Βασιλειάδης στο libre:Το αφήγημα της διαχρονικής ευθύνης έχει στόχο να συσκοτίσει την αλήθεια

«Δεν μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να φορτωθεί τις ευθύνες της μεταπολίτευσης», τονίζει στο libre ο αναπληρωτής γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Βασιλειάδης.  Σύμφωνα με τον ίδιο «δεν μπορεί να φορτωθεί με τις ευθύνες 50 ετών αβελτηρίας, τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα σε 4 χρόνια διακυβέρνησης κατάφερε να βρει λύσεις και να προχωρήσει ζητήματα».

Δηλώνει ότι είναι «υπέρ των κυβερνήσεων συνεργασίας» και αναρωτιέται:

• «Άλλωστε στα χρόνια της μεταπολίτευσης που είχαμε μονοκομματικές κυβερνήσεις είχαμε σταθερότητα; Η χώρα πήγε πραγματικά μπροστά; οι θεσμοί μας ήταν θεσμοί ενός κανονικού ευρωπαϊκού κράτους;»

Όσο για το «όρους» που βάζει για μια συγκυβέρνηση είναι: «Δημοκρατία – Διαφάνεια – Δημόσιο συμφέρον».

Συνέντευξη

–Κύριε Βασιλειάδη, προφανώς η σημερινή κυβέρνηση φέρει μεγάλη ευθύνη για το σιδηροδρομικό δυστύχημα που έγινε καθώς δεν υλοποίησε τίποτα απ’ όσα όφειλε για να το αποτρέψει. Ωστόσο θα ήθελα να θέσω υπόψιν το εξής: Σε  Έκθεση της Ρυθμιστικής Αρχής Σιδηροδρόμων, κατεγράφη πως σοβαρά σιδηροδρομικά ατυχήματα, όπως το δυστύχημα στο Άδενδρο Θεσσαλονίκης το 2017, που άφησε πίσω του 3 νεκρούς και 6 τραυματίες, «πιθανόν να είχε αποφευχθεί αν λειτουργούσε το σύστημα τηλεδιοίκησης και σηματοδότησης». Φτάσαμε όμως στο 2023 και δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα. Γιατί δεν έγινε αυτό το έργο όλα αυτά τα χρόνια; Τίνος ευθύνη είναι; Μήπως εδώ ισχύει κάποιου είδους διαχρονική ευθύνη;

Κύριε Διαμαντόπουλε, το αφήγημα της διαχρονικής ευθύνης έχει μοναδικό στόχο να συμπεριλάβει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ,και να συσκοτίσει την αλήθεια. Το 2015 παραλάβαμε ένα σιδηροδρομικό δίκτυο το οποίο δεν είχε διπλές γραμμές, χωρίς ολοκληρωμένη ηλεκτροδότηση και κινδυνεύαμε από τις αβελτηρίες όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων να επιστρέψουμε εκατομμύρια εκατομμυρίων Ευρώ στην ΕΕ για έργα που πληρώθηκαν και δεν έγιναν. Ένα σιδηροδρομικό δίκτυο που τούνελ κατασκευασμένα χρησιμοποιούνταν ως μαντριά για πρόβατα. Και παρόλα αυτά από το ‘15 έως το ‘19 η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ προέβη σε σοβαρές παρεμβάσεις μετρήσιμες και αποδεδειγμένες.

1)      Ανατάξαμε το δίκτυο.

2)      Σεβαστήκαμε την ασφάλεια εργαζόμενων και επιβατών του σιδηροδρόμου.

3)      Ολοκληρώθηκε η ηλεκτροκίνηση

4)      Ολοκληρώθηκε και τέθηκε σε λειτουργία η διπλή σιδηροδρομική γραμμή σε όλο το μήκος Αθήνα-Θεσσαλονίκη,

5)      Ολοκληρώθηκαν οι σήραγγες Καλλιδρομίου (η μεγαλύτερη σήραγγα των Βαλκανίων) και Όθρυος

6)      Ολοκληρώθηκαν οι γέφυρες στο βασικό σιδηροδρομικό δίκτυο, μειώνοντας τον χρόνο ταξιδιού αισθητά.

Αυτό που απέμενε και παραδώσαμε προς υλοποίηση στη ΝΔ το καλοκαίρι του 2019 ήταν η δική της προβληματική εργολαβία (του έτους 2007 αρχικά και εν συνεχεία του 2014) για το σύστημα ETCS και τη σηματοδότηση. Εργολαβία που παραδώσαμε υλοποιημένη σε ποσοστό 68% αντιμετωπίζοντας όλα τα προβλήματα και τις ελλείψεις της σύμβασης του 2014, έχοντας αντιμετωπίσει όλες τις παρατηρήσεις των ελεγκτικών οργάνων και έχοντας πάρει την έγκριση του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Σημειώνω δε ότι αν η κυβέρνηση Μητσοτάκη ακολουθούσε το σχεδιασμό και τον προγραμματισμό μας το σύστημα θα ήταν έτοιμο και θα λειτουργούσε τέλη του 2020. Αντ’ αυτού υπέγραψε την ίδια συμπληρωματική σύμβαση το 2021 με αποτέλεσμα να μην έχει ολοκληρωθεί το σύστημα έως σήμερα.

