Κλιμακώνουν τις κινητοποιήσεις οι καλλιτέχνες: “Δεν είμαστε δυο μήνες στους δρόμους για 179 ευρώ” – Τι απαντά η κυβέρνηση

Προς κλιμάκωση οδεύει η σύγκρουση των καλλιτεχνών με την κυβέρνηση.

Κατά τη διάρκεια της Έκτακτης Γενικής Συνέλευσής, το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ) εξέδωσε ψήφισμα με αφορμή την προτεινόμενη ΚΥΑ, που παρουσίασαν την περασμένη Παρασκευή τα τρία συναρμόδια Υπουργεία (Οικονομικών, Εσωτερικών, Πολιτισμού και Αθλητισμού).

Το ψήφισμα αναφέρει ότι όντως βελτιώνονται οι αποδοχές με την καθιέρωση ειδικής μισθολογικής κατηγορίας ισότιμης με ΤΕ χωρίς όμως να κατατάσσει τους εργαζόμενους στον κλάδο σε επαγγελματική κατηγορία, αφού δεν προσδιορίζει προσόντα διορισμού

Παράλληλα, αναφέρει ότι η ΚΥΑ δεν τροποποιεί το ΠΔ 85/2022, το οποίο είναι και πάγιο αίτημά τους και δηλώνουν πως «δεν είμαστε 2 μήνες στον δρόμο για 179 ευρώ».

Τέλος, το ΣΕΗ κάνει γνωστό ότι προτίθεται να κλιμακώσει τις κινητοποιήσεις του.

Αναλυτικά:

ΨΗΦΙΣΜΑ – ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΟΥ ΕΓΚΡΙΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ

65 ημέρες μετά την έκδοση του ΠΔ 85/2022 η κυβέρνηση, μετά τα ΜΑΤ έξω από το κτήριο Τσίλερ, έδωσε εντολή επίσης στα ΜΑΤ να καταστείλουν άγρια εκπαιδευτικούς και σπουδαστές καλλιτέχνες που διαδήλωναν ειρηνικά έξω από το Μέγαρο Μουσικής στα πλαίσια προεκλογικής εκδήλωσης. Ως σωματείο καταγγέλλουμε την κρατική βία και δηλώνουμε τον πλήρη αποτροπιασμό μας για τις εικόνες αστυνομικών με όπλα έξω από χώρους πολιτισμού – τους ΧΩΡΟΥΣ ΜΑΣ δηλαδή – ενάντια σε εκπαιδευτικούς και καλλιτέχνες.

Φαίνεται πως ενοχλούμε και ενοχλούμε πολύ.

Άλλωστε, χρειάστηκαν δύο μήνες αγώνα των καλλιτεχνών και σπουδαστών (απεργίες, πορείες, παρεμβάσεις, καταλήψεις), παραιτήσεις διδακτικού προσωπικού και ξεσηκωμός και φοιτητών συναφών τμημάτων ΑΕΙ (που τελούν επίσης υπό κατάληψη), προκειμένου η κυβέρνηση να δεσμευτεί μέσω του Πρωθυπουργού πως μέχρι το τέλος της εβδομάδας θα κατέθεταν “νομοθετική ρύθμιση”.

Η “νομοθετική ρύθμιση” έγινε τελικά ΚΥΑ που δεν περνά από κοινοβουλευτικό έλεγχο και, φυσικά, – για όσους γνωρίζουν νομικά – είναι υποδεέστερη από έναν νόμο ή το Προεδρικό Διάταγμα και ως τέτοια είναι εξαιρετικά ευάλωτη σε προσφυγές ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Η προτεινόμενη ΚΥΑ, λοιπόν, βελτιώνει – πράγματι – τις αποδοχές των καλλιτεχνών με καθιέρωση ειδικής μισθολογικής κατηγορίας ισότιμης με ΤΕ (τεχνολογικής εκπαίδευσης). Με μια πολύ σημαντική παγίδα όμως επιβεβαιώνοντας την πίστη μας πως «ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες»:

1. Η ΚΥΑ αυτή δεν μας κατατάσσει σε ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ, αφού δεν προσδιορίζει προσόντα διορισμού. Το μόνο που προσφέρουν είναι μια ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ μισθολογική αναβάθμιση, η οποία εξασφαλίζεται, όμως, για οποιονδήποτε προσληφθεί για το “έργο” αυτό (πχ. ηθοποιού, σκηνογράφου, κλπ. ). Δηλαδή, όλοι ΣΥΛΛΗΒΔΗΝ οι διπλωματούχοι τριετούς φοίτησης ΑΝΩΤΕΡΩΝ και αναγνωρισμένων από τον νόμο και το Σύνταγμα σχολών, οι απόφοιτοι διετούς φοίτησης ΙΕΚ / ΔΙΕΚ, οι απόφοιτοι Κολεγίων ή ακόμα και εμπειρικοί καλλιτέχνες – χωρίς καν πτυχίο ή δίπλωμα σχετικό με τα καλλιτεχνικά – αν προσληφθούν για ΕΡΓΟ (ηθοποιού, σκηνογράφου, κλπ.) θα αμείβονται με τον ΙΔΙΟ μισθό.

2. Έτσι, λοιπόν, δεν έχουμε αναγνώριση των σπουδών μας και προφανώς δεν έχουμε ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟ των ΑΝΩΤΕΡΩΝ σχολών από όλες τις υπόλοιπες σχολές άλλου τύπου.

3. Παράλληλα, η ΚΥΑ δεν τροποποιεί το ΠΔ 85/2022, όπως ζητάμε τόσο καιρό.

4. Αυτό, φυσικά, δημιουργεί κι άλλα προβλήματα. Πώς θα προκηρύσσονται οι θέσεις; Θα προκηρύσσονται ως ΔΕ και θα αμείβονται ισότιμα με ΤΕ; Κι είμαστε βέβαιοι πως αυτό δεν θα δημιουργεί λόγο για συνεχείς ενστάσεις και συνεχείς αποκλεισμούς;

Για να το πούμε απλά.

Δεν είμαστε 2 ολόκληρους μήνες στον δρόμο για 179 ευρώ (όση είναι η μισθολογική διαφορά από την κατηγορία ΔΕ στην ΤΕ). Αν η Κυβέρνηση πιστεύει πως με αναλογική εφαρμογή της επιδοματικής πολιτικής των energy/market/fuel/tourism passes θα λύσει το πρόβλημα, είναι βαθιά γελασμένη και εξοργιστικά ανάλγητη.

Δεν παλεύουμε για επιδόματα. Παλεύουμε για ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ. Για την αναγνώριση των σπουδών μας. ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ.

Δεν ζητάμε σε καμία περίπτωση αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος. Ζητάμε – εντός των προβλέψεων του άρθρου 16 – υπαγωγή όλων των αποφοίτων καλλιτεχνικών σχολών και των εργαζομένων στην Τέχνη και στον Πολιτισμό, στην κατηγορία Τ.Ε. (πλην αυτών που ήδη ανήκουν στην κατηγορία Π.Ε.), κάτι το οποίο γίνεται και έχει ήδη γίνει σε πολλές άλλες περιπτώσεις.

Φυσικά, τα αιτήματά μας για ίδρυση δημόσιας τριτοβάθμιας ανώτατης καλλιτεχνικής εκπαίδευσης και ενιαίας δημόσιας καλλιτεχνικής εκπαίδευσης, σε όλες τις βαθμίδες και της ενίσχυσης του σπουδαστικού σώματος με παροχές σίτισης, στέγασης και δωρεάν συγγραμμάτων παραμένουν ενεργά μαζί με όλο το πεδίο των διεκδικήσεών μας.

Γνωρίζουμε πως ήδη έχουμε κερδίσει πολλά. Πέρα από την διόλου αμελητέα μισθολογική αναβάθμιση, για πρώτη φορά η κοινωνία γνωρίζει το ισχύον πλαίσιο των διπλωμάτων μας, για πρώτη φορά το Πανεπιστήμιο παραστατικών τεχνών και η αιτούμενη εξομοίωση για τα παλιά διπλώματα μπήκαν στο Δημόσιο διάλογο σε επίπεδο δημόσιων δεσμεύσεων.

Έχουμε όμως ακόμα πολλά να διεκδικήσουμε.

