Στήριξη Παπανδρέου σε Ανδρουλάκη: Συνεργασία μόνο με όρους και προγραμματική σύγκλιση

Σε αντίθετη γραμμή από τον Ανδρέα Λοβέρδο, ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου έστειλε το δικό του μήνυμα σχετικά με μία πιθανή συνεργασία του ΠΑΣΟΚ μετά τις εκλογές με το πρώτο κόμμα για σχηματισμό κυβέρνησης. Μιλώντας στην επιτροπή εκλογικού αγώνα Αχαϊας, πρόσφερε στήριξη στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, λέγοντας ότι όσοι ρωτούν για τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης πήραν σαφή απάντηση.

«Πρώτα καλούμε τον ελληνικό λαό να ψηφίσει το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής και αν υπάρξει προγραμματική συμφωνία, αλλά μόνο αν υπάρξει, βεβαίως μετά να συζητηθεί η σύνθεση της κυβέρνησης με συγκεκριμένους όρους. Και σωστά είπε ο Πρόεδρος μας, ότι εμείς κοιτάμε τις προγραμματικές συμφωνίες και όχι το μοίρασμα των καρεκλών»

Η ομιλία Παπανδρέου

Θέλω πριν από οτιδήποτε άλλο, να σας εκφράσω την ιδιαίτερη χαρά μου γιατί με την ευκαιρία της σημερινής πρώτης συνεδρίασης της Επιτροπής Εκλογικού Αγώνα, βρισκόμαστε πάλι μαζί, στην εκκίνηση ενός αγώνα, δημοκρατικού αγώνα, με πολλαπλή σημασία. Και αυτό, γιατί αφορά και το γενικότερο εκλογικό αποτέλεσμα για την δημοκρατική μας παράταξη και το αποτύπωμα που θα αφήσουμε στην κοινωνία της Αχαΐας και εν εκτάσει, το αποτύπωμα που θα αφήσουμε στην Ελληνική κοινωνία. Είναι ένας πολιτικός αγώνας που αναδεικνύει τις δικές μας αξίες και πολιτικές προτεραιότητες. Είναι εντέλει δημοκρατικός αγώνας για να αλλάξει πορεία η χώρα – για το συμφέρον του Ελληνισμού. Το τονίζω αυτό, γιατί για εμάς είναι αυτονόητο ότι υπάρχει ανάγκη αλλαγής πορείας, για προοδευτική αλλαγή, την οποία ως ΠΑΣΟΚ υπηρετήσαμε διαχρονικά. Και η αλήθεια είναι ότι, η τραγωδία των Τεμπών – ως αφορμή, έφερε στην επιφάνεια μια από τις βασικές παραμέτρους των διαδοχικών κρίσεων που ταλανίζουν τη χώρα, την Ελληνική κοινωνία, τις τελευταίες δύο δεκαετίες, αλλά έχουν τις ρίζες τους βαθιά πίσω στο παρελθόν. Δηλαδή, τις παθογένειες του πολιτικο-οικονομικού μας συστήματος. Αυτονόητη για εμάς αυτή η αλήθεια, αλλά παράλληλα, και ηχηρό ράπισμα για όσους κρύβουν τις παθογένειες αυτές για να κρύψουν και τις δικές τους ευθύνες. Το λέω, γιατί ακούμε όλοι σήμερα να υιοθετούν τη γενικόλογη κριτική περί του πολιτικού συστήματος. Πρώτος θα συμφωνήσω. Αλλά δεν αρκεί. Όποιος πιστεύει πραγματικά κάτι τέτοιο, χρειάζεται να απαντήσει και σε δυο ακόμα ερωτήματα: Πρώτον, να προσδιορίσει με σαφήνεια και θάρρος ποιες είναι αυτές οι παθογένειες. Αν δεν ειπωθούν αλήθειες, όσο και αν πονάνε κατεστημένα, όσο και αν αποκαλύπτουν στρεβλές αντιλήψεις και πρακτικές, όσο και αν προσδιορίζουν και πολιτικές ευθύνες για την σημερινή κατάσταση της χώρας μας, δεν πρόκειται να αλλάξουμε. Δεύτερον, είναι εύκολη η διάχυση ευθυνών. Αλλά η λογική ότι «όλοι φταίνε», οδηγεί εύκολα στην ακινησία, τη μοιρολατρία, με αποτέλεσμα να μένουν άθικτα τα κατεστημένα και οι αντιλήψεις τους. Στις εκλογές αυτές κρίνεται το μέλλον της χώρας και της Ελληνικής κοινωνίας, αλλά μαζί κρίνεται και η πολιτική βούληση κάθε κόμματος να αλλάξουν τα πράγματα στη χώρα. Και έχουμε πλούσια εμπειρία από τα βασικά κόμματα που διεκδικούν την ψήφο του Ελληνικού λαού.

