DW: Τα άρματα μάχης Challenger, Leopard, Abrams μπορούν να δώσουν το συγκριτικό πλεονέκτημα, στην Ουκρανία

Πλησιάζει ο καιρός που ο πόλεμος μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας θα ολοκληρώσει τον έναν χρόνο κυρίως ανθρώπινων απωλειών, χαμένων εδαφών και μίας έντασης που δεν φαίνεται να καταλαγιάζει. Σε αυτό το διάστημα, η Δύση έχει απαντήσει με κυρώσεις προς το ρωσικό καθεστώς και με στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία.

Πρόσφατα οι Δυτικοί Σύμμαχοι πήγαν ένα βήμα παραπέρα, μετά την απόφαση να αποστείλουν βαρέα άρματα στο πεδίο της μάχης. Όμως οι απόψεις για το μέγεθος της βοήθειας που τελικά θα προσφέρουν τα βαρέα τεθωρακισμένα διαφέρει μεταξύ των αναλυτών και των Βρετανών στρατιωτικών.

Αναλύσεις για το θέμα φιλοξενούν μέσα ενημέρωσης όπως το CNN και το BBC. Ένας από τους ειδικούς που ρωτά το κρατικό βρετανικό δίκτυο είναι και ο Μπεν Μπάρι, πρώην ταξίαρχος του Βρετανικού Στρατού και νυν μέλος στο Διεθνές Ινστιτούτο Στρατιωτικών Ερευνών (ISS). Ο ίδιος αναφέρει ότι «τα τανκς είναι ικανά να κάνουν τη διαφορά» όμως την ίδια στιγμή εξέφρασε την πεποίθηση ότι «οι μέχρι στιγμής δεσμεύσεις της Δύσης είναι απίθανο να αποδειχθούν καθοριστικές για τον πόλεμο».

Πώς θα αποδώσει η στρατιωτική Δυτική βοήθεια;

Βρετανία, Γερμανία,ΗΠΑ και Πολωνία έχουν συμφωνήσει να στείλουν πάνω από 100 τανκς στην Ουκρανία. Επισημαίνεται βέβαια ότι παραμένει άγνωστο πότε ακριβώς θα φτάσουν στην χώρα. Ο αριθμός δε, είναι αρκετά μικρότερος από αυτνό που είχε ζητήσει ο ουκρανικός στρατός. Οι διαφορετικές δηλώσεις δείχνουν την σύγχυση που υπάρχει στο πεδίο της βοήθειας. Σύμφωνα με τις χθεσινές δηλώσεις του Ουκρανού πρέσβη στην Γαλλία, Βαντίμ Ομελτσένκο, «αρκετές χώρες της Δύσης έχουν επίσημα επιβεβαιώσει ότι θα αποστείλουν 321 τανκς στην Ουκρανία».

Σε κάθε περίπτωση τα τανκς μπορούν να προσδώσουν στην Ουκρανία την ασφάλεια και τον αιφνιδιασμό που χρειάζεται απέναντι στην Ρωσία. Ο Χάμις ντε Μπρέτον Γκόρντον, διοικητής μονάδας τεθωρακισμένων, τόνισε ότι ένα βασικό χαρακτηριστικό των δυτικών τανκς είναι «η δυνατότητά τους να μάχονται το βράδυ» σε αντίθεση με τα περισσότερα ρωσικά.

Επιπλέον τα βαρέα άρματα της Δύσης, (Βρετανίας – Challenger 2, Γερμανίας – Leopard 2, ΗΠΑ – M1 Abrams) είναι πιο γρήγορα από τα ρωσικής κατασκευής, καθώς έχουν ταχύτητα άνω των 40 χιλιομέτρων την ώρα.

Οι προκλήσεις του Ουκρανικού στρατού

Όμως η ύπαρξη στρατιωτικού υλικού δεν μπορεί να δώσει από μόνη της τη νίκη στα ουκρανικά στρατεύματα.

Τα τανκς δυτικού τύπου είναι 20 τόνους πιο βαριά από τα αντίστοιχα ρωσικά, κάτι που τα καθιστά δυσκίνητα ή ανήμπορα να διασχίσουν αυτοσχέδιες γέφυρες. Παράλληλα, οι Ουκρανοί θα πρέπει να σκεφτούν πώς θα μεταφέρουν τα καύσιμα των βαρέων οχημάτων ή τα διαφορετικά βλήματα και ανταλλακτικά που χρειάζονται. Για παράδειγμα, το βρετανικό Challenger 2 δεν βρίσκεται πια σε παραγωγή με αποτέλεσμα τα ανταλλακτικά να είναι δυσεύρετα.

Η Βρετανία από την πλευρά της προσπαθεί να μειώσει όσο γίνεται το αντίκτυπο των αρνητικών δεδομένων που προκύπτουν. Ο πρωθυπουργός Ρίσι Σούνακ μπορεί στα μέσα Ιανουαρίου να εξήγγειλε ότι θα αποστείλει 14 βρετανικά τανκς Challenger, όμως παράλληλα θα αποστείλει και 30 αυτοκινούμενα όπλα πυροβολικού, τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού και κινητής γέφυρας αλλά και τροχοφόρα οχήματα εκκαθάρισης ναρκοπεδίου.

Παράλληλα ο Βρετανός υφυπουργός Άμυνας Άλεξ Τσαλκ εξέφρασε την πρόθεση τα βρετανικά Challenger 2 να φτάσουν στην Ουκρανία πριν το τέλος του Μαρτίου, ενώ πρόσθεσε ότι μέχρι εκείνο το διάστημα οι ουκρανικές δυνάμεις θα εκπαιδεύονται εντατικά ώστε να μάθουν να λειτουργούν και να συντηρούν τα οχήματα, με στόχο βέβαια να επισπεύσει την όλη διαδικασία.

Οι αναλυτές, λοιπόν, συμφωνούν ότι ο συντονισμός είναι ο πιο καθοριστικός παράγοντας. Κάτι τέτοιο όμως είναι απολύτως στα χέρια των ουκρανικών δυνάμεων, οι οποίες προσπαθούν να κάνουν όχι μόνο αμυντικές αλλά και επιθετικές επιχειρήσεις, με στόχο βέβαια την ανάκτηση εδαφών.