Έχοντας έναν πολυμετωπικό αγώνα μπροστά μας, ήδη ξεκινήσαμε τις διαπραγματεύσεις για ΣΣΕ με την ΠΕΘ, συντηρώντας τις δυνάμεις και την αγωνιστικότητά μας,

Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΕ ΤΟ ΔΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΔΡΑΣΕΙΣ:

• Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου, ηλεκτρονική “παράσταση διαμαρτυρίας” στο online event του deree college “Tα Deree Info Sessions παρουσιάζουν τη Σχολή Καλών και Παραστατικών Τεχνών Frances Rich”.
• Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου, συγκέντρωση στα Προπύλαια στις 12.00 μμ
• Παρασκευή 24 Φεβρουάριου, συνάντηση με ΕΝΘΕΠΑ για ΣΣΕ
• Σαββατοκύριακο, συντονισμός με σπουδαστές για ευρωπαϊκή ημέρα δράσης – “κατάληψη” Πλατείας Συντάγματος
• Καθαρά Δευτέρα, συναυλία στα προπύλαια ή το σύνταγμα

μετά την Καθαρά Δευτέρα:

• συλλογική σύμβαση με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας και 2η συνάντηση για ΣΣΕ με ΠΕΘ
• διασωματειακή ημερίδα για την εκπαίδευση
• σύσταση διακαλλιτεχνικής ομάδας εργασίας από τα σωματεία για το “τι πανεπιστήμιο θέλουμε”
• κήρυξη νέας απεργίας σε συνεργασία με τα άλλα καλλιτεχνικά σωματεία

Αναλόγως της πορείας των διαπραγματεύσεων με το ΥΠΠΟΑ, που φυσικά θα συνοδεύονται με Κινητοποιήσεις, κατάθεση τροπολογίας σε όλα τα κόμματα, η οποία θα επεκτείνει τον Ν.4325/15 που ισχύει για τους μουσικούς στους ΟΤΑ.

Επειδή ο αγώνας είναι διαρκείας, μαραθώνιος και όχι αγώνας 100 μέτρων, σκεφτόμαστε από τώρα πως το καλοκαίρι διοργανώνεται το φεστιβάλ Αθηνών και πώς θα μπορούσαν – αν χρειαστεί – να συνεχίσουν και εκεί οι κινητοποιήσεις μας, καλώντας τα καλλιτεχνικά σωματεία στον σχεδιασμό τους.

Η απάντηση της κυβέρνησης

Στην κόντρα ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους καλλιτέχνες στάθηκε, σήμερα, κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής του εμφάνισης στον ΣΚΑΪ, ο Γιάννης Οικονόμου, τονίζοντας πως «ούτε εντάσεις επιδιώκουμε, ούτε κανέναν απέναντι θέλουμε να βάλουμε. Αντίθετα, εκτιμούμε πολύ και την προσφορά των καλλιτεχνών στον Πολιτισμό και τον κόπο που κάνουν για να αποκτήσουν καλλιτεχνικά προσόντα σε μια περίοδο που είναι πολύ δύσκολο».

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος χαρακτήρισε ως «άδικο» και «αντισυνταγματικό» το αίτημα των καλλιτεχνών για τα πτυχία τους, ενώ είπε ότι η κυβέρνηση είναι ανοιχτή στον διάλογο.

«Ούτε εντάσεις επιδιώκουμε, ούτε κανέναν απέναντι θέλουμε να βάλουμε. Αντίθετα, εκτιμούμε πολύ και την προσφορά των καλλιτεχνών στον Πολιτισμό και τον κόπο που κάνουν για να αποκτήσουν καλλιτεχνικά προσόντα σε μια περίοδο που είναι πολύ δύσκολο. Είναι πολύ σημαντικό να μιλάμε με συγκεκριμένα παραδείγματα, για συγκεκριμένα γεγονότα. Είναι αλήθεια ότι το Προεδρικό Διάταγμα – αφορά διορισμούς στο Δημόσιο, όχι για καλλιτεχνικό έργο, όχι για ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ., όχι για ορχήστρες, όχι για ωδεία, στο Δημόσιο για διάφορες δραστηριότητες ειδικοτήτων από όλους τους κλάδους – έδωσε την αφορμή να έρθουν στην επιφάνεια προβλήματα που αντιμετωπίζει ο καλλιτεχνικός κόσμος 30 χρόνια: Προβλήματα σε ό,τι αφορά στις σπουδές τους, στην εξέλιξή τους, στο έλλειμμα πανεπιστημιακής σχολής Παραστατικών Τεχνών.