Και το ΠΑΣΟΚ, μόνο το ΠΑΣΟΚ, απέδειξε διαχρονικά ότι είναι έτοιμο να συγκρουστεί και να κάνει βαθιές τομές. Το λέω αυτό με ανάμεικτα συναισθήματα. Γιατί από τη μια μπορούμε να αισθανόμαστε περήφανοι για τους αγώνες μας, το έργο μας, την ευθύνη που σηκώσαμε να σώσουμε και να αλλάξουμε τη χώρα, από την άλλη, αν δεν είμασταν μόνοι, αν και τα άλλα κόμματα είχαν συμπαρασταθεί σε αυτούς τους αγώνες, αυτονόητους αγώνες για την εμπέδωση δημοκρατικών θεσμών, αν δεν έταζαν εύκολους παραδείσους αλλά ήσαν έτοιμοι να αναμετρηθούν με τα κακώς κείμενα, τότε θα μιλούσαμε σήμερα για μια άλλη χώρα. Δεν θα θρηνούσαμε τα θύματα της τραγωδίας των Τεμπών. Δεν θα χάναμε εκατοντάδες χιλιάδες νέους που μετανάστευσαν, δεν θα είμασταν ουραγοί σε τόσους δείκτες μεταξύ των χωρών της ΕΕ, αλλά πρωτοπόροι στην πελατειακή σπατάλη των πόρων και δυνατοτήτων του Ελληνικού λαού. Εμείς μιλούσαμε και μιλούμε πάντα με παρρησία για το τι φταίει στη χώρα μας. Αντιλήψεις και πρακτικές νομής της εξουσίας, λεηλασίας των πόρων του Ελληνικού λαού, αδιαφανούς πελατειακής διαχείρισης και των πόρων αλλά και του ανθρώπινου δυναμικού που διαθέτει ο Ελληνισμός. Και όλα αυτά, για να υπηρετηθούν μικροκομματικά συμφέροντα από τη μια και ισχυροί ολιγάρχες από την άλλη. Αυτή η κατάσταση των δημοσίων πραγμάτων, αποτελεί το λεγόμενο Ελληνικό Πρόβλημα. Ο ιδιότυπος ελληνικός πελατειακός καπιταλισμός, που οδηγεί σε κρίση Δημοκρατίας. Αυτό το μείζον ζήτημα, επανήλθε με ορμή στην πολιτική ζωή με την τραγωδία των Τεμπών και αποδίδει πάλι πικρούς καρπούς. Γιατί, αυτήν τη φορά, συμβαίνει παράλληλα κάτι ακόμη πιο προβληματικό.

Γιατί, πώς αλλιώς μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει την αναγκαστική παραδοχή περί αλλαγής των πραγμάτων, υπό τον τίτλο της μεταρρύθμισης του κράτους, και από τη ΝΔ και από τον ΣΥΡΙΖΑ, και της δήθεν αντιπαράθεσής τους για αυτό το ζήτημα, όταν την ίδια ώρα σκόπιμα, και με ευθύνη και των δύο, συγχέονται οι ευθύνες για την Τραγωδία των Τεμπών, με τις χρόνιες παθογένειες του πολιτικού συστήματος της χώρας. Η δεξιά ιστορικά καλλιέργησε αυτές τις αντιλήψεις και η σημερινή κυβέρνηση απέδειξε ότι δεν αλλάζει. Από την άλλη, η παραδοσιακή αριστερά γοητεύτηκε από την εξουσία και διολίσθησε σε αυτές τις πρακτικές. Με όλα αυτά εμείς συγκρουστήκαμε. Με στόχο, πρώτον, να διαμορφώσουμε ένα σύγχρονο δημοκρατικό λειτουργικό κράτος, που να υπηρετεί τον πολίτη, που να εγγυάται τα δημοκρατικά του δικαιώματα, να τα προστατεύει από την αυθαιρεσία της εξουσίας. Ένα κράτος που να υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον και όχι εμπεδωμένα κατεστημένα. Δεύτερον, να εγγυηθούμε ένα κοινωνικό κράτος, δικαιώματα για την Ελληνική κοινωνία και όχι χάρες σε κάποιους, ούτε και επιδόματα ελεημοσύνης για τους πολλούς. Με ισχυρή δημόσια παιδεία, κοινωνική πρόνοια, δημόσια υγεία για όλους. Τρίτον, να κινητοποιήσουμε την κάθε Ελληνίδα, τον κάθε Έλληνα, τον απανταχού Ελληνισμό, για να διαμορφώσουμε ένα άλλο παραγωγικό και δημιουργικό μοντέλο ανάπτυξης, που θα βασίζεται στα δικά μας συγκριτικά πλεονεκτήματα, στον πολιτισμό μας, στο περιβάλλον μας, στις ικανότητες του Ελληνικού λαού. Ένα μοντέλο βιώσιμο, πράσινο, δίκαιο και συμμετοχικό. Ένα μοντέλο που θα απελευθερώνει τις υγιείς παραγωγικές και δημιουργικές δυνάμεις, θα σπάει τα δεσμά της εξάρτησης από δάνειες δυνάμεις, που τελικά, μπορούν να ορίζουν την τύχη μας. Και η Ελλάδα, να αποτελεί μια φωτεινή δύναμη αξιών σε ολόκληρο τον κόσμο, μια δύναμη πολιτισμού, ειρήνης, δημοκρατίας και πράσινης ανάπτυξης.