–Η Ferrovie Dello Stato Italiane το 2017 έστειλε στην Ελλάδα τρένα τριακονταετίας, τα οποία δεν μπορούσαν να κυκλοφορήσουν στην Ιταλία επειδή δεν διέθεταν συστήματα σύμφωνα με τις ιταλικές προδιαγραφές. Δηλαδή δεν έκαναν για την Ιταλία αλλά ήταν μια χαρά για την Ελλάδα. Μήπως ήταν λάθος ο τρόπος που πουλήθηκαν οι ελληνικοί σιδηρόδρομοι στο πλαίσιο των μνημονίων;

Καταρχήν έχετε λάθος πληροφόρηση. Το 2017 η ΤΡΑΙΝΟΣΕ χρησιμοποιούσε τα τρένα του ελληνικού δημοσίου και από τη συμφωνία της ιδιωτικοποίησης οι Ιταλοί είχαν δεσμευτεί και νέα τρένα να φέρουν αλλά και να προχωρήσουν σε επενδύσεις. Το 2019 όμως μαζί με την κυβέρνηση άλλαξαν σταδιακά και κοινή συναινέσει και οι υποχρεώσεις της Ferrovie, ενδεικτικό της διαχείρισης της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Η ΝΔ έχει στρατηγική επιλογή την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, βρέθηκε σε ένα σκληρό πλαίσιο μνημονιακών περιορισμών και καταφέραμε, παρά τις δεσμεύσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων, να γίνει μερική ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών, χωρίς να χάσει το δημόσιο την πραγματική του περιουσία, την ακίνητη περιουσία και το κυριότερο όλων, χωρίς να χρειαστεί να πληρώσει αποζημίωση στην Ευρωπαϊκή Ένωση για τις κρατικές ενισχύσεις. Για το πάρτι κατασπατάλησης δηλαδή τα προηγούμενα χρόνια στον ΟΣΕ. Μην δημιουργεί λοιπόν μύθους διαφυγής η κυβέρνηση. Γνωρίζετε ότι στη διάρκεια της διακυβέρνησης μας, οι Ιταλοί δεν τόλμησαν να επαναδιαπραγματευθούν κανέναν όρο, ούτε να φέρουν σαπάκια στην ελληνική αγορά. Όλα αυτά ξεκίνησαν από το 19 και μετά.

–Αν στις επόμενες εκλογές γίνετε κυβέρνηση, μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να αλλάξει την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί προφανώς και με δική του ευθύνη;

Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί την εγγύηση για την αλλαγή σελίδας. 

Ξαναλέω και είμαι κάθετος. Δεν μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να φορτωθεί τις ευθύνες της μεταπολίτευσης. Δεν μπορεί να φορτωθεί τις ευθύνες 50 ετών αβελτηρίας, τη στιγμή που μέσα σε 4 χρόνια διακυβέρνησης καταφέραμε να βρούμε λύσεις και να προχωρήσουμε ζητήματα. Θυμηθείτε που βρίσκονταν τα μεγάλα έργα όταν αναλάβαμε και τι παραδώσαμε.

Το Κόρινθος-Πάτρα είχε καταντήσει ανέκδοτο. Κι όμως έγινε πραγματικότητά. Αλλά κάντε και τις συγκρίσεις με το απόλυτο τίποτα από το 2019 και μετά. Όλα τα έργα βαλτωμένα και υπερκοστολογημένα. Η χαρά του εργολάβου και η κοροϊδία του λαού.

–Κύριε Βασιλειάδη, η «υπόθεση Πολάκη», πυροδότησε τις προηγούμενες ημέρες την αντιπαράθεση μεταξύ κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η κυβέρνηση μάλιστα έχει επιλέξει τον όρο «πολακισμό» – κατά τον «αυριανισμό» – για να ασκήσει κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ. Τελικά αντί  να γίνεται συζήτηση επί της ουσίας των προβλημάτων των πολιτών γίνεται ένας «καυγάς» με αφορμή όσα είπε ή έγραψε ένας βουλευτής. Ποιος έχει μεγαλύτερη ευθύνη γι’ αυτό;

Η Νέα Δημοκρατία ενοχλείται και που ανασαίνουμε. Στην προσπάθειά της να στρέφει την ατζέντα της επικαιρότητας μακριά από τα πραγματικά προβλήματα και με τη βοήθεια των επικοινωνιακών της εξαπτέρυγων, εφευρίσκει ψευτοδιλήμματα, εχθρούς και όρους διαχωρισμού της κοινωνίας.