Πρώτον, με πρωτοβουλία της Κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού, η ανισότητα που υπήρχε για εκείνους που ήταν πριν το 2003 και με αυτούς που είναι μετά το 2003 σε ό,τι αφορά στα μισθολογικά τους, έχει πλέον καταργηθεί. Αποκαταστήσαμε μια αδικία, μια στρέβλωση. Όσοι είναι στο Δημόσιο για καλλιτεχνικά ή συναφή καλλιτεχνική δραστηριότητα, εκπαιδευτική, θα αμείβονται όπως αμείβονταν και οι συνάδελφοι τους που είχαν τελειώσει τις σχολές πριν το 2003 με ΤΕ. Αυτό το τακτοποιήσαμε. Αφορά περιορισμένο αριθμό ανθρώπων που εργάζονται στο Δημόσιο.

Δεύτερον, δώσαμε τη δυνατότητα στα παιδιά που τελειώνουν από αυτές τις σχολές – όπου δεν υπήρχε αυτή η δυνατότητα – να μπορούν με κατατακτήριες εξετάσεις να εγγράφονται στο τρίτο εξάμηνο αντίστοιχων πανεπιστημιακών σχολών. Είναι η περίφημη διαπερατότητα.

Και, τρίτον, υπάρχει για πρώτη φορά συγκεκριμένος οδικός χάρτης για να γίνει δημόσιο Πανεπιστήμιο Παραστατικών Τεχνών, για όλες τις κατηγορίες: Χορό, μουσική, ηθοποιία. Υπάρχουν Επιτροπές με ειδικούς που δουλεύουν προς αυτή την κατεύθυνση, έτσι ώστε μέχρι τέλος Μαρτίου να υπάρχει αυτή η πρόταση και το 2025 να έχουμε τη Σχολή», είπε ο Γιάννης Οικονόμου και πρόσθεσε: «Στην Ελλάδα υπάρχει η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, που είναι τα Πανεπιστήμια και τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Εξαιτίας του άρθρου 16 δεν υπάρχουν ιδιωτικά πανεπιστήμια. Και υπάρχει και η ιδιωτική εκπαίδευση, η μεταλυκειακή, η οποία είναι τα Ι.Ε.Κ., ιδιωτικά ή δημόσια. Σε αυτή τη μεταλυκειακή εκπαίδευση συμπεριλαμβάνονται και οι κατηγορίες των καλλιτεχνών. Οι καλλιτέχνες λένε ότι εμείς κάνουμε σπουδές ποιοτικές -δεν το αμφισβητώ – και αυτό που ζητούν είναι με βάση το πτυχίο που παίρνουν από αυτές τις σχολές, όταν προκύπτει ένας διαγωνισμός για το Δημόσιο, όχι για θέση ηθοποιού, όχι για θέση μαέστρου, όχι για θέση χορευτή, για θέση λογιστή, για θέση διοικητικού υπαλλήλου, για θέση άσχετη με το καλλιτεχνικό τους επάγγελμα, να εξισώνονται με αυτόν που έχει τελειώσει ένα Πανεπιστήμιο. Αυτό είναι και άδικο και αντισυνταγματικό. Γι’ αυτό δεν μπορεί να γίνει.

Γι’ αυτό που λένε για πριν από το 2003. Καταρχήν σε ό,τι αφορά στο μισθολογικό, με την ΚΥΑ, εξισώθηκε, αντιμετωπίστηκε. Γιατί αυτό ήταν μέχρι το 2003; Και γιατί δεν το έκανε καμία Κυβέρνηση, ούτε η προηγούμενη, μέχρι πριν από το 2003; Γιατί το 2003 υπάρχει μια τομή στο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Τα Τ.Ε.Ι., από τριετούς φοίτησης, όπως παραμένουν αυτές οι σχολές τώρα, έγιναν τετραετούς φοίτησης και μπήκαν κάποιες παραπάνω ακαδημαϊκές προϋποθέσεις.

Θέλω να ξεκαθαρίσω με πολύ σεβασμό στους ανθρώπους που αγωνιούν, που αγωνίζονται, που έφεραν στην επιφάνεια ένα ζήτημα που όλες οι Κυβερνήσεις το έκρυβαν κάτω από το χαλί ότι το θέμα του να ασχοληθούμε με την ανωτατοποίηση των σπουδών τους και ακαδημαϊκά, να το τακτοποιήσουμε δεν γίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη. Ούτε μπορεί να γίνει αδικώντας άλλους κλάδους και άλλους ανθρώπους, που, επίσης, μετά το Λύκειο κοπιάζουν για να αποκτήσουν προσόντα.