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Ενώ όλοι τώρα, μετά τη τραγωδία των Τεμπών, μιλούν για μεταρρύθμιση, δηλαδή για την ανάγκη να υπάρχουν κανόνες ίδιοι για όλους και χωρίς εξαιρέσεις, παράλληλα ακυρώνουν αυτή την παραδοχή, προκειμένου να διαχυθούν οι ευθύνες σε όλους. Μετατρέπονται οι ίδιοι και σε επιτροπή διερεύνησης των αιτιών της τραγωδίας, και μαζί, σε δικαστική αρχή, κάνοντας έτσι πράξη τις υπάρχουσες στρεβλές αντιλήψεις – που δεν αντέχουν τον έλεγχο της αυθαιρεσίας, τη διάκριση των εξουσιών και την έννοια του δικαίου. Αναπαράγουν τη λειτουργία του πελατειακού πολιτικού συστήματος που υποτίθεται θέλουν να αλλάξουν. Αναθεώρηση Συντάγματος Τώρα μάλιστα, άκουσα τον Πρωθυπουργό, να ανασύρει από το συρτάρι, την ιδέα της Αναθεώρησης του Συντάγματος. Δηλαδή, εκεί είναι το πρόβλημα κ. Μητσοτάκη; Το Σύνταγμα φταίει για την κακή διαχείριση, την αδιαφανή διαχείριση των δημοσίων πραγμάτων από την κυβέρνησή σας; Αυτό από μόνο του, αποτελεί τον ορισμό της υποκρισίας. Χρειάζεται Αναθεώρηση του Συντάγματος για να κατοχυρώσουμε τη Διαφάνεια; Το κάναμε με τη Διαύγεια και την αποδομούν καθημερινά, σε κάθε τους πράξη, όπως και με τα έκτακτα μέτρα που ψήφισαν με το επιχείρημα των εκτάκτων συνθηκών λόγω COVID, για να κάνουν όπως τους βολεύει τις προμήθειες και αδιαφορούν παραδειγματικά να πράξουν τα αυτονόητα. Για να υπάρχει αξιοκρατία; Το κάναμε με το ΑΣΕΠ και αυτοί εισήγαγαν τη γαλάζια συνέντευξη και τις στρατιές μετακλητών. Για να εμπεδώσουμε τη διαβούλευση και τη συμμετοχή; Το κάναμε με την ορθή νομοθέτηση και την αναγκαστική διαβούλευση για τα νομοσχέδια και την καταστρατηγούν σε κάθε νομοσχέδιο και κάθε τροπολογία. Θα μπορούσα να αναφέρω πολλά ακόμη. Και σε όλα, μα όλα, και αντέδρασαν και τα καταπάτησαν. Δεν είναι ζήτημα, λοιπόν, Αναθεώρησης του Συντάγματος, αλλά συνειδητής αποφυγής σύγκρουσης με τις χρόνιες παθογένειες, γιατί αν το κάνουν, θα έρθουν αντιμέτωποι με τον κακό τους εαυτό.

Ούτε η ΝΔ, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι μεταρρυθμιστική δύναμη. Η πραγματικότητα, ακόμη και σήμερα, μετά από όσα έχουν μεσολαβήσει, επιβεβαιώνει όπως προείπα, ότι η δεξιά ιστορικά καλλιέργησε αυτές τις αντιλήψεις, νομής και ιδιοποίησης της εξουσίας και η σημερινή ΝΔ αποδεικνύει καθημερινά ότι δεν αλλάζει. Από την άλλη, η παραδοσιακή αριστερά προσχώρησε σε αυτές τις πρακτικές. Βλέπουμε σήμερα από την κυβέρνηση και την παράταξη της ΝΔ, ότι ενώ όλα αυτά από τη μια υποτίθεται ότι τα αναθεματίζουν, από την άλλη τα υπηρετούν αδιάντροπα, ακόμη και σε μια τέτοια τραγωδία, με θύματα, τόσους νέους ανθρώπους. Τόσους νέους, που διψούσαν να ζήσουν σε ένα καλύτερο κόσμο, τον οποίο κάποιοι τους τάζουν στα λόγια, αλλά στην πράξη τους τον στερούν. Γιατί; Γιατί αυτές οι αθέμιτες και απαράδεκτες πρακτικές, τους επιτρέπουν να αποκρύπτουν εκτός των άλλων και τις ευθύνες τους. Γιατί η αλήθεια είναι ότι, υπάρχουν συγκεκριμένες ευθύνες για την τραγωδία των Τεμπών που πρέπει να αναζητηθούν και να αποδοθούν, είτε αυτές αφορούν δημόσιους λειτουργούς, είτε πολιτικούς προϊστάμενους και υπάρχουν και στρεβλές αντιλήψεις και πρακτικές, όπως και αθέμιτες διαδρομές που πρέπει να αλλάξουμε. Είναι δύο διαφορετικά ζητήματα, που όμως, καταλήγουν σε κάθε είδους κρίσεις, τις οποίες ως Πολιτεία, αντιμετωπίζουμε με τους λάθος τρόπους. Και για τα δύο ζητήματα, ως Παράταξη, οφείλουμε να πράξουμε το αυτονόητο, να υπερασπιστούμε το δημόσιο συμφέρον με σθένος και παράλληλα, να αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις για να αναδείξουμε την ανάγκη να αποδοθούν οι ευθύνες από τη μια, και να αλλάξουμε ό,τι μας πληγώνει από την άλλη. Αυτό οφείλουμε να πράξουμε, με σεβασμό προς τους νεκρούς μας, αλλά και προς κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα, που