Γιατί πρέπει να επιστρέψουμε στην λίστα εκλογής ευρωβουλευτών

Πώς το καταφέραμε αυτό ; Τρεις και η κακή μας μοίρα. Ξεκινήσαμε με τη Σπυράκη, περάσαμε στην Καϊλή και τριτώσαμε με τον Γεωργούλη ! Διακομματική η ταραχή. Και ασφαλώς θα συμφωνήσω με τον έγκριτο πολιτικό αναλυτή που επισημαίνει πως η ηθική δεν αφορά τα κόμματα αλλά τα άτομα.

Της Φωτεινής Τομαή

Δεν είναι όμως η ευθύνη συλλογική ; Της ηγεσίας και των οργάνων του κόμματος ; Γιατί ποιος τους επέλεξε τους συγκεκριμένους υποψηφίους ; Ουρανοκατέβατοι μπήκαν στις λίστες ; Φτάνει πια με τα «δεν γνώριζα, δεν μου είπαν, δεν κατάλαβα». Όταν γεμίζεις τις λίστες σου με τραγουδιάρες, ποδοσφαιριστές και σελέμπριτις της κακιάς ώρας χάριν αναγνωσιμότητας και μόνο, με πλήρη άγνοια του αντικειμένου και το χειρότερο γλωσσομάθειας, τι περιμένεις ; Διακομματικό το ατόπημα, τα λόγια περιττά. Η επιλογή του πρωθυπουργού να αποφύγει να μιμηθεί τη συμπεριφορά της αξιωματικής αντιπολίτευσης στον κατήφορο μιας λαϊκίστικης κριτικής προσωπικά δεν με πείθει. Και δεν με πείθει γιατί τα δεύτερα και τρίτα βιολιά του κυβερνώντος κόμματος ανέλαβαν να φέρουν εις πέρας τη βρώμικη δουλειά στα κανάλια.
Πρόσφατα το έγραψα ξανά. Πολιτικοί και κάποιοι δημοσιογράφοι που τους υπηρετούν ζουν σε ένα παράλληλο σύμπαν. Απαλλαγμένοι από οικονομικά άγχη και με τις ανέσεις που τους παρέχονται, νομίζουν πως όλα είναι μια χαρά, παραμένοντας αμέτοχοι στον καθημερινό αγώνα που δίνει ο μέσος πολίτης. Το επιχείρημα ότι γέμισαν τα ξενοδοχεία και οι ξενώνες το Πάσχα δεν αρκεί για να αναστρέψει την εικόνα της κατάστασης, αυτής που στην πραγματικότητα ισχύει. Γιατί ο Έλληνας από τη φύση του ζει το σήμερα κι ας δυσκολευτεί να τα φέρει βόλτα αύριο. Πάντα θα βρίσκει τρόπο σαν το νερό να βρίσκει διέξοδο. Το θέμα είναι μέχρι πότε…

Πλησιάζουμε στον χρόνο διεξαγωγής των εκλογών και στις εκλογές αυτές θα κριθούν πολλά για τα δύο μεγάλα κόμματα που τα βαραίνουν σκάνδαλα, διαφθορά και απουσία αξιοκρατίας.

Οι διαγραφές όσων πιάστηκαν με τη γίδα στην πλάτη δεν είναι από μόνες τους αρκετές για να πείσουν τους πολίτες για την αγαθότητα των προθέσεων. Άλλωστε ο Αριστοτέλης ήταν εκείνος που ξεχώρισε δύο μόνο επιστήμες, την Ιατρική και την Πολιτική για τις οποίες έγραψε ότι κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Μπορεί κάποιες πρωτοβουλίες να απέδωσαν, συγκρινόμενες μάλιστα με το χάλι που άφησε πίσω του το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά με τον κακό χαμό κατασπατάλησης δημόσιου χρήματος με απευθείας αναθέσεις σε όλους τους χώρους του δημόσιου βίου, που έγινε στο παρελθόν και εξακολουθεί να γίνεται χωρίς διακοπή, η απογοήτευση του κόσμου δεν κρύβεται.
Κι αν ταξίδεψε με τον απλό κοσμάκη ο πρωθυπουργός επιστρέφοντας από την Τήνο, ο πολίτης ξέρει πως αν δεν έχει μέσο θα περιμένει μήνες για να πάρει σειρά να χειρουργηθεί, τα ταβάνια θα πέφτουν στα δημόσια σχολεία σε πλήρη αναντιστοιχία με τους μεγαλόστομους σχεδιασμούς και εξαγγελίες της υπουργού Παιδείας, τα τραίνα θα συνεχίσουν να σημαίνουν την αιώνια αναχώρηση ( η έκφραση του ποιητή Τάσου Λειβαδίτη) και ανερυθρίαστοι πολιτικοί, βραχείς σε δέμας και ήθος, θα τολμούν να ξαναβάζουν υποψηφιότητα αντί να ψάχνουν γωνιά για να κρυφτούν.
Το τριπλό φονικό, που έπληξε την υπόληψή μας ως χώρα κολασμένων στην Εσπερία, δεν θα ξεχαστεί καθόλου εύκολα. Είναι καιρός να επιστρέψουμε στην εποχή της λίστας όταν οι Έλληνες ευρωβουλευτές ήταν προσωπικότητες κύρους που κοσμούσαν πραγματικά το Ευρωκοινοβούλιο. Ας λάβουν οι ηγεσίες των κομμάτων τις ευθύνες τους έστω και την ύστατη στιγμή.