Εκλογές 2023/ΑΡΘΡΟ Γρ. Θεοδωράκης: Το διακύβευμα των εκλογών

Ο σύγχρονος όρος «διακύβευμα» χρησιμοποιείται συχνά τελευταία στην πολιτική για να αποδώσει κάτι που δεν έχει ακόμη κριθεί και που η ιδιαίτερη σημασία του εξαρτάται από την έκβαση των πραγμάτων.

Οι εκλογές της 21^ης Μαΐου περικλείουν ένα «διακύβευμα» εξαιρετικής σημασίας: Ποια θα είναι η χώρα που θα διαμορφωθεί από την κυβέρνηση που θα προκύψει από αυτές.

Του Γρηγόρη Θεοδωράκη, υποψήφιου βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Αιτωλοακαρνανίας

• Θα είναι μια χώρα στην οποία κερδοσκοπούν και αισχροκερδούν οι λίγοι σε βάρος των πολλών;
• Μια χώρα στην οποία το κράτος παρατηρεί την ακρίβεια να σαρώνει τα εισοδήματα των πολιτών και να καταστρέφει τις επιχειρήσεις και τους παραγωγούς χωρίς να επεμβαίνει πουθενά;
• Θα είναι μια χώρα όπου η δημόσια περιουσία και τα δημόσια αγαθά θα προσφέρονται απλόχερα στους ιδιώτες, οι οποίοι θα τα παρέχουν στους πολίτες ως εμπόρευμα και όχι ως δημόσια υπηρεσία;
• Θα είναι μια χώρα με διαλυμένες δημόσιες υπηρεσίες και υποδομές; Με τη δημόσια διοίκηση να χρησιμοποιείται όχι για να παρέχει στους πολίτες σιγουριά, αλλά για να δίνονται δισεκατομμύρια σε απευθείας αναθέσεις και να διοικούν αμέτρητοι και προκλητικά αμειβόμενοι μετακλητοί;

Οι καταστροφικές πυρκαγιές, τα ρεκόρ θανάτων της πανδημίας, η τραγωδία των Τεμπών, είναι ενδεικτικά της διάλυσης του κράτους. Και, αν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε αφήσει τα 37 δις ευρώ, κανείς δεν μπορεί να απαντήσει στο τι θα είχε συμβεί δημοσιονομικά.

Θα είναι μια χώρα δικαιωμάτων και κράτους δικαίου ή μια οργουελική κατασκευή όπου κανείς δεν αισθάνεται ασφαλής αφού οι προσωπικές του επικοινωνίες παρακολουθούνται από το ίδιο το κράτος;

Ερωτήματα σαν τα παραπάνω μπορούν να διατυπωθούν πολλά. Σε κάθε πεδίο πολιτικής, σε κάθε τομέα δραστηριοποίησης του κράτους, αναδεικνύεται μια ζοφερή εικόνα, όπως διαμορφώθηκε από την τετραετή διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

• Σε αυτή την τετραετία είδαμε την απόλυτη κυριαρχία των μεγάλων συμφερόντων σε βάρος του κοινωνικού πλούτου, την άγρια ανακατανομή των πόρων και τη διάρρηξη του κοινωνικού ιστού.

Είδαμε το κράτος δικαίου και τους θεσμούς να υποχωρούν θεαματικά και την Ελλάδα να γίνεται δαχτυλοδεικτούμενη από έγκυρα ξένα μέσα κι διεθνείς οργανισμούς ως χώρα όπου τα δικαιώματα φθίνουν, η ελευθερία του τύπου χάνεται και οι θεσμοί παρακμάζουν. Είδαμε τη χώρα να χάνει έδαφος και ερείσματα διεθνώς και να καλύπτει το έλλειμα εξωτερικής πολιτικής με πλεόνασμα λεονταρισμών και φαραωνικούς εξοπλισμούς που δεν αποφέρουν ούτε ευρώ στην εγχώρια βιομηχανία.

• Το «διακύβευμα», λοιπόν, των εκλογών της 21^ης Μαΐου είναι αν θα αποτραπεί αυτή η ολική επαναφορά του συγκεκριμένου συστήματος και πλέγματος εξουσίας και αν η χώρα θα αλλάξει μοντέλο διοίκησης, ανάπτυξης, κοινωνικής προστασίας.

Αν θα αναπτυχθεί και θα προοδεύσει προς όφελος της παραγωγής και της κοινωνίας. Αν θα διαθέτει κράτος που θα υπάρχει για να προασπίζει τα δικαιώματα και που θα διαχειρίζεται τους πόρους με χρηστή διοίκηση και διαφάνεια.  Αν θα απομείνουν πόροι ή θα εξανεμιστούν σε απευθείας αναθέσεις, προμήθειες χωρίς στρατηγική ανάπτυξης και σε golden boys. Αν θα αποκτήσει ξανά κύρος, αν θα ανακτήσει τη γεωπολιτική της ισχύ και αν θα καταστεί πρωταγωνιστής στο διεθνές παίγνιο εν μέσω ενός ταραγμένου κόσμου που κανείς δεν γνωρίζει πώς θα εξελιχθεί.

Όπως γίνεται κατανοητό, οι εκλογές αυτές θα κρίνουν την πορεία της Ελλάδας στο μέλλον, πολύ πέρα από τον εκλογικό ορίζοντα. Θα κρίνουν τη χώρα των επόμενων γενεών αλλά θα καθορίσουν και τη χώρα των επόμενων ετών.  

 Η επιλογή είναι μία και μόνο: ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και προοδευτική κυβέρνηση με τον Αλέξη Τσίπρα Πρωθυπουργό.