θέλει να βιώνει τη ζωή του με αξιοπρέπεια. Μεταρρυθμιστική δύναμη το ΠΑΣΟΚ Συντρόφισσες και Σύντροφοι, Τι θα μπορούσε να προσφέρει η ΔΙΑΥΓΕΙΑ; Παίρνω ένα παράδειγμα, από τα πολλά που υπάρχουν. Τίποτα από όλα όσα συζητούνται σήμερα στο δημόσιο διάλογο, για την τραγωδία των Τεμπών αλλά και για το πολιτικό σύστημα, δεν θα μπορούσε να αποτελεί αντικείμενο συζήτησης, αν η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσα στα τελευταία 10 χρόνια που κυβέρνησαν, είχαν σεβαστεί, αλλά και διευρύνει την αρχή που εμείς θέσαμε με τη Διαύγεια. Τι κάναμε με την Διαύγεια; Κάθε απόφαση, κάθε έργο, κάθε προμήθεια, πρέπει να αναρτάται στη Διαύγεια. Τι το πιο δημοκρατικό; Τι το πιο αυτονόητο; Πράξεις που σέβονται τον πολίτη, την αξιοπρέπειά του, το βιος του, τα χρήματά του από τη φορολογία, τη ζωή του, που επηρεάζεται από κάθε απόφαση των αρχών. Αν είχαν την βούληση να κάνουν το αυτονόητο, να στηρίξουν και ενισχύσουν τη Διαύγεια, αλλά και την αντίληψη του δημοσίου ελέγχου μέσω της απόλυτης διαφάνειας, δεν θα ζούσαμε αυτά τα γεγονότα που όλους μας πλήγωσαν. Δηλαδή, να υπάρχουν όλα, διαφανώς αναρτημένα στη Διαύγεια, και μάλιστα, όχι απλά ως αναρτημένα έγγραφα, αλλά με τη δυνατότητα της παρακολούθησης κάθε υπόθεσης, από την αρχική ιδέα και την πρώτη μολυβιά, μέχρι και την παραλαβή και την παρακολούθηση της ποιότητας λειτουργίας κάθε έργου ή προμήθειας. Τότε, θα γνωρίζαμε, χωρίς να μεσολαβεί η όποια πολιτική σκοπιμότητα, τι, ποιος και γιατί. Τότε, κανείς δεν θα μπορούσε να κρυφτεί. Τότε το παρακράτος των παρακολουθήσεων δεν θα μπορούσε να στηθεί. Τότε το ρουσφέτι στο σιδηρόδρομο δεν θα μπορούσε να σταθεί. Τότε, ο καθένας θα γνώριζε τις υποχρεώσεις του και τις ευθύνες του. Τότε, η δικαιοσύνη θα αποδιδόταν με ακρίβεια, αλλά και γρήγορα. Τότε, κανείς δεν θα μπορούσε να κρυφτεί πίσω από μισές αλήθειες και μισά ψέματα, ούτε και να ανασύρει, όποιο χαρτί τον βολεύει. Το αποτέλεσμα, γνωστό. Υστέρηση παντού και διαρκή πλήγματα στη Δημοκρατία Και ενώ σήμερα θα έπρεπε να συζητάμε για τις μεγάλες και νέες προκλήσεις, της κλιματικής αλλαγής, της ειρήνης και του πολέμου, της ενεργειακής μας αυτονομίας, των ραγδαίων τεχνολογικών εξελίξεων όπως της βιοτεχνολογίας ή της τεχνητής νοημοσύνης που μπαίνει επιθετικά στην καθημερινή μας ζωή, των νέων επαγγελμάτων που δημιουργούνται και τόσων που εξαφανίζονται, καμία συζήτηση για αυτά στα οποία καλείται ο Ελληνισμός να δώσει αξιόπιστες απαντήσεις. Γιατί; Γιατί πάμε πίσω, δεν ανταποκρινόμαστε στα αυτονόητα. Όμως, αν δεν προχωρήσουμε στα αυτονόητα, δεν θα είμαστε ποτέ σε θέση να αντιμετωπίσουμε τις νέες μεγάλες προκλήσεις. Γιατί καταλαβαίνετε, αν δεν μπορεί μια χώρα να οργανώσει σωστά τα τρένα, το μίνιμουμ της ασφάλειας των τρένων, πώς θα διαχειριστεί τα τόσα άλλα, πιο πολύπλοκα, πιο δύσκολα ζητήματα; Δυστυχώς, όσα παρακολουθούμε σήμερα που συμβαίνουν με αφορμή την τραγωδία των Τεμπών, συμβαίνουν αντίστοιχα σε κάθε τομέα της δημόσιας ζωής. Στην αγορά, πληρώνουμε την ακρίβεια που μας επιβάλλουν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, την ώρα που είναι παραδειγματική η απουσία κάθε ελέγχου και κάθε προσπάθειας εμπέδωσης κλίματος υγιούς ανταγωνισμού. Στο νερό, θέλουν λέει να βάλουν τάξη στη διαχείρηση των υδάτων, αλλά παραδίδουν την τιμολογιακή πολιτική σε δήθεν ανεξάρτητη αρχή, τη στιγμή που δεν έχουν σεβαστεί τη λειτουργία καμιάς ανεξάρτητης αρχής, αφήνοντας ουσιαστικά έτσι ανοιχτή την πίσω πόρτα σε συμφέροντα. Στη Δικαιοσύνη, συμπεριφέρονται κατά περίπτωση και περίσταση, ανάλογα με τις επιδιώξεις τους. Και το χειρότερο, επιτρέπουν με τις αποφάσεις συγκεκριμένων