. Μεσοπρόθεσμα να αποδοθεί το νησιωτικό ισοδύναμο για μετακινήσεις και εξετάσεις. Για τη οριστική του λύση χρειάζεται να δοθούν τα κατάλληλα κίνητρα για να πάει ιατρικό προσωπικό στα νησιά, όπως αύξηση μισθού, κάλυψη κατοικίας, δυνατότητες μετεκπαίδευσης και ακαδημαϊκών εργασιών κατά προτεραιότητα. Ο γιατρός στο νησί πρέπει να πάψει να νοιώθει μόνος και αποκομμένος. 

–Ποιες είναι η φιλοδοξίες σας  μετά την απόφασή σας να ασχοληθείτε με την πολιτική;

Με την πολιτική ασχολιόμουν από νέος. Σαν εκπρόσωπος των φοιτητών, έφτιαξα, μαζί με τον καθηγητή Διονύση Βώρο, ένα φάρο στην ιατρική εκπαίδευση, το εκπαιδευτικό πρόγραμμα της Ιατρικής Αθηνών το 1984, που ισχύει ακόμα και σήμερα, δυστυχώς χωρίς ουσιαστική ανανέωση. Την περίοδο 2015-2019 έστησα μαζύ με άλλους συναδέλφους στην Ελλἀδα το Δίκτυο Ιατρικής ακριβείας.  Το όραμα μας στην νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι να αναμορφώσω το ΕΣΥ σε ένα δωρεάν, σύγχρονο και προσβάσιμο σύστημα υγείας για όλους.