Η καλά υπολογισμένη προεκλογική κίνηση Μητσοτάκη και το όψιμο “φιλοβασιλικό μπλοκ”

Μη επιτρέποντας να αποδοθούν στον τέως τιμές αρχηγού κράτους και να οδηγηθεί στην τελευταία του κατοικία επί κιλλίβαντα και αφού έχει εκτεθεί σε λαϊκό προσκύνημα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρέθηκε υπό την κρίση και κριτική του υπερδεξιού και φιλοβασιλικού προκεχωρημένου φυλακίου. Φρουροί στο οποίο βρέθηκαν αυτοβούλως ακόμα και κορυφαίοι υπουργοί του, όπως ο (αίφνης σιωπηλός) Άδωνις Γεωργιάδης, ο Μάκης Βορίδης, ο Θάνος Πλεύρης, αλλά και -ηπιότερα- ο Στέλιος Πέτσας. Και αρκετοί βουλευτές, όπως και “δορυφόροι” της Ν.Δ, όπως οι Θάνος Τζήμερος και Φαήλος Κρανιδιώτης. Ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος επίσης.

Εκείνο, ίσως, που τους εκνευρίζει περισσότερο είναι πως η καλά υπολογισμένη απόφαση του πρωθυπουργού υποκινήθηκε από την προεκλογική συγκυρία και όχι από την στέρεα βούληση. Εις εκ των διαφωνούντων, μάλιστα, διατύπωνε, χθες, με βεβαιότητα την άποψη πως ο θάνατος του Κωνσταντίνου συνέβαινε στον πρώτο ή δεύτερο χρόνο της θητείας της κυβέρνησης η απόφαση του Μεγάρου Μαξίμου θα ήταν διαφορετική.

Είναι αλήθεια πως η απόφαση περί “ιδιωτικής κηδείας” (κάτι αυτονόητο για την μεγάλη πλειονότητα των πολιτών που δεν εκκινούν από αφετηρία προσωπολατρείας για την μοναρχία και τον τέως βασιλέα) εμπεριέχει προεκλογική σκοπιμότητα.

Στο “ζύγι” τέθηκαν, από τη μία οι ελάχιστοι, πλέον, επιβιώσαντες του δημοψηφίσματος του 1974 που κατά 30% περίπου ψήφισαν υπέρ της Βασιλευομένης Δημοκρατίας, και από την άλλη ο σχετικά αόριστος αλλά πάντως πολυάριθμος χώρος των ψηφοφόρων του κέντρου. Και κρίθηκε πως οι μεν εκτός από λίγοι το πιθανότερο είναι να ψηφίσουν αυτό που ψηφίζουν επί δεκαετίες, οι δε θα εξοργίζονταν εάν -μετά το σκάνδαλο των υποκλοπών και την επιδοματική πολιτική που έπληξαν το μαλακό υπογάστριο του κέντρου και των φιλελευθέρων …πολυτελείας- εάν ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε κι αυτό το απονενοημένο βήμα.

Η εκλογική αριθμητική έγειρε προς την πλευρά των δεύτερων. Κι ακόμα και οι διαφοροποιήσεις των Άδωνι, Βορίδη, Πλεύρη και άλλων ίσως είναι χρήσιμες ως αντίβαρο. Για να υπενθυμίζουν στον μικρό αλλά εκλογικά καθόλου αμελητέο χώρο της υπερδεξιάς, των χουντικών καταλοίπων και των φιλοβασιλικών ότι υπάρχουν και εσωτερικές αντιστάσεις.

Κι επειδή πολύς λόγος γίνεται για την συνεισφορά του Κωνσταντίνου Καραμανλή για την μετάβαση από την βασιλευομένη στην προεδρευομένη (δημοκρατία), οι σημερινοί καραμανλικοί της Ν.Δ υπενθυμίζουν και την ρήση του ιδρυτή, μετά το δημοψήφισμα: “Σήμερα, αφαιρέθηκε ένα καρκίνωμα από το σώμα του Έθνους”. Γι’ αυτό το βασιλικό καρκίνωμα, τι μπορεί να πει κανείς 50 χρόνια μετά. Έκπτωτος ήταν ο τέως…