λειτουργών, να πλήττεται ακόμη περισσότερο η αξιοπιστία της Δικαιοσύνης. Και αυτό σε μια περίοδο που έχει τεθεί υπό αμφισβήτηση το περί δικαίου αίσθημα για τον Έλληνα πολίτη, η ασφάλεια που πρέπει να αισθάνεται ο πολίτης και το κυριότερο, η κοινωνική συνοχή, που αποτελεί και αναγκαία προϋπόθεση για βιώσιμη ανάπτυξη με κοινωνική δικαιοσύνη, δηλαδή, με δημοκρατικό και συμμετοχικό πρόσημο. Η πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αποτελεί δικαίωση για τον Ανδρέα Γεωργίου, που υπηρέτησε με υψηλό αίσθημα ευθύνης τη χώρα. Αποτελεί δικαίωση και της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που τον επέλεξε για να ηγηθεί στην Ανεξάρτητη Στατιστική Αρχή του κράτους. Αποτελεί και επιβεβαίωση της αλήθειας που θέλαμε και θέλουμε να υπηρετούμε, τότε και σήμερα, για την κατάσταση της οικονομίας, για την κατάσταση της δημοκρατίας. Αλλά αποτελεί και κόλαφο για κάποιους λειτουργούς της δικαιοσύνης. Αποτελεί κόλαφο και για την ΝΔ, που καλλιέργησε τα fake news, το συνειδητό ψέμα, ότι τάχα μαγειρέψαμε τα στοιχεία, ενώ αυτή χρεωκόπησε την χώρα. Αποτελεί καταδίκη της ΝΔ, η οποία με τα ψέματα όλα αυτά τα χρόνια επιχειρεί να κοροϊδέψει τον Ελληνικό λαό. Δυστυχώς, με συνοδοιπόρο σε αυτήν την υπόθεση και τον ΣΥΡΙΖΑ. Το κυριότερο, η απόφαση αυτή, υποδηλώνει την ανάγκη βαθιάς δημοκρατικής αλλαγής στη λειτουργία του κράτους και της Πολιτείας συνολικά. Και παράλληλα, ενθάρρυνσης και εμπέδωσης της συμμετοχής του πολίτη, του καλά ενημερωμένου πολίτη στα δημόσια πράγματα. Στον τομέα της ψηφιακής μετάβασης. Μιλούν για τεράστια άλματα. Και υποστηρίζουν ότι, για πρώτη φορά η ψηφιακή μετάβαση ξεκίνησε επί των ημερών τους. Ποια είναι η αλήθεια; Πρώτα απ’ όλα, διολισθαίνουμε στις κατατάξεις στο πλαίσιο της ΕΕ, σε ό,τι αφορά στην ψηφιοποίηση και ηλεκτρονική διακυβέρνηση, και αυτό παρά τα λίγα βήματα που έχουν γίνει. Έχουν γίνει κάποια βήματα, θεμιτά και σημαντικά, στον τομέα της διευκόλυνσης του πολίτη στις επαφές του με το κράτος. Οι πολίτες μπορούν να εκδίδουν κάποια πιστοποιητικά και άλλα δημόσια έγγραφα, εύκολα και ηλεκτρονικά. Η αλήθεια όμως είναι ότι, η μετάβαση στον ψηφιακό κόσμο, δεν ξεκίνησε τώρα, ξεκίνησε το 2010, και μάλιστα, με πολύ μεγάλα και σημαντικά βήματα, τα οποία είχαν και υψηλή προστιθέμενη πολιτική σημασία, καθώς από τότε κάναμε άλματα για τη διαφάνεια, την αξιοκρατία, την λογοδοσία, και εντέλει τη Δημοκρατία. Ας αναλογιστούμε, τότε προωθήσαμε το open.gov, την ανοικτή διακυβέρνηση, διαδικασία με την οποία επιλέγαμε αξιοκρατικά και χωρίς κομματικά φίλτρα, στελέχη για τους δημόσιους οργανισμούς, ακόμη και για την κυβέρνηση. Πόσοι γενικοί γραμματείς που έχουν γράψει ιστορία πια με την επιτυχή τους πορεία δεν επελέγησαν τότε; Δημιουργήσαμε τη Διαύγεια, για την οποία σας μίλησα ήδη. Την Ηλεκτρονική Συνταγογράφηση και τις Ηλεκτρονικές Προμήθειες. Από τη Συνταγογράφηση μόνο, εξοικονομεί η χώρα κάθε χρόνο πάνω από 3-4 δις Ευρώ, έναν ολόκληρο ΕΝΦΙΑ. Δηλαδή, με τις δικές μας επιλογές, δεν διευκολύναμε απλώς τον πολίτη, αλλά και προασπίζαμε το δημόσιο χρήμα, υπηρετούσαμε αξίες, όπως την αξιοκρατία και τη λογοδοσία, και το κυριότερο, κάθε επιλογή μας, περιφρουρούσε και εμβάθυνε τη Δημοκρατία. Με απλά λόγια, σημασία δεν έχει μόνο να μην πηγαίνει στον γκισέ ο πολίτης, αλλά και να υπερασπίζεσαι τα λεφτά του, την αξιοπρέπειά του. Σημασία έχει να παρέχεται η δυνατότητα να ελέγχει ο ίδιος ο πολίτης την εξουσία για τις αποφάσεις της, τη διαχείριση των χρημάτων και την ουσία των επιλογών της. Αυτές οι επιλογές, οι δικές μας επιλογές, που έγιναν το 2010, χρειάζονται τόλμη και αποφασιστικότητα, γιατί απαιτούν συγκρούσεις πολλές με το πελατειακό κράτος, με συμφέροντα και κατεστημένα. Και για όλα αυτά, η σημερινή κυβέρνηση, όπως και η προηγούμενη, όχι μόνο δεν έκαναν το παραμικρό, αλλά επιχείρησαν και να αποδομήσουν, ακόμη και να ακυρώσουν αυτές τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις. Άρα, και ψεύδονται, γιατί θέλουν να αποκρύψουν την αλήθεια, σχετικά με το πότε άρχισε η ψηφιακή μετάβαση, και φυγομαχούν, επί της ουσίας και της σημασίας της διαδικασίας αυτής, που αφορά απολύτως και τη δημοκρατία και την οικονομία, την τσέπη του πολίτη. Σκεφτείτε, μιλούν για ψηφιακή μετάβαση και δεν έχουν πει το παραμικρό για το ποιος και πώς θα έχει τον έλεγχο των big data, δηλαδή, των δεδομένων που παράγουμε όλοι εμείς. Ένα παράδειγμα: με τις Ηλεκτρονικές Συνταγογραφήσεις και μόνο, έχουμε έναν τεράστιο πλούτο δεδομένων για την πορεία της υγείας ολόκληρης της Ελληνικής κοινωνίας. Δεδομένα που θα μας επέτρεπαν να προλάβουμε ασθένειας, να εκπαιδεύσουμε τους νέους στα σχολεία μας, να επανεκπαιδεύσουμε γιατρούς και νοσοκόμους, να αναπτύξουν οι δικές μας φαρμακοβιομηχανίες νέα εργαλεία, φάρμακα, θεραπείες. Κανείς όμως δεν τα αξιοποιεί. Όπως δεν αξιοποιούνται και τα τεράστια μεγέθη δεδομένων για τη δημόσια διοίκηση, που καταγράφει η Διαύγεια. Γιατί; Γιατί αυτό είναι που καίει κάθε πελατειακή ηγεσία, συμφέροντα και κατεστημένα. Ό,τι αφορά αυτήν την πλευρά, την ουσιαστική πλευρά του ψηφιακού κόσμου, το αποφεύγουν συνειδητά, όπως και οποιαδήποτε άλλη ρύθμιση, ακουμπά συμφέροντα. Οτιδήποτε άλλο, το παίζουν στα δάχτυλα, από το πώς θα τεμαχίσουν έργα και προμήθειες για να διαπραγματεύονται με τα συμφέροντα, αλλά ποτέ να μην τα ολοκληρώνουν, όπως την τηλεδιοίκηση στον σιδηρόδρομο, με τη γνωστή τραγική κατάληξη, μέχρι και τις υποκλοπές, με τις οποίες μας παρακολουθούσαν γιατί… μας εμπιστεύονται, λένε. Και μετά, μιλούν για μεταρρύθμιση του κράτους και δημοκρατία. Υποκρισία, συνειδητή υποκρισία, αλλά και ειρωνεία, μαζί. Φίλες και φίλοι, Είναι πολύ κατώτεροι των περιστάσεων, των πραγματικών αναγκών της χώρας, του λαού, και ανάξιοι να αντιμετωπίσουν τις μεγάλες προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας. Μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα, της κατάστασης που βιώνουμε, με ευθύνη όσων μιλούν για μεταρρύθμιση και πράττουν με ιδιοτελή σκοπιμότητα: Στην ενέργεια, παρακολουθούμε να εκτυλίσσεται η λογική του παραλόγου. Όχι μόνο να πληρώνουμε ακριβά τις απαιτήσεις των ενεργειακών κολοσσών, αλλά και να μας κοροϊδεύουν ότι τάχα ενδιαφέρονται για την ανάπτυξη των ενεργειακών κοινοτήτων και της αυτοπαραγωγής, ενώ όλα αυτά τα χρόνια, επέτρεψαν με τις δικές τους συνειδητές επιλογές να συγκεντρωθούν οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας στα χέρια πολύ ολίγων. Και θυμίζω, ότι για να το πετύχουν, διακωμώδησαν αρχικά την ανάγκη μετάβασης σε μια βιώσιμη πράσινη ανάπτυξη, μιλώντας για πράσινα άλογα. Το θυμίζω, γιατί και έτσι μπορεί κανείς να κατανοήσει, το πόσο καλά μελετημένες ήταν οι αντιδράσεις εκείνης της εποχής, που παλεύαμε για τη σωτηρία της χώρας, μπροστά στον κίνδυνο της δημοκρατικής και προοδευτικής αλλαγής, που έβλεπαν να φέρνουμε. Ήξεραν ότι, αν τα καταφέρουμε, ακόμη και με αυτούς απέναντί μας, τότε δεν θα είχαν κανένα οπλοστάσιο επιχειρημάτων για να υποστηρίξουν την ανάγκη τους να ταυτίζονται με πελατειακές αντιλήψεις και πρακτικές. Αυτή ήταν και αυτή είναι η μέριμνά τους. Αλλά αυτό είναι και το ζήτημα που μας κάνει διαφορετικούς και από τους δύο. Και το κυριότερο, είναι το μείζον ζήτημα από το οποίο εξαρτάται και η χρησιμότητα της Παράταξής μας στην οικοδόμηση ενός καλύτερου, δίκαιου και βιώσιμου