Δεν αφορά σε τίποτα τον τρόπο με τον οποίο ασκούν την τέχνη τους. Λίγες ημέρες μετά το Προεδρικό Διάταγμα – αυτή είναι μία απόδειξη, γιατί τα γεγονότα απαντούν στην καχυποψία – έβγαλε το Εθνικό Θέατρο μία πρόσκληση για να προσλάβει καλλιτέχνες για παραστάσεις. Η πρόσκληση αυτή που έβγαλε δεν είχε να κάνει σε τίποτα με όλα αυτά που ανησυχούν οι καλλιτέχνες ότι θα τους κόψουν τον δρόμο, σε ό,τι αφορά στην εξέλιξη ή στην αμοιβή, στα κριτήρια με τα οποία θα προσλαμβάνονται. Το Εθνικό Θέατρο για την παράστασή του, για αυτά που εκείνο θεωρούσε ότι έπρεπε να προσλάβει ανθρώπους, έβαλε μια σειρά από κριτήρια εκτός ΑΣΕΠ, χωρίς να αμείβονται με το Ενιαίο Μισθολόγιο του Δημοσίου, τελείως διαφορετικά απ’ ό,τι ισχύει στις προσλήψεις στο Δημόσιο, για τους ανθρώπους που θα έκαναν αυτή την καλλιτεχνική δραστηριότητα. Δεν έχει καμιά σχέση το Προεδρικό Διάταγμα, αυτό είναι ακόμη μεγαλύτερο παράδειγμα.

Ο σπουδαστής σήμερα κερδίζει τη δυνατότητα να εγγραφεί στο τρίτο εξάμηνο πανεπιστημιακής σχολής. Κερδίζει με τον αγώνα που έκανε ότι το 2025 θα υπάρχει Πανεπιστήμιο που θα χορηγεί τίτλο Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης.

Δεν μπορεί μέσα από μια τριετή σχολή, με ποιότητα, μιας συγκεκριμένης κατεύθυνσης, να αποκτήσει αντίστοιχα επαγγελματικά δικαιώματα με έναν που έδωσε πανελλαδικές εξετάσεις και τέλειωσε ένα Πανεπιστήμιο. Αυτό δεν μπορεί να γίνει.

Η μεγάλη υστέρηση του ελληνικού θεατρικού συστήματος, σε σχέση με το εξωτερικό, είναι ότι εδώ υπάρχει μια συνταγματική απαγόρευση για τη δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων. Αν δεν είχαμε το άρθρο 16 και είχαμε κατοχυρώσει τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, πολλά πράγματα θα ήταν ευκολότερα. Τώρα, έχουμε έναν οδικό χάρτη μπροστά μας για την ανωτατοποίηση των σπουδών αυτών των ανθρώπων. Ξεκαθαρίζω: Σε ό,τι αφορά στην καλλιτεχνική τους δραστηριότητα δεν αλλάζει σε τίποτα σε σχέση με το παρελθόν και επιπλέον ξεκαθαρίσαμε και αντιμετωπίσαμε μια αδικία που αφορούσε τα μισθολογικά πριν από το 2003.

Εμείς πάντοτε είμαστε ανοιχτοί στις συναντήσεις και στον διάλογο. Δεν επιδιώκουμε αντιπαράθεση. Με πολύ μεγάλη ειλικρίνεια είπαμε στους καλλιτέχνες τι γίνεται και τι δεν γίνεται. Μας ζήτησαν να μην υπάρχουν δύο ταχύτητες αμοιβών, σε ό,τι αφορά στους πριν από το 2003 και μετά και είπαμε ότι είναι δίκαιο. Μας ζήτησαν να τακτοποιήσουμε τα περί ανωτατοποίησης των σπουδών να υπάρξει ένας οδικός χάρτης και είναι δίκαιο.

Το να πηγαίνει κάποιος με ένα πτυχίο μιας τριετούς τέτοιας σχολής, κορυφαίας ποιότητας σε ό,τι αφορά στα καλλιτεχνικά του και να έχει τα ίδια προσόντα με κάποιον που τελειώνει ένα πανεπιστήμιο για θέση στο Δημόσιο, που δεν αφορά την καλλιτεχνική του δραστηριότητα, είναι κάτι, που, κατά την άποψή μου, ούτε δίκαιο είναι, αλλά ούτε