• Πολλές φορές αξιοποιώντας λάθη και παραλείψεις μας, ακόμα και μέσα στον πλούτο και τον πλουραλισμό του εσωτερικού κομματικού μας διαλόγου.

Προσωπικά είμαι αυστηρός αλλά και ήπιος στην εκφορά του λόγου μου. Σε κάθε περίπτωση όμως αντί η κυβέρνηση να πετά την μπάλα στις κερκίδες, καλύτερα να απαντήσει για το πάρτι των απευθείας αναθέσεων. Για την τεράστια ζημία που υπέστη το δημόσιο ο Έλληνας φορολογούμενος μέσα σε αυτά τα 4 χρόνια. Για το όργιο της ακρίβειας και της αισχροκέρδειας.

–Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να πείσει τους πολίτες, όταν διστάζουν να ασχοληθούν με την πολιτική πρόσωπα που μπορούν να προσφέρουν πραγματικά; Γιατί για κάποιους λόγους και στα ψηφοδέλτια βλέπουμε πολλούς που έχουν γίνει διάσημοι, όχι για το έργο τους αλλά λόγω της προβολής τους από τα media.

Το ζήτημα της ενασχόλησης με την πολιτική είναι ευρύτερο από τη συμμετοχή σε ένα ψηφοδέλτιο. Και το θεωρώ πολύ κρίσιμο γιατί έχει να κάνει με την ίδια τη δημοκρατία. Στο τελευταίο μας συνέδριο αναδείχθηκε η ανάγκη το κόμμα μας να γίνει πιο συμμετοχικό, πιο δημοκρατικό, ανοιχτό σε όλους τους αριστερούς, προοδευτικούς και δημοκρατικούς πολίτες.

Και το ίδιο θα εκφραστεί και στα ψηφοδέλτιά μας: με Ανθρώπους προερχόμενους από την κοινωνία, επιστήμονες, εργαζόμενες, υγιείς επιχειρηματίες. Αυτό πάντα εκφράζεται στα ψηφοδέλτιά μας, αλλά το κυριότερο εκφράστηκε στην κυβέρνησή μας. Και θα φανεί ακόμα πιο έντονα στην επόμενη κυβέρνηση μας. Θα φανεί στην επόμενη κοινοβουλευτική μας ομάδα η οποία θα εκφράζει το σύνολο αυτού του πολύχρωμου ποταμιού, που είναι ο δικός μας χώρος. Μακριά από τζάκια και με δημοκρατικές διαδικασίες.

–Αν κερδίσετε τις εκλογές θα θέλατε μονοκομματική κυβέρνηση ή κυβέρνηση συνεργασίας;

Πολιτικά και ιδεολογικά ήμουνα πάντα υπέρ των κυβερνήσεων συνεργασίας. Άλλωστε στα χρόνια της μεταπολίτευσης που είχαμε μονοκομματικές κυβερνήσεις είχαμε σταθερότητα; Η χώρα πήγε πραγματικά μπροστά; Οι θεσμοί μας ήταν θεσμοί ενός κανονικού ευρωπαϊκού κράτους; Οι κυβερνήσεις συνεργασίας απαιτούνε τη λογοδοσία, τον ειλικρινή διάλογο και την προσπάθεια να βρίσκονται κοινές συνισταμένες. Μόνο έτσι θα μπορούσε να βρεθεί και η ατραπός ώστε να φύγουμε και από τη συνολική κρίση του πολιτικού μας συστήματος. Αυτό είναι βαθιά μου πεποίθηση αλλά και πεποίθηση του κόμματος μας. Γι’ αυτό άλλωστε επιδιώκουμε μια κυβέρνηση προοδευτικής συνεργασίας.

–Ποιες προϋποθέσεις θα βάλετε για να συγκυβερνήσετε με ένα ή περισσότερα κόμματα;

Δημοκρατία – Διαφάνεια – Δημόσιο συμφέρον. Ένα κοινωνικό κράτος αντάξιο μιας ευρωπαϊκής χώρας και ένα μοντέλο ανάπτυξης με το «πράσινο» να κυριαρχεί, που να δημιουργεί ένα ασφαλές μονοπάτι για την Ελλάδα των επόμενων 20 χρόνων. Αυτό είναι το πλαίσιο.

Και είμαι αισιόδοξος ότι στο τέλος όλοι θα αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και θα αναλάβουν τις ιστορικές τους ευθύνες.