μέλλοντος. Ουσιαστικά, δηλαδή, από την ανταπόκρισή μας στην ανάγκη ολοκλήρωσης της μεταρρυθμιστικής προσπάθειας από την οποία εξαρτάται και η ασφαλής πορεία της χώρας σε έναν σύνθετο και γεμάτο μεγάλες προκλήσεις κόσμο. Αυτή είναι η ιστορική αποστολή που έχει χρέος να φέρει σε πέρας η Παράταξή μας. Δεν αρκεί μόνο να είμαστε καλοί διαχειριστές, που έχουμε αποδείξει ότι είμαστε. Δεν αρκεί μόνο να είμαστε ικανοί κυβερνήτες, που έχουμε αποδείξει ότι είμαστε. Πρέπει να αποδεικνύουμε συνεχώς και την προσήλωσή μας στην υπόθεση της προοδευτικής αλλαγής του τόπου, με μοναδικό γνώμονα την υπεράσπιση των συμφερόντων του λαού και της χώρας. Και θα το κάνουμε, χωρίς να υπολογίζουμε κόστος, χωρίς φόβο απέναντι σε συμφέροντα και κατεστημένα, χωρίς την παραμικρή επιφύλαξη για την επίτευξη αυτού του στρατηγικού στόχου. Και θα κρινόμαστε πάντα από την αξιοπιστία μας, έναντι αυτής της στρατηγικής μας δέσμευσης. Αυτό έχει αποδείξει και η ιστορία. Αυτό καλούμαστε να υπηρετήσουμε πάση θυσία. Και το μπορούμε. Να είστε βέβαιοι. Με το πρόγραμμά μας, τις θέσεις μας, διαμορφώνουμε μια νέα πορεία για τη χώρα. Ας εμπιστευτούμε τις δυνάμεις μας και τη δυνατότητά μας να στεκόμαστε με παρρησία απέναντι στην ιστορία, ότι και να γίνει, όσα και να υποστούμε. Το γνωρίζουν αυτό και το φοβούνται.

Γι’ αυτό επιχειρούν με κάθε τρόπο να μας φέρνουν σε θέση απολογούμενου. Ρωτούν τάχα, με ποιους θα πάμε. Θέλουν να αλλοιώσουν την έννοια της ψήφου του Ελληνικού λαού. Και μάλιστα τώρα, που το εκλογικό σύστημα είναι και απλή αναλογική, μετρά εξίσου η κάθε ψήφος του Έλληνα και της Ελληνίδας. Θέλουν να λένε ότι η ψήφος στο ΠΑΣΟΚ, είναι ψήφος στη ΝΔ ή ότι η ψήφος στο ΠΑΣΟΚ, είναι ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ. Όχι αγαπητοί φίλοι, είναι ψήφος στο ΠΑΣΟΚ, είναι ψήφος στο Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα.

Πολλοί ρωτούν από τώρα για την σύνθεση της νέας Κυβέρνησης. Νομίζω ότι πήραν σαφή απάντηση από τον Πρόεδρό μας, Νίκο Ανδρουλάκη. Πρώτα καλούμε τον Ελληνικό λαό να ψηφίσει το ΠΑΣΟΚ- Κίνημα Αλλαγής. Και όπως ο ίδιος είπε, αν υπάρξει προγραμματική συμφωνία – αλλά μόνο αν υπάρξει -, βεβαίως μετά να συζητηθεί η σύνθεση της κυβέρνησης με συγκεκριμένους όρους. Και σωστά είπε ο Πρόεδρός μας, ότι εμείς κοιτάμε τις προγραμματικές συμφωνίες και όχι το μοίρασμα καρεκλών. Ούτε και τις ονοματολογίες που αποπροσανατολίζουν σκοπίμως την πραγματική πολιτική συζήτηση για το τι διακυβεύεται πραγματικά σε αυτή την χώρα. Εάν αυτή η χώρα θα αλλάξει ή θα συνεχίσει να βουλιάζει. Είναι για αυτό ανάγκη και τώρα στις εκλογικές μάχες να σφυρηλατήσουμε ένα κίνημα που αναδεικνύει και προωθεί τις δικές μας αξίες και πολιτικές. Γιατί εμείς θα πάμε μαζί με εκείνους τους πολίτες που αναγνωρίζουν ποιο είναι το πρόβλημα της χώρας, με εκείνους τους πολίτες που το αποδέχονται, με εκείνους τους πολίτες που πιστεύουν ότι πρέπει να το αντιμετωπίσουμε, με εκείνους τους πολίτες που μαζί τους μπορούμε να οικοδομήσουμε μια προοδευτική κοινωνική και πολιτική συμμαχία που θα διαθέτει μια αξιόπιστη προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης, με στόχο την προοδευτική αλλαγή της χώρας. Τη μετάβαση σε μια βιώσιμη πράσινη οικονομία, με δημοκρατικό και συμμετοχικό πρόσημο και με διάθεση δημιουργική και απελευθερωτική. Με αυτούς θα πάμε. Και είμαστε πολλοί. Έτσι οι δημοκράτες και προοδευτικοί πολίτες, θα κατανοήσουν, θα σεβαστούν και θα τιμήσουν εμπράκτως τη δέσμευσή μας ότι ψηφίζοντας ΠΑΣΟΚ, ψηφίζεις με σιγουριά, μια προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης. Και θα την τιμήσουν με την ψήφο τους, γιατί θα ξέρουν ότι, από όποια θέση και αν βρεθεί η Παράταξή μας, το ΠΑΣΟΚ, θα αγωνιστούμε μαζί με τους πολίτες για να προωθήσουμε ό,τι αλλάζει ουσιαστικά τη ζωή τους και ό,τι σπάει τα δεσμά της εξάρτησής τους από τον πελατειασμό και την αναξιοπρέπεια. Η εκλογική μάχη που έχουμε να δώσουμε, είναι μια μάχη αξιών, τις οποίες θα υπηρετήσουμε με συνέπεια και αξιοπιστία. Αυτές θα μας καταστήσουν πάλι διαφορετικούς και χρήσιμους και γι’ αυτό αναγκαίους για τον τόπο και τον Ελληνικό λαό. Μαζί, δυνατοί και αποφασισμένοι, θα τα καταφέρουμε και πάλι.