Εκλογές 2023/Θ. Κωτσίδης (ΜΑΖΙ): Η Αριστερά, η Οικολογία και η Δημοκρατία στην Παραγωγή

Για τη σχέση της Αριστεράς με την Οικολογία μίλησε στο libre.gr ο Θεόφιλος Κωτσίδης, επιχειρηματίας, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής του «ΜΑΖΙ» και μέλος της Διοικούσας Επιτροπής της «Πράσινης Αριστεράς».

Ο κ. Κωτσίδης τόνισε ότι «Η περιβαλλοντική διάσταση πρέπει να διαπερνά από την θεωρία στην πρακτική για όλες τις πολιτικές που υποστηρίζει, η δε αειφορία οφείλει να αποτελεί βασικό κριτήριο των επιλογών στους τομείς της γεωργίας, της βιομηχανίας, της δόμησης, της ενέργειας, του τουρισμού, της ζωής της πόλης, των μεταφορών και των υπηρεσιών».

Διαβάστε, στη συνέντευξη που ακολουθεί, τις απόψεις της «Πράσινης Αριστεράς» για την αναγκαία παραγωγική ανασυγκρότηση της Ελλάδας στη σύγχρονη εποχή, για το ρόλο του τουρισμού τόσο στην οικονομία όσο και στο περιβάλλον, καθώς και για την έννοια της Δημοκρατίας στην παραγωγή:

–Πώς θα περιγράφατε εσείς τη σχέση της Αριστεράς με την Οικολογία;

Η σχέση της Αριστεράς με την Οικολογία στην εποχή μας είναι απόλυτα οργανική.

Τα δύο αυτά ρεύματα κοσμοαντίληψης οφείλουν πλέον να λειτουργούν συλλογικά σαν κοινές δυνάμεις μετασχηματισμού και οργάνωσης της κοινωνίας.

Ένα σύγχρονο κόμμα της Αριστεράς επιβάλλεται να είναι διαρκώς ανανεωμένο και ταυτόχρονα χώρος Οικολογικού Σοσιαλισμού, κάτι που πρέπει και να δηλώνεται με ένταση και να αποδεικνύεται στην πράξη..

Η περιβαλλοντική διάσταση πρέπει να διαπερνά από την θεωρία στην πρακτική για όλες τις πολιτικές που υποστηρίζει, η δε αειφορία οφείλει να αποτελεί βασικό κριτήριο των επιλογών στους τομείς της γεωργίας, της βιομηχανίας, της δόμησης, της ενέργειας, του τουρισμού, της ζωής της πόλης, των μεταφορών και των υπηρεσιών.

• Δεν πρέπει να υπάρξει απολύτως καμία επένδυση (μικρού, μεσαίου ή και μεγάλου μεγέθους) εάν δεν έχει διασφαλιστεί το θετικό περιβαλλοντικό της αποτύπωμα, προς όφελος της κοινωνίας και των πολιτών.

Οι επενδύσεις που αποδίδουν κέρδος μόνο σε επιχειρηματίες και επιχειρήσεις, χωρίς να μεταφέρουν τίποτε στην κοινωνία (που ουσιαστικά τους δίνει την δυνατότητα να το πράξουν) δεν έχουν λόγο ύπαρξης στην μελλοντική κοινωνία και γι’ αυτό πρέπει να σταματήσουν άμεσα.

–Στην Ελλάδα, όλοι συμφωνούμε ότι χρειάζεται ένας νέος σχεδιασμός για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας στη σύγχρονη εποχή. Εσείς σε ποια κατεύθυνση θεωρείτε ότι πρέπει να κινηθεί;

Σταχυολογώ ορισμένες κατευθύνσεις πολιτικής:

• ορθολογική χρήση (εξοικονόμηση) ενέργειας, που μπορεί να μειωθεί σταδιακά μέχρι και στο μισό,
• ανάπτυξη Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, προς όφελος των πολιτών,
• επιβολή βιοκλιματικής δόμησης,
• επενδύσεις σε βιώσιμες μεταφορές,
• βιολογική γεωργία, σταδιακή μείωση της κτηνοτροφίας και βιώσιμη αλιεία, σε συνδυασμό με αξιοποίηση γηγενών καλλιεργειών, ολοκληρωμένων παραγωγικών δραστηριοτήτων μικρής κλίμακας και παραμονής στην ύπαιθρο,
• εξορθολογισμός των αγροτικών επιδοτήσεων με βάση αγρο-περιβαλλοντικά σχέδια, προστασία της βιοποικιλότητας, ορθολογική διαχείριση των υδάτινων και εδαφικών πόρων.

–Για τον τουρισμό, ποια είναι η θέση σας; Θεωρείται η βαριά βιομηχανία της χώρας.

Δυστυχώς επιδρά καθοριστικά στην οικονομία της χώρας και καταλυτικά στην επιβάρυνση του περιβάλλοντος. Είναι σίγουρα ένας τομέας όπου μπορεί να στηριχθεί ένα πραγματικό και ρεαλιστικό Σχέδιο Εθνικής Παραγωγικής Ανασυγκρότησης.

Λόγω της διατομεακής διασύνδεσης που υπάρχει, ο τουριστικός κλάδος αποτελεί προνομιακό πεδίο εφαρμογής νέων και περισσότερο βιώσιμων, πολιτικών.

Θέλουμε έναν τουρισμό που να διαχέεται τοπικά σε πολλές περιοχές της χώρας, με μεγαλύτερη χρονική διάρκεια που θα αναδεικνύει και θα συνδέεται με τον πολιτισμό μας, θα ενισχύει ουσιαστικά τις τοπικές κοινωνίες και δεν θα τις καταδικάζει να λειτουργούν παρασιτικά γύρω από τεράστιες τουριστικές μονάδες, που παράγουν κέρδη που όμως δεν μένουν στην χώρα.

Διαβάζω στο πρόγραμμά σας για «Δημοκρατία στην παραγωγή». Πώς ακριβώς την εννοείτε;

Για παράδειγμα, η ενέργεια από τις ΑΠΕ (ήλιο, αέρα, θάλασσα, βιομάζα κλπ) δημιουργεί καταστάσεις επέκτασης της Δημοκρατίας στην παραγωγή.

• Όχι μόνο γιατί ο κάθε πολίτης μπορεί να προβεί στην απευθείας εκμετάλλευση των ΑΠΕ, αλλά και γιατί η πλήρης εκμετάλλευσή τους απαιτεί μία συμμετοχική λειτουργία στον χώρο των θεσμών και μια δικαιότερη ανακατανομή του εισοδήματος.

Το νέο ενεργειακό μοντέλο, δηλαδή η “ενεργειακή επανάσταση” κατά άλλους, βάζει επί τάπητος τεράστια προβλήματα αναδιανομής εισοδήματος και επομένως δημοκρατίας, που σχετίζεται με την λειτουργία, τον ρόλο και την σχέση των θεσμών -δηλαδή της κεντρικής κυβέρνησης, των περιφερειών και των δήμων- με το ενεργειακό σύστημα που πρέπει να διαμορφωθεί μέχρι το 2050.

Κατά συνέπεια θα έχει τεράστιες επιπτώσεις στην οικονομία, το περιβάλλον, την επιστήμη, την έρευνα, την τεχνολογία και τις κοινωνικές σχέσεις. Το σπουδαιότερο -που κανένας ειδικός δεν αρνείται- είναι ότι δημιουργεί παραγωγικές διαδικασίες εργασιακής έντασης, δηλαδή απασχόληση και ανάπτυξη.

Δυστυχώς στην Ελλάδα η καταστροφική κυβέρνηση της ΝΔ, όταν μιλάει για το θέμα εννοεί να παραδίδει το ατομικό δικαίωμα του καθενός στους φίλους επιχειρηματίες που κάνουν ΜΠΛΕ Business και βγάζουν τρομακτικά κέρδη.