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Κλείνοντας, θέλω να μιλήσω για λίγο, πιο συγκεκριμένα για την δουλειά μας στην Αχαΐα, ακριβώς γιατί θα πρέπει με μεγάλη προσοχή να αναδείξουμε τη δική μας διαφορετική πολιτική πρόταση, καθώς πρέπει να ξεπεράσουμε πολλές προκαταλήψεις που συνδέονται ευθέως, τόσο με την πορεία της Αχαΐας ιστορικά, επομένως και με τη δυναμική παρουσία κοινωνικών κινημάτων, όσο και με την βίαιη αποβιομηχάνιση της περιοχής, αλλά και την παρουσία πολιτικών παραγόντων που λειτούργησαν πελατειακά και πολιτικών κομμάτων που καλλιέργησαν μια εντύπωση εύκολων λύσεων. Έχω φίλοι μου, διαχρονικές σχέσεις με την Αχαΐα, με τους συντρόφους, αγωνιστές, με τόσους φίλους αυτά τα πολλά χρόνια. Καταλαβαίνω τις ευαισθησίες, πολλές φορές τις αντιξοότητες που έχουν δημιουργηθεί μέσα στην παράταξή μας εδώ στην περιοχή, και θέλω να ξέρετε ότι εδώ είμαι για να συμβάλω να ξεπεραστούν προκαταλήψεις και να οικοδομήσουμε εκ νέου σχέσεις εμπιστοσύνης. Θέλω και ζητώ σε αυτή την απόφασή μου τη στήριξη, την αμοιβαία προσπάθεια όλων μας. Γι’ αυτό και πιστεύω: Πρώτον, στην ανάγκη της διαρκούς και ειλικρινούς διαβούλευσης, ώστε από κοινού με τους πολίτες και τους φορείς της περιοχής να συνδιαμορφώσουμε ένα μέλλον βιώσιμο, με βάση τις αρχές του δημοκρατικού προγραμματισμού και με στόχο την επίτευξη συνεργειών, ώστε να επιτύχουμε τόσο τη διαμόρφωση ενός συνεκτικού, βιώσιμου και πράσινου αναπτυξιακού σχεδίου. Δεύτερον, να αξιοποιήσουμε όλα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του τόπου, μεταξύ των οποίων κυρίαρχη θέση έχουν τα πανεπιστήμια με το δυναμικό τους και την έρευνα, αλλά και ο φυσικός πλούτος της περιοχής, οι δυναμικές οργανώσεις εργαζόμενων και επαγγελματιών, η κοινωνία των πολιτών στον πολιτισμό και τον αθλητισμό, μαζί με τα μεγάλης ιστορικής σημασίας τοπόσημα που καθιστούν τη Δυτική Ελλάδα, μια περιοχή που μπορεί να αποτελέσει πρότυπο πράσινης ανάπτυξης. Αυτό προσπάθησα και εγώ να κάνω όλο το προηγούμενο διάστημα, παρά την πανδημία, στις συχνές επαφές μου με τους φορείς και στις παρεμβάσεις μου, όπου επιδίωκα να εκπέμπουν το μήνυμα της ανάγκης ενός ολοκληρωμένου και βιώσιμου σχεδιασμού, όπου πρωταγωνιστές είναι οι ίδιοι οι πολίτες και οι φορείς τους. Παράδειγμα χαρακτηριστικό, οι σκέψεις που κατέθεσα για τη Διαχείριση και Αξιοποίηση του Φράγματος Πείρου – Παραπείρου, με τις οποίες ήθελα να έχουν την ιδιοκτησία του έργου οι φορείς της Αυτοδιοίκησης, ώστε να μην υπάρξει περίπτωση ιδιωτικοποίησης, και παράλληλα να τεθούν οι βάσεις για την προώθηση ενός ολοκληρωμένου σχεδίου με αναπτυξιακές προεκτάσεις. Ας συνεχίσουμε σε αυτό το πλαίσιο με δύναμη, τόλμη και αποφασιστικότητα. Και αυτήν τη στιγμή, προέχει η κινητοποίηση όλων για να φέρουμε ένα καλό αποτέλεσμα και να αποφύγουμε με κάθε τρόπο την εσωστρέφεια και την περαιτέρω διακίνηση σεναρίων που μόνο το συμφέρον του ΠΑΣΟΚ δεν εξυπηρετούν. Ας επικεντρωθούμε λοιπόν, στα θέματα ουσίας. Αυτά που μας δίνουν μια διακριτή ταυτότητα. Που θυμίζουν τους αγώνες που έχουμε κάνει για δημοκρατία, διαφάνεια, λογοδοσία. Μπορούμε να το κάνουμε. Σας ευχαριστώ και καλή επιτυχία